text_structure.xml 62.6 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#PosełWiesławWalendziak">Otwieram posiedzenie Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji. W imieniu Komisji wyrażam zadowolenie, ze spotkania z przedstawicielami Ministerstwa Skarbu Państwa, bowiem traktuję je jako zapowiedź przyszłej współpracy, którą rozpoczynamy od zapoznania się z kierownictwem Ministerstwa, jego strukturą i zagadnieniami merytorycznymi przypisanymi poszczególnym departamentom. Chcę państwa poinformować, że wczoraj podjęliśmy jednomyślnie uchwałę w sprawie wystąpienia o zmianę nazwy Komisji. Uważamy, że adekwatną do zagadnień, którymi mamy się zajmować jest nazwa „Komisja Skarbu Państwa”. Panie ministrze, oddaję panu głos.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#MinisterskarbupaństwaWiesławKaczmarek">Rozpocznę od serdecznego przywitania członków Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji. Chcę złożyć deklarację, że będziecie państwo zawsze mile witanymi w resorcie gośćmi. Będziemy starali się udzielać państwu wyjaśnień i odpowiedzi na pytania, aczkolwiek mamy świadomość tego, że materia nie zawsze jest prosta. Często jest ona skomplikowana i zawikłana przez swoją długoletnią historię. Pozwoliliśmy sobie, wykraczając poza uprawnienia gości - pomimo tego, że spotkanie odbywa się w siedzibie Ministerstwa Skarbu Państwa, to jednak uważamy się za gości Komisji - zaproponować państwu porządek spotkania, którego celem jest zaprezentowanie członków kierownictwa resortu i obecnej struktury organizacyjnej. W związku z tym dyrektorzy wybranych departamentów zreferują najistotniejsze problemy, którymi zajmują się te departamenty. Przedstawię teraz państwu osoby, które pełnią kierownicze funkcje w Ministerstwie Skarbu Państwa. Sekretarzem stanu jest znany części państwa pan Marek Dyduch, bowiem legitymuje się długoletnim stażem parlamentarnym. W tej kadencji Sejmu został wybrany na posła po raz trzeci. Funkcje podsekretarza stanu pełni pani Barbara Misterska, osoba mająca dużą wiedzę z zakresu zarządzania majątkiem, audytu, rewizji finansowej i różnych aspektów przepływu środków finansowych. Jest to jej debiut w administracji rządowej. Drugim podsekretarzem stanu jest pan Piotr Czyżewski. Przypomnę, że okresie kiedy miałem zaszczyt sprawować urząd ministra przekształceń własnościowych, był on dyrektorem generalnym, a następnie podsekretarzem stanu w tym resorcie. Trzecie stanowisko podsekretarza stanu nie jest jeszcze obsadzone. Nie jest z nami, z powodu choroby, dyrektor generalny, pan Józef Mikosa, osoba która też ma duże doświadczenie, ponieważ przez kilka ostatnich lat był dyrektorem generalnym w Najwyższej Izbie Kontroli. Do kierownictwa resortu zalicza się jeszcze dyrektor gabinetu politycznego, ale w tej sprawie jeszcze nie podjęliśmy ostatecznego rozstrzygnięcia. Gdy zapadnie rozstrzygnięcie - zakładam, że nastąpi to jutro - to powiadomimy Komisję o podjętej decyzji. Resort, którym mam zaszczyt kierować, ma rozbudowaną strukturę, m.in dlatego, że powołanie Ministerstwa Skarbu Państwa w miejsce Ministerstwa Przekształceń Własnościowych nie było jedynie zabiegiem formalnym. Ministerstwu Skarbu Państwa zostały przypisane nowe zadania, przede wszystkim wynikające z ustawy o urzędzie Skarbu Państwa. Strukturę resortu tworzą 23 jednostki organizacyjne mające status departamentów oraz biur. Ponadto ministrowi skarbu państwa zostały podporządkowane 4 instytucje będące agencjami. Są to: Agencja Prywatyzacji, Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, Wojskowa Agencja Mieszkaniowa i Agencja Mienia