text_structure.xml
21.4 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Otwieram posiedzenie Komisji. Stwierdzam, że jest kworum. W porządku posiedzenia mamy rozpatrzenie poprawek zgłoszonych w drugim czytaniu do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz ustawy – Ordynacja podatkowa (druki nr 242 i 319). Czy są uwagi do porządku obrad? Nie słyszę. Stwierdzam, że przyjęliśmy porządek obrad.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Witam podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów Pawła Banasia, który reprezentuje rząd.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Przystępujemy do realizacji porządku dziennego. Wczoraj na posiedzeniu Sejmu odbyło się drugie czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz ustawy – Ordynacja podatkowa. W drugim czytaniu zgłoszono trzy poprawki. Sejm skierował projekt ustawy wraz z poprawkami do Komisji w celu przygotowania dodatkowego sprawozdania.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Proponuję następujący sposób procedowania nad zgłoszonymi poprawkami. Najpierw poprawkę zaprezentuje przedstawiciel wnioskodawców. Następnie będziemy prosili o przedstawienie stanowiska rządu. Później posłowie będą mogli zadawać pytania do przedstawicieli wnioskodawców lub przedstawiciela rządu. Po udzieleniu odpowiedzi będę proponowała przystąpienie do głosowania. Czy jest sprzeciw wobec powyższej propozycji rozpatrywania poprawek? Nie słyszę. Wobec niezgłoszenia sprzeciwu stwierdzam, że został ustalony sposób rozpatrywania poprawek. Głosować będziemy przy pomocy elektronicznego systemu głosowania.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Przystępujemy do rozpatrzenia poprawki nr 1, która została zgłoszona przez Klub Parlamentarny Platforma Obywatelska. Proszę przedstawiciela wnioskodawców o zarekomendowanie poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#PosełJakubSzulc">Jednym z warunków, które miała spełniać ustawa o kontroli skarbowej było jej współgranie z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej. Głównie chodzi o to, by kontrole skarbowe nie były na tyle uciążliwe, by przeszkadzały przedsiębiorcom w prowadzeniu ich normalnej działalności, by nie wyglądało to tak, że przedsiębiorcy są uzależnieni od kontroli skarbowej i przede wszystkim muszą zwracać uwagę na to, kiedy i jak często może pojawić się kontrola z urzędu skarbowego. Nie mogą oni skupić się na swojej działalności. Celem poprawki nr 1 jest skreślenie art. 1 i art. 3 z nowelizacji zgłoszonej przez rząd. Sprowadza się to do tego, by nie w każdych warunkach i każdej sytuacji urzędnik czy organ kontrolujący mógł skontrolować przedsiębiorcę. Wydaje się, że takie rozwiązanie umożliwi przedsiębiorcom działanie na normalnych zasadach, bez obawiania się o to, że kontrole skarbowe w sposób nieuzasadniony będą utrudniać im pracę i życie.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieFinansówPawełBanaś">Zdaniem rządu poprawka, o której mowa jest niezasadna przede wszystkim dlatego, że brak jest argumentacji podważającej powody, dla których rząd zgłosił potrzebę skreślenia art. 13a z ustawy o kontroli skarbowej. Odnosząc się do podstawowego argumentu, jaki przedstawił poseł Jakub Szulc, można powiedzieć, że ustawa o swobodzie działalności gospodarczej nie wprowadza żadnych ograniczeń tematycznych bądź podmiotowych kontroli. Zgodnie z jej duchem chodzi o zmniejszenie ciężarów wynikających z długotrwałości i nakładania się kontroli. Te walory ustawy są zachowane. Projekt rządowy nie ma i nie miał mieć na to wpływu. Jak najbardziej chodziło o zachowanie istniejących swobód. W żaden sposób projektodawca nie zanegował bogatego uzasadnienia, jakie przedstawiłem w czasie pierwszego czytania projektu i podczas prac w Komisji. Chętnie argumentację bym powtórzył, ale rozumiem, że nie ma takiej potrzeby. Sprowadza się ona głównie do tego, że art. 13a nie sprawdził się jako przepis ułatwiający działalność dużym podmiotom i jednocześnie zapewniający im bardziej profesjonalną kontrolę. Przeciwnie, stał się przyczyną problemów wynikających z nierównoprawnego traktowania podmiotów gospodarczych, tzw. dużych i innych. Ponadto wywarł szkodliwy wpływ na ustalenia kontroli skarbowej i stworzył swoisty korupcjogenny mechanizm nadmiaru uprawnień w gestii jednego urzędnika, a dokładniej mówiąc, naczelnika właściwego urzędu skarbowego.