Wojskowego. W ramach - podkreślam - tymczasowego podziału obowiązków, funkcjonowanie tych agencji nadzoruje sekretarz stanu, pan Marek Dyduch, któremu także podporządkowane zostały wstępnie, aby nie nastąpiła przerwa w pracy resortu, następujące komórki organizacyjne: Departament Spółek Strategicznych i Instytucji Finansowych, Departament Funduszy Kapitałowych, Departament Spraw Obronnych, Departament Prawny, Departament Zastępstwa Procesowego oraz Biuro Komunikacji Społecznej i Informacji. Pion organizacyjny nadzorowany przez podsekretarza stanu, panią Barbarę Misterską, zajmuje się ewidencją mienia Skarbu Państwa oraz analizami i prognozami.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#MinisterskarbupaństwaWiesławKaczmarek">W tym pionie jest usytuowany Departament Analiz i Prognoz, który m.in. zajmuje się przygotowaniem raportów o przebiegu przekształceń własnościowych oraz kierunków prywatyzacji, będących jednym z elementów uzasadnienia do projektu ustawy budżetowej. Ponadto w skład pionu wchodzą: Departament Ewidencji i Gospodarki Mieniem Skarbu Państwa, Departament Reprywatyzacji i Rekompensat, Departament Finansów Skarbu Państwa oraz Biuro ds. Udostępniania Akcji. Sekretarz stanu, pan Piotr Czyżewski określa zadania merytoryczne dla dwu departamentów nadzoru i prywatyzacji, w których są skoncentrowane główne przedsiębiorstwa mające status jednoosobowych spółek Skarbu Państwa bądź spółek z udziałem Skarbu Państwa. W pionie nadzorowanym przez sekretarza stanu są usytuowane także: Departament Integracji Europejskiej i Współpracy z Zagranicą oraz Departament Prywatyzacji Bezpośredniej i Delegatur. Ostatni z wymienionych departamentów zajmuje się procedurami właściwymi dla prywatyzacji bezpośredniej, która stanowi największą część polskiej prywatyzacji i polega na wniesieniu przedsiębiorstwa do spółki, sprzedaży mienia przedsiębiorstwa lub na wydzierżawieniu mienia spółce pracowniczej, tzw. leasing pracowniczy. Wykonaniem niektórych projektów prywatyzacji bezpośredniej oraz kontrolą wykonania zobowiązań wynikających z umów leasingowych zajmuje się 13 delegatur. Można powiedzieć, że Ministerstwo Skarbu Państwa ma swoje placówki w 13 miastach. Zadaniem tych placówek jest kontrolowanie przebiegu procesów prywatyzacji bezpośredniej. Pozostałe departamenty zostały na razie przypisane dyrektorowi generalnemu, panu Józefowi Mikosie z tej racji, że nie zostało jeszcze obsadzone jedno stanowisko podsekretarza stanu. Większość zadań realizowanych przez te departamenty służy zapewnieniu sprawnego funkcjonowania resortu. Są to: Departament Kontroli, Departament Administracyjno-Budżetowy, Biuro Informatyki, Biuro Kadr i Szkolenia oraz Wieloosobowe Stanowisko Pracy ds. Zamówień Publicznych. Ministrowi skarbu państwa przyporządkowane jest bezpośrednio, zgodnie z przepisami ustawy o ochronie informacji niejawnych, Biuro Ochrony Informacji oraz Gabinet Polityczny i Biuro Ministra. Chcemy przyjrzeć się, jak funkcjonuje obecna struktura organizacyjna Ministerstwa, ale raczej nie zamierzam wprowadzać zmian o charakterze rewolucyjnym. Często zadawane jest mi pytanie, czy zamierzam wrócić do struktury Ministerstwa Przekształceń Własnościowych, która miała cechy struktury funkcjonalnej, czyli skonstruowanej odpowiednio do stosowanych metod (ścieżek) prywatyzacyjnych, natomiast podział komórek organizacyjnych, tworzących obecną strukturę, nastąpił głównie ze względu na kryterium branżowe, co nie jest do końca dobrym rozwiązaniem. Jeżeli znajdziemy rozwiązania, które usprawnią proces nadzoru właścicielskiego i przebiegu prywatyzacji, to wtenczas zostanie dokonana korekta struktury organizacyjnej resortu, ale proszę nie oczekiwać, iż w tym względzie nastąpi „rewolucja”, choćby dlatego, że mamy za sobą już mniej więcej 2/3 procesów prywatyzacyjnych. Pozostając przy sprawach organizacyjnych, chcę poinformować o zadaniach, które musimy wykonać zgodnie z dyspozycją Rady Ministrów odnoszącą się do instytucji przyporządkowanych Ministerstwu Skarbu Państwa.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#MinisterskarbupaństwaWiesławKaczmarek">Rozpocznę od zalecenia zlikwidowania Agencji Prywatyzacji. Można powiedzieć, że ta instytucja jest efektem kompromisu, bowiem kiedy w 1996 r. dokonywano reformy centrum administracyjnego rządu, to początkowo zakładano, że oprócz Ministerstwa Skarbu Państwa powstanie ministerstwo prywatyzacji. Ówczesne Ministerstwo Przekształceń Własnościowych przestrzegało, że taka koncepcja prowadzi do zablokowania procesów prywatyzacyjnych, gdyż Ministerstwo Skarbu Państwa będzie dążyło do powiększania obszaru swojego działania, natomiast minister prywatyzacji byłby uzależniony od dobrej lub złej woli ministra skarbu państwa. Przyjęcie kompromisowego rozwiązania, polegającego na utworzeniu Ministerstwa Skarbu Państwa i Agencji Prywatyzacji nie zapobiegło takim praktykom. Okazało się, że nie zawsze wiedziała ona, jakim może dysponować majątkiem, ponieważ w jednym kwartale Ministerstwo przekazywało jej spółki, a w następnym część z nich wycofywało. W tych okolicznościach ryzykiem obarczone były długoterminowe przedsięwzięcia prywatyzacyjne. Niestabilność zasobów majątkowych Agencji była powodem tego, że w ciągu 3 lat funkcjonowania zrealizowała ona 95 projektów prywatyzacyjnych, czego nie można uznać za dobry wynik. Z założenia Agencja miała zajmować się prywatyzacjami tych przedsiębiorstw, dla których nie było łatwo znaleźć nabywców. Dlatego jej działalność ma bardziej charakter komercyjny niż „urzędniczy”. Rozumiem przez to większą skłonność do podejmowania ryzyka w danej sytuacji rynkowej. W praktyce może to polegać np. na sukcesywnym obniżaniu ceny, jeśli przedsiębiorstwo nie zostało sprzedane za pierwszym, drugim czy kolejnym razem, po to, aby zagospodarować majątek produkcyjny. Zadania Agencji Prywatyzacji przejmie Ministerstwo Skarbu Państwa, a to oznacza, że musimy przygotować projekt ustawy o jej likwidacji. W odniesieniu do Agencji Mienia Wojskowego przyjęte zostało założenie związane z planowanymi zmianami w strukturze resortu obrony narodowej, że w przyszłości Agencja będzie instytucją wykonującą wszystkie operacje dotyczące zakupu sprzętu specjalnego dla polskiej armii. Chodzi o to, aby ta działalność nie odbywała się w ramach struktury Ministerstwa Obrony Narodowej, jako urzędu. Tym samym konieczna jest zmiana podporządkowania Agencji. Dzisiaj reprezentantem Skarbu Państwa w tej instytucji jest minister skarbu państwa, natomiast działania w sferze właścicielskiej podejmuje on w uzgodnieniu z ministrem obrony narodowej. Uważam, że po to, aby spełnić pewne oczekiwania resortu obrony narodowej, należy odwrócić relacje, tzn. reprezentantem Skarbu Państwa w tej Agencji powinien być minister obrony narodowej, który działania właścicielskie podejmowałby w uzgodnieniu z ministrem skarbu państwa. To samo dotyczy Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. Czwartą instytucją podporządkowaną ministrowi skarbu państwa jest Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa. Przyznaję, że w tym przypadku mogę tylko zasygnalizować pewien kierunek zmian. Celem prac, które zamierzamy podjąć, jest przygotowanie koncepcji przekształcenia Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa w bank ziemski.