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieFinansówPawełBanaś">Do przedstawionej już argumentacji chciałbym dodać jeszcze jedną przesłankę, na którą dotychczas nie zwrócono uwagi. Art. 5 ust. 9b ustawy o urzędach i izbach skarbowych określający, co to jest tzw. duży podmiot wskazuje m.in. na podmioty, które są zarządzane bezpośrednio lub pośrednio przez nierezydenta w rozumieniu przepisów Prawa dewizowego lub nierezydenta, który dysponuje co najmniej 5 proc. głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu. Jest to niezwykle niebezpieczny mechanizm, wprowadzający szczególne uprawnienia dla obywateli zagranicznych niemieszkających w Polsce. Coraz częściej odnotowujemy niepokojący mechanizm, w którym osoby zza różnych granic zaczynają wykorzystywać mechanizm wyłączania wcale niedużych podmiotów spod kontroli skarbowej. Nierezydenci nie są tylko zamożnymi inwestorami, którzy w Polsce chcą inwestować i którym warto to ułatwiać, ale to są również osoby o proweniencji kryminalnej. W związku z art. 13a wspomniane wyłączenie jest dość skuteczne. Jakie powstają możliwości manipulowania zobowiązaniami podatkowymi i wymykania się spod kontroli skarbowej? Nie ma możliwości sprawdzenia w podmiocie dużym tego, co zostało ustalone w podmiocie małym. Wspomnę o kontroli tzw. łańcuszków VAT. Jeżeli odpowiednio często pojawia się duży podmiot, to kontrola skarbowa praktycznie nie jest w stanie potwierdzić procederu wyłudzania podatku VAT.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieFinansówPawełBanaś">Zwracam uwagę na to, że przepis wprowadzający mechanizm, który z założenia miał doprowadzić do lepszej obsługi dużych podmiotów w rezultacie ograniczył możliwości przeprowadzenia kontroli. Ten mechanizm nie jest zgodny z żadnym standardem godnym polecenia. Jest to mechanizm „trzecioświatowy”, w którym duże podmioty cieszą się szczególną wolnością, a inne podmioty z niewiadomych powodów obarczane są większymi obowiązkami.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Czy ktoś chciałby zadać pytanie?</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#PosełJakubSzulc">Na ile ta sytuacja wynika z obowiązujących przepisów, a na ile z braku zaufania służb kontroli skarbowej do naczelników urzędów skarbowych. Czy obowiązujące prawo jest złe, czy też państwo nie potraficie kontrolować swoich pracowników?</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Czy są jeszcze pytania? Nie widzę. Proszę o udzielenie odpowiedzi.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#PodsekretarzstanuwMFPawełBanaś">Kontrola skarbowa jest przede wszystkim służbą odrębną od administracji skarbowej, administracji pobierającej daniny. Kontrola skarbowa ma weryfikować działania administracji skarbowej. Z definicji widać, że w tym systemie nie przewidziano jakiegoś szczególnego zaufania. W poszczególnych przypadkach z zaufaniem jest różnie. Czasami jest wysokie i nie ma najmniejszych powodów, by wątpić w kwalifikacje i dobrą wolę naczelników wyspecjalizowanych urzędów skarbowych. Wskazujemy tylko na niezdrowy mechanizm. Ponadto trzeba stwierdzić, że naczelnik działa na ograniczonym obszarze. Jego wiedza siłą rzeczy jest ograniczona. Obowiązujący przepis tak naprawdę tylko do jego decyzji pozostawia skierowanie kontroli skarbowej do dużego podmiotu. Nie podważając w żaden sposób kompetencji naczelników dużych urzędów skarbowych, wskazujemy na dysfunkcjonalność obowiązującego mechanizmu. Otwiera on furtki do nadużyć.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Przystępujemy do głosowania nad poprawką nr 1.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Kto jest za pozytywnym zaopiniowaniem poprawki nr 1?</u>
<u xml:id="u-8.2" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Stwierdzam, że Komisja, przy 5 głosach za, 20 przeciwnych i braku wstrzymujących się, postanowiła rekomendować Sejmowi odrzucenie poprawki nr 1.</u>
<u xml:id="u-8.3" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Przystępujemy do rozpatrzenia poprawki nr 2, którą zgłosił Klub PSL.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#PosełJanŁopata">Po nowelizacji Ordynacji podatkowej z dnia 30 czerwca 2005 r. niemożliwe stało się doręczanie decyzji podatkowych za pośrednictwem sołtysów. Nowelizacja nastąpiła z inicjatywy rządu. Zmiana wywołała komplikacje i wyraźnie podniosła koszty doręczeń. W zależności od wielkości jednostki samorządu terytorialnego koszty te wzrosły od 30 do 50 tys. zł. Rząd uzasadnił zmianę art. 144 Ordynacji podatkowej potrzebą dostosowania przepisów do Prawa pocztowego, które w art. 47 wyklucza możliwość powierzania w drodze umów cywilnoprawnych świadczenia usług doręczania pism z naruszeniem obszaru usług zastrzeżonego dla operatora publicznego. Jednocześnie w swym przedłożeniu rząd stwierdza, że źródłem uprawnienia do doręczania pism organów podatkowych mogą być tylko przepisy prawa. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby właśnie w przepisach prawa, a więc w ustawie, którą teraz nowelizujemy, zawrzeć taką możliwość. Poprawka zmierza do tego, by art. 144 nadać brzmienie: „Organ podatkowy doręcza pisma za pokwitowaniem przez pocztę, swoich pracowników lub przez osoby uprawnione na podstawie odrębnych przepisów. W przypadku gdy organem podatkowym jest wójt, burmistrz (prezydent miasta), doręczenie pisma może nastąpić za pokwitowaniem przez sołtysa.”. Prosimy o poparcie tej poprawki. Dodatkowo mogę zacytować art. 144a ustawy, który stanowi: „Doręczanie pism, z wyjątkiem zaświadczeń, może nastąpić za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną, na adres poczty elektronicznej strony, jej przedstawiciela lub pełnomocnika, jeżeli wystąpiono do organu o doręczenie pism drogą elektroniczną.”. Jest tradycja dostarczania pism przez sołtysów. Sądzę, że zrozumienie poprawki jest pełne.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#PodsekretarzstanuwMFPawełBanaś">Należy podkreślić, że projekt przedstawiony przez rząd dotyczy innych spraw. W sprawie poprawki przedstawionej przez Klub PSL rząd stwierdza, że nie ma zasadniczych przeszkód do wprowadzenia tego przepisu, chociaż mógłby on zostać lepiej sprecyzowany niż w propozycji poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuWojciechBiałończyk">Chcielibyśmy zwrócić uwagę na to, że poprawka wykracza poza zakres projektu. Gdyby zaskarżono ten przepis, to Trybunał Konstytucyjny mógłby go uznać za niezgodny z konstytucją ze względu na tryb jego uchwalenia. Były już takie wyroki, w których Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że poprawki zgłoszone w drugim czytaniu, niezwiązane z materią zawartą w projekcie, naruszają przepisy o postępowaniu z projektami ustaw i w związku z tym są niezgodne z przepisami konstytucji.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuWojciechBiałończyk">Proponowalibyśmy drobną zmianę redakcyjną przepisu. W miejsce zwrotu; „doręczenie pisma może nastąpić za pokwitowaniem przez sołtysa” proponowalibyśmy sformułowanie: „pisma może doręczać sołtys za pokwitowaniem”. Może przedstawiciele rządu mają lepszy pomysł na sformułowanie tego przepisu.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#PosełStanisławOżóg">Klub Prawo i Sprawiedliwość popiera poprawkę w wersji zmodyfikowanej przez Biuro Legislacyjne.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Czy ktoś chciałby zabrać głos w sprawie tej poprawki? Nie słyszę. W takim razie przystępujemy do głosowania.</u>
<u xml:id="u-13.1" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Kto jest za pozytywnym zaopiniowaniem poprawki nr 2?</u>
<u xml:id="u-13.2" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Stwierdzam, że Komisja 24 głosami, przy braku głosów przeciwnych i 1 wstrzymującym się, postanowiła rekomendować Sejmowi przyjęcie poprawki nr 2.</u>
<u xml:id="u-13.3" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Przystępujemy do rozpatrzenia poprawki nr 3, która była zgłoszona przez Klub Platformy Obywatelskiej. Proszę o jej przedstawienie.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#PosełJakubSzulc">Projekt nowelizacji zgłoszonej przez rząd dopuszczał jako dowody w postępowaniu podatkowym m.in. materiały zgromadzone w trakcie toczących się i niezakończonych postępowań w sprawach karnych albo też postępowań w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe. Nasza poprawka ma na celu uszczegółowienie tego przepisu. Po art. 181 proponujemy dodać art. 181a uszczegółowiający, w jakich sytuacjach takie dowody mogą zostać wykorzystane. Proponujemy art. 181a w brzmieniu: „Dowodami w postępowaniu podatkowym mogą być również dowody przeprowadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa lub wykroczenia skarbowe, jeżeli:</u>
<u xml:id="u-14.1" who="#PosełJakubSzulc">1) stroną postępowania jest podmiot będący stroną prowadzonego postępowania podatkowego,</u>
<u xml:id="u-14.2" who="#PosełJakubSzulc">2) ponowne przeprowadzenie dowodu na te same okoliczności w toku postępowania podatkowego stało się niemożliwe lub wiązałoby się ze znacznymi kosztami.”</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#PodsekretarzstanuwMFPawełBanaś">Rozumiem intencje przyświecające autorom poprawki. One są dobre i za to dziękuję Klubowi Platformy Obywatelskiej. Chodzi o doprecyzowanie przepisu, aby osiągnąć skutek, który pół roku temu przyświecał wprowadzeniu zmiany do art. 181 Ordynacji podatkowej. Ze stosowaniem tego przepisu mamy teraz problemy. Równocześnie chciałbym wskazać na minusy proponowanej regulacji. Jest to dalsza komplikacja przepisu w celu zadekretowania rozwiązania, które zapewni uczciwość urzędników. Tego nie da się zadekretować. Komplikacja przepisów zawsze pociąga za sobą jakieś nieprzewidziane skutki. Zwracamy uwagę na to, że jeśli art. 181a pkt 1 miałby odnosić się do stron postępowania podatkowego, jak i karnego i karnego skarbowego, to należy pamiętać o tym, że chodzi o różne podmioty. Często jest tak, że postępowanie podatkowe toczy się wobec spółki, osoby prawnej, natomiast stroną w postępowaniu karnym, oskarżonym jest osoba fizyczna. Pojawią się kłopoty interpretacyjne ze stwierdzeniem, czy ta osoba, ten pomiot podlega rozpatrywanemu przepisowi, czy nie.</u>
<u xml:id="u-15.1" who="#PodsekretarzstanuwMFPawełBanaś">Z podobną bardzo poważną niejasnością interpretacyjną będziemy mieli do czynienia w przypadku pkt 2. Mowa jest o tym, że postępowanie podatkowe stało się niemożliwe lub wiązałoby się ze znacznymi kosztami. Kto będzie ustalał, czy to są znaczne koszty i na czym ma polegać ta niemożliwość? Jeśli podatnik przebywa za granicą i nie może być w tej chwili przesłuchany, a w organach ścigania mamy protokół jego przesłuchania, to czy możemy zastosować ten przepis, czy też mamy czekać na jego powrót z zagranicy? „Niemożliwość” jest pojęciem nieostrym. Innymi słowy, rozumiejąc intencje, proponujemy wybrać prostsze, funkcjonujące przez lata rozwiązanie, które jest znane i wielokrotnie przez organy podatkowe wykorzystywane. Nie utrudnia ono postępowania i nie niesie za sobą żadnych pułapek.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#PosełStanisławStec">Mam pytanie do przedstawicieli Biura Legislacyjnego. Czy poprawka nr 3 łagodzi projekt rządu i czy faktycznie wprowadza terminy ocenne, o których wspomniał pan minister? Można podzielić te wątpliwości, bo kto by orzekał, czy ponowne przeprowadzenie dowodu jest możliwe czy niemożliwe i czy wiązałoby się ono ze znacznymi kosztami?</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSWojciechBiałończyk">Nie nam jest oceniać, czy ona łagodzi, czy nie łagodzi skutków regulacji. Niewątpliwie pogłębia wadliwą od samego początku konstrukcję zawartą w Ordynacji podatkowej. Śledzę rozwój tych przepisów od samego początku. W 1997 r. uchwalono Ordynację podatkową. Była ona kopią Kodeksu postępowania administracyjnego na użytek postępowania podatkowego. Wprowadzono art. 180, który jest kopią art. 75 Kodeksu postępowania administracyjnego z tą tylko różnicą, że art. 75 kpa w par. 1 na końcu zdania pierwszego ma dopisek „w szczególności dokumenty, zeznania świadków, opinie biegłych oraz oględziny”. Katalog dowodów jest otwarty. Wszystko to, co ma służyć wyjaśnieniu sprawy i nie jest sprzeczne z prawem może być dowodem w postępowaniu administracyjnym. W postępowaniu podatkowym to powtórzono, ale jednocześnie wprowadzono art. 181, który od samego początku ma wadliwą konstrukcję, ponieważ zawiera przykładowy katalog dowodów, jakie mogą być użyte w postępowaniu podatkowym, ale nie do końca, gdyż są tam też pewne ograniczenia. Ma to charakter katalogu półotwartego albo półzamkniętego. Poprawka nr 3 prowadzi do lekkiego domknięcia katalogu zawartego w art. 181. Czy ona coś ułatwi? To ocenić powinien pan minister, który będzie te przepisy stosował. W naszej ocenie najlepszym rozwiązaniem byłoby posłużenie się sprawdzonym wzorcem z Kodeksu postępowania administracyjnego i przy najbliższej dużej nowelizacji Ordynacji podatkowej skreślenie art. 181.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#PosełJakubSzulc">Wycofujemy poprawkę.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Głosowanie w sprawie poprawki nr 3 stało się bezprzedmiotowe.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#PosełStanisławStec">Ciekawa była wypowiedź przedstawiciela Biura Legislacyjnego. Prosiłbym, żeby pan minister wypowiedział się na temat ewentualnego skreślenia art. 181. Jeśli teraz będzie to niemożliwe, to może innym razem.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#PodsekretarzstanuwMFPawełBanaś">Nie to jest przedmiotem rozpatrywanego projektu. W pełni podzielam charakterystykę prawną, o której była mowa. W imieniu służby od lat stosującej te przepisy trzeba powiedzieć, że z art. 181 do sierpnia ubiegłego roku dało się funkcjonować. Jest niezgrabna formuła prawna tego przepisu, ale w praktyce możliwe było jego funkcjonowanie. Fatalne rezultaty w praktyce funkcjonowania służb skarbowych przyniósł dwuwyrazowy dopisek.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie poprawek do projektu ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz ustawy – Ordynacja podatkowa. Proponuję, aby sprawozdawcą pozostał poseł Jacek Kościelniak. Czy ktoś z państwa jest przeciwny tej propozycji? Nie słyszę. Wobec braku sprzeciwu stwierdzam, że Komisja na sprawozdawcę wybrała posła Jacka Kościelniaka. Czy jest obecny przedstawiciel Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej? Jest, więc proszę o przedstawienie opinii.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#PrzedstawicielkaUrzęduKomitetuIntegracjiEuropejskiejKatarzynaPróchnicka">W imieniu sekretarza Komitetu Integracji Europejskiej stwierdzam, że treść przyjętej poprawki nie jest objęta zakresem prawa Unii Europejskiej.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Dziękuję państwu za obecność.</u>
<u xml:id="u-24.1" who="#PosłankaAleksandraNatalliŚwiat">Wyczerpaliśmy porządek dzienny dzisiejszych obrad. Zamykam posiedzenie Komisji.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>