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#MinisterskarbupaństwaWiesławKaczmarek">Agencja dysponuje masą majątkową, którą przejęła wskutek likwidacji państwowych gospodarstw rolnych. Zakładam, że na polskim rynku powstanie zupełnie nowa instytucja finansowa, czyli fundusz nieruchomości. W skrócie omówię kilka istotnych spraw, które należy wykonać lub zainicjować do końca tego roku. Przede wszystkim musi zostać zweryfikowany program prywatyzacji na rok 2002, jako integralny element uzasadnienia projektu ustawy budżetowej. Ponadto chcemy podjąć prace, które mają na celu:- opracowanie modelu tej części systemu bankowego, która jest kontrolowana przez Skarb Państwa, co wiąże się z oczekiwaniami co do przyszłego funkcjonowania PKO BP SA, BGŻ SA i BGK,- przygotowanie założeń do projektu ustawy, na podstawie której będzie realizowany krajowy system poręczeń kredytowych, opartych na zasobach Skarbu Państwa, adresowanych do małych i średnich przedsiębiorstw,- weryfikacje modelu prywatyzacji sektora energetycznego. Przypomnę, że podczas poprzedniej kadencji Sejmu poddawaliśmy krytyce obraną i realizowaną strategię prywatyzacji tego sektora, a podczas kampanii wyborczej do parlamentu otwarcie zapowiedzieliśmy jej korektę. Naszą uwagę musimy skoncentrować na trzech podstawowych sprawach. Trzeba znaleźć rozwiązanie znoszące kontrakty długoterminowe i w tym zakresie będziemy współpracować z Urzędem Regulacji Energetyki. Kontrakty te uniemożliwiają rozwój rynku energii elektrycznej. Obecnie przedmiotem wolnego obrotu może być najwyżej 7 proc. wytwarzanej w Polsce energii, a reszta jest blokowana przez kontrakty długoterminowe, które gwarantują producentom odbiór energii przez Polskie Sieci Elektroenergetyczne po określonej cenie. Drugie zadanie polega na znalezieniu odpowiedzi na pytanie, czy polską gospodarkę stać na silnego operatora energetycznego. Wiąże się to z zagadnieniem integracji pionowej: producent paliwa, producent energii elektrycznej, sieć dystrybucyjna. Jeżeli jest pozytywna odpowiedź na to pytanie, to pierwszy ruch polegałby na integracji tych przedsiębiorstw. Równolegle prowadzilibyśmy prywatyzację pozostałej części podsektora wytwarzania, a prywatyzacją podsektora dystrybucji, czyli sprzedażą rynku zajęlibyśmy się w ostatniej kolejności. Przedmiotem weryfikacji będzie także program przekształceń własnościowych sektora gazowego oraz sektora chemii ciężkiej z elementami sektora petrochemicznego. Ocena dotychczasowych doświadczeń w zakresie prywatyzacji podmiotów sektora chemii ciężkiej, zwłaszcza zakładów w Puławach, Tarnowie i Kędzierzynie, prowadzi do wniosku, że podjęte próby nie przyniosły spodziewanych efektów. Moim zdaniem, trzeba zastosować inne kryterium integracji tego sektora. Mówiąc w uproszczeniu, wyznacznikiem integracji powinny być linie produktowe. Chcę jednak, aby w tej sprawie wypowiedzieli się jeszcze eksperci. Musimy także zweryfikować model przekształceń i prywatyzacji w sektorze przemysłu zbrojeniowego, tak aby zawierał on następujące elementy: konsolidacja podmiotów, połączenie programów offsetowych z prywatyzacją oraz wyłączenie części zakładów z tego sektora, bowiem nie ma sensu nadal utrzymywać fikcji, iż mają one strategiczne znaczenie dla obronności kraju. Tak przedstawiają się priorytety w działalności Ministerstwa Skarbu Państwa, które podejmiemy w najbliższym czasie.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#MinisterskarbupaństwaWiesławKaczmarek">Ponadto naszym zadaniem będzie przygotowanie pewnych systemowych rozwiązań dotyczących nadzoru właścicielskiego, aby był on wykonywany efektywnie. Dzisiaj w tej sferze mamy sporo zaburzeń. Wspomnę jeszcze o sprawach bieżących, wymagających rozstrzygnięcia, o których można powiedzieć, że są pewnym problemem dla polskiej gospodarki. Jedną z takich spraw jest trudna sytuacja PLL Lot SA, wynikająca m.in. z tego, że właściciel strategiczny tego przedsiębiorstwa jest w podobnej sytuacji, w jakiej znalazł się przewoźnik belgijski Sabena, który dzisiaj ogłosił upadłość. Jest to istotna informacja dla rynku przewoźników lotniczych, gdyż chodzi o firmę funkcjonującą od 1919 r. i zaliczaną do największych przewoźników na świecie. Dla PLL Lot musimy znaleźć inny układ właścicielski oraz przygotować program, który stworzy temu przewoźnikowi szansę na dalsze funkcjonowanie. Można dopatrzyć się analogicznej przyczyny trudnej sytuacji grupy Deawoo-FSO. Właściciel tej firmy zbankrutował i aczkolwiek koncern Deawoo został przejęty przez nowego inwestora, to nie jest on zainteresowany inwestycjami tego koncernu w innych państwach. Trzecią sprawą jest trwający proces restrukturyzacji BGŻ SA, w dużej mierze z inicjatywy Narodowego Banku Polskiego. Nie ukrywam, że podjąłem decyzje o przerwaniu walnego zgromadzenia akcjonariuszy w tej sprawie, aby mieć możliwość zorientowania się, czy zasadny jest wymóg postawiony przez Generalnego Inspektora Nadzoru Bankowego, stawiający BGŻ SA pod ścianą, jeśli chodzi o proces dokapitalizowania. Ostatnia z pilnych spraw dotyczy prywatyzacji PZU SA. Decyzja Skarbu Państwa w tej sprawie musi być rozważna, bowiem mamy świadomość, że sprzedajemy - praktycznie rzecz biorąc - 70 proc. rynku ubezpieczeniowego w Polsce. Powstaje więc pytanie, na jakich warunkach ma nastąpić ta sprzedaż. Obejmując funkcje ministra skarbu państwa zastałem następującą sytuację: została podpisana umowa sprzedaży 21 proc. akcji PZU SA i jednocześnie został przygotowany prospekt emisyjny. W najbliższym czasie musi zapaść rozstrzygnięcie, czy przyjęta przez poprzedni rząd koncepcja może zostać podtrzymana przez obecną reprezentację Skarbu Państwa. Jest jeszcze kilka spraw bieżących o innym wymiarze, jak np. prywatyzacja ośmiu spółek dystrybucyjnych sektora energetycznego, to, co wynika z unieważnienia przetargu na prywatyzację KWK Bogdanka oraz prywatyzacja Rafinerii Gdańskiej SA. Na wymienienie zasługuje także sytuacja, jaka powstała na skutek podjętych przez poprzedni rząd działań mających na celu doprowadzić do czegoś, co można nazwać przejęciem akcji, sojuszem strategicznym bądź konsolidacją PKN Orlen SA z zagraniczną firmą funkcjonującą w sektorze naftowym. Najpierw prowadzone były negocjacje z firmą austriacką, następnie wyłączność na prowadzenie negocjacji przekazano firmie węgierskiej. Jeśli chodzi o prace legislacyjne, to chcemy w najbliższym czasie podjąć w tym zakresie kilka inicjatyw. Podczas poprzedniego posiedzenia Komisji zadeklarowałem wolę realizacji jednego z postanowień zawartych w ustawie o regulacji rynku cukru, nakładającego na ministra skarbu państwa obowiązek utworzenia Krajowej Spółki Cukrowej, lecz aby można było sprawnie i bezkolizyjnie powołać tę spółkę do życia, niezbędna jest nowelizacja tej ustawy prowadząca do usprawnienia procedury. Przygotujemy taki projekt, który po spełnieniu formalnych wymogów zostanie skierowany do Sejmu. Chcemy dokonać przeglądu przepisów ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#MinisterskarbupaństwaWiesławKaczmarek">Ustawa ta była kilka razy nowelizowana i jak to zwykle bywa w praktyce parlamentarnej, nie wszystkie projektowane przepisy zostały uchwalone, przez co niektóre z obowiązujących przepisów są ze sobą niespójne. Wychodzę z założenia, że nie jest to ustawa, która wymaga radykalnych zmian, lecz trzeba dokonać kilku korekt usprawniających, i taka nowelizacja zostanie przygotowana. Kolejne zadanie to nowelizacja ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych. Wiem, że program NFI wzbudza kontrowersje i jest ciągle jeszcze przedmiotem dyskusji, zaś funkcjonowanie tych funduszy jest oceniane negatywnie. Moim zdaniem, nie zawsze jest to słuszna ocena, natomiast po spotkaniach, które już odbyłem, nabrałem przekonania, że w ustawie brakuje pewnego fragmentu „zamykającego” program NFI.W 1993 r. kiedy powstawała koncepcja programu NFI, jej autorzy zakładali, że przez 10 lat będzie on funkcjonował w pewnym sensie pod kontrolą. To założenie okazało się nietrafne, bowiem program NFI dokonał się w krótszym czasie i - moim zdaniem - nie ma powodu w sztuczny sposób przedłużać funkcjonowania tego programu. Wcześniej zapowiedziałem przygotowanie projektu ustawy o likwidacji Agencji Prywatyzacji oraz projektu ustawy dotyczącego poręczeń kredytowych. Opracowanie drugiego projektu nastąpi w ścisłej współpracy z Ministerstwem Gospodarki. Jest jeszcze jedno zagadnienie, na które chcę zwrócić uwagę Komisji. Jest ono znane tym członkom Komisji, którzy byli posłami w poprzednich kadencjach Sejmu, bowiem mieli okazję pracować nad niejednym projektem ustawy, w którym próbowano rozwiązać problem reprywatyzacji. Deklaruję, że chcę rozwiązać ten problem, przy czym jedynym utrudnieniem mogą być koszty ekonomiczne reprywatyzacji, a nie względy polityczne, bo nie jest moją intencją, a sądzę, że także moich najbliższych współpracowników, obrona „dorobku” nacjonalizacji. Wychodzimy z założenia, że Polska będąc państwem prawa musi jakoś rozwiązać problem przywrócenia praw własności poszkodowanym obywatelom. Rząd i parlament natrafią wspólnie na podstawowy dylemat, a mianowicie, w jaki sposób rozwiązać problem reprywatyzacji, nie naruszając bezpieczeństwa finansów publicznych a z tym zadaniem przyjdzie nam się zamierzyć. Natomiast reprywatyzacja, wbrew pozorom, nie jest trudną operacją. Nie kryję, że konieczne będzie przyzwolenie polityczne kierownictwa rządu na jej wykonanie i wnikliwe oszacowanie kosztów. Podzielę się z państwem refleksją, jaka nasunęła mi się po spotkaniu z pracownikami jednego z departamentów Ministerstwa, aczkolwiek będą to jeszcze „myśli nieuczesane”. Ministerstwo Skarbu Państwa zajmuje się sprawami, które mają charakter zadośćuczynienia z tytułu prawnie usankcjonowanych roszczeń obywateli wobec Skarbu Państwa. Klasycznym przykładem jest wypłata rekompensat za niezwaloryzowane w latach 1992–1994 wynagrodzenia pracowników sfery budżetowej oraz za utratę niektórych dodatków do rent i emerytur. Koszt naprawienia tej krzywdy - tak to trzeba określić - wyrządzonej ponad 4 mln obywateli, został oszacowany w wysokości około 7 mld zł, ale ponieważ wypłaty rekompensat rozpoczęły się dopiero w ubiegłym roku i będą kontynuowane do 2004 r., to koszt tej operacji wyniesie 13 mld zł. Mamy także do czynienia z roszczeniami, które powstały na gruncie przeprowadzonych prywatyzacji i aczkolwiek nie są one potwierdzone prawnie, to jednak stanowią problem społeczny. Genezą tych roszczeń jest niesprawność systemu prawnego, bądź brak wyobraźni decydentów, przy czym nie ma znaczenia z jakiego wywodzili się oni obozu politycznego. Faktem jest, że krzywdy pewnych grup osób kładą się cieniem na procesy prywatyzacyjne. Wymienię dwie sprawy.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#MinisterskarbupaństwaWiesławKaczmarek">Sądziłem, że jednej, będącej skutkiem prywatyzacji Huty Warszawa, już nie zastanę w Ministerstwie. Chodzi o roszczenia pracowników tego przedsiębiorstwa, którzy nie otrzymali akcji i udziałów w tym czasie, kiedy było ono prywatyzowane. Uważam, że trzeba znaleźć rozwiązanie, być może wykorzystując doświadczenia Departamentu Reprywatyzacji i Rekompensat, które pozwoli zdjąć tę sprawę ze „społecznej wokandy”. Znajduje się na niej także sprawa byłych pracowników państwowych gospodarstw rolnych. Minęło kilka lat od likwidacji PGR, ale sądzę, że warto ponieść wysiłek intelektualny, aby jedną operacją wyrównać zaległości. Zdaję sobie sprawę, jakie ryzyko wiąże się z wyrównywaniem dawnych rachunków. Otóż jeszcze inne grupy osób, czując się pokrzywdzonymi wskutek przeprowadzonych w ciągu 10 lat procesów prywatyzacyjnych, mogą domagać się odszkodowań i rekompensat, ale w kilku przypadkach, niewątpliwie z czyjejś winy - dzisiaj trudno ustalić z czyjej - pewna grupa osób ma uzasadnione roszczenia. Jeśli pan przewodniczący pozwoli, to teraz poproszę dyrektorów departamentów, aby zaprezentowali zakresy zadań tych komórek organizacyjnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#PosełWiesławWalendziak">Zanim państwo to zrobicie, powiem kilka słów o Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji. Zalicza się ona do tzw. średnich komisji sejmowych z uwagi na liczbę członków, a ta z kolei jest adekwatna do sytuacji, o której mówił pan minister, iż już dokonanych zostało 2/3 procesów prywatyzacyjnych. W skład prezydium Komisji, jako zastępcy jej przewodniczącego, wchodzą: pani posłanka Małgorzata Ostrowska, która reprezentuje Klub Parlamentarny Sojuszu Lewicy Demokratycznej, pan poseł Jan Łączny reprezentujący Klub Parlamentarny Samoobrony RP oraz pan poseł Rafał Zagórny reprezentujący Klub Parlamentarny Platformy Obywatelskiej. Komisja postanowiła powołać 3 podkomisje. W kręgu ich zainteresowania znajdują się wymienione przez pana ministra sektory, czyli członkowie tych podkomisji zajmować się będą tymi samymi dylematami, przed którymi stoi rząd. Powołamy podkomisję, która będzie się odnosiła do prywatyzacji podmiotów sektora energetycznego i sektora paliw płynnych. Chcemy także znaleźć odpowiedź na pytanie, czy przyczyną niepowodzeń w zakresie restrukturyzacji i prywatyzacji górnictwa oraz hutnictwa nie jest w jakiejś mierze błędna struktura nadzoru właścicielskiego. Drugie pytanie, które postawiliśmy jednej z tych trzech podkomisji, dotyczy barier wzrostu rynku kapitałowego w Polsce. Pan minister wymienił zadania, które Ministerstwo będzie realizowało w najbliższym czasie. Wiele z przygotowanych przez Ministerstwo rozwiązań, trafi do Sejmu w formie projektów ustaw, które następnie będą przedmiotem pracy Komisji. Wnikliwej pracy będzie wymagał projekt ustawy o reprywatyzacji, a jeszcze trudniejszy może okazać się projekt ustawy dotyczący rekompensat dla byłych pracowników PGR.Sądzę, że niedługo trafią do Komisji, wraz z projektem ustawy budżetowej, proponowane kierunki prywatyzacji na rok 2002. Spodziewam się, iż w związku z zapowiedzianą nowelizacją ustawy budżetowej na 2001 r., korekcie zostaną poddane przewidziane na ten rok kierunki prywatyzacji, gdyż ta część załącznika do ustawy budżetowej jest już nieaktualna. Czekamy na spełnienie deklaracji pana ministra, iż szybko zostanie przygotowany projekt nowelizacji ustawy o regulacji rynku cukru. Niezależnie od tego, jak ktoś ocenia ustawę o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, wszyscy podzielamy opinię, że konieczne jest dokonanie przeglądu przepisów tej ustawy pod kątem ich spójności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#MinisterWiesławKaczmarek">Poprzednio zapomniałem powiedzieć, że prywatyzacją zajmują się jeszcze wojewodowie. W urzędach wojewódzkich są usytuowane komórki organizacyjne, różnie nazywane, które odgrywają w tym procesie ważną rolę. Na dzisiejsze spotkanie z Komisją zaprosiliśmy panią Halinę Krasowską, która kieruje Wydziałem Przekształceń Własnościowych w rzeszowskim Urzędzie Wojewódzkim. Pani dyrektor poinformuje państwa o działalności tego wydziału i to samo zrobi przedstawiciel Delegatury Ministerstwa Skarbu Państwa w Rzeszowie, pan Zdzisław Gawlik, którego też zaprosiliśmy na dzisiejsze spotkanie z członkami Komisji. Minister skarbu państwa nie jest jedynym reprezentantem Skarbu Państwa. Rolę tę pełni także minister gospodarki i wojewodowie. Niestety, w ostatnich latach za sprawą niektórych ustaw następuje erozja instytucji Skarbu Państwa i np. tydzień temu przekazaliśmy do Ministerstwa Gospodarki wszystkie uprawnienia właścicielskie reprezentanta Skarbu Państwa wobec sektora hutniczego. Taką wolę wyraził parlament w ustawie o restrukturyzacji hutnictwa. Minister gospodarki sprawuje także nadzór właścicielski nad górnictwem i sektorem zbrojeniowym. Miałem już okazję przedstawić państwu moją ocenę takiej sytuacji, w której zadaniem Ministerstwa Skarbu Państwa jest prywatyzowanie majątku, nad którym nadzór właścicielski sprawuje inny minister. Powtórzę, że taki podział zadań, uprawnień i kompetencji pomiędzy dwoma resortami prowadzi do niespójnych działań i wręcz grozi katastrofą. Nawet wówczas, gdy rząd jest monolitem pod względem politycznym, to nieuchronne są zakłócenia w przepływie informacji Jest to niesprawna struktura. W sytuacji, w której majątku Skarbu Państwa sukcesywnie ubywa, mnożenie podmiotów sprawujących funkcje właścicielskie nad tym majątkiem jest ruchem w niewłaściwym kierunku. Nazywam to erozją Skarbu Państwa. Prezentację departamentów rozpoczniemy od Departamentu Analiz i Prognoz, którego dyrektorem jest pani prof. Maria Sadowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#DyrektorDepartamentuAnaliziPrognozMariaSadowy">Departament zajmuje się wieloma sprawami, które postaram się państwu przedstawić. Rozpocznę od działalności o podstawowym charakterze, polegającej na gromadzeniu informacji i opracowywaniu materiałów o przebiegu procesów przekształceń własnościowych w przedsiębiorstwach państwowych i spółkach Skarbu Państwa. Posiadamy bazę danych o prywatyzacjach realizowanych przez Ministerstwo Skarbu Państwa, Agencję Prywatyzacji oraz jednostki podległe Ministerstwu. Na podstawie tych danych opracowujemy i wydajemy kwartalnik pt. „Dynamika przekształceń własnościowych”. Kwartalnik jest wydawany począwszy od III kwartału 1991 r. Obecnie przygotowujemy jego pięćdziesiąty, jubileuszowy numer. Każdy kolejny kwartalnik zawiera syntetyczne i aktualne informacje o realizowanych procesach prywatyzacyjnych, ale oprócz tych informacji zamieszczamy teksty o aktualnych problemach. W 49 numerze kwartalnika znajdziecie państwo ocenę przebiegu procesów prywatyzacji w 2000 r. Jest to sprawozdanie z wykonania wyznaczonych na 2000 r. kierunków prywatyzacji. Kwartalnik jest wydawany w około 300 egzemplarzach. Cieszy się on dużym zainteresowaniem jednostek administracji rządowej. Egzemplarze kwartalnika wysyłamy do Sejmu i Senatu oraz placówek naukowych. Wydajemy także comiesięczne informacje o procesach prywatyzacyjnych, które ilustrują aktualną sytuację w tym zakresie. Drugim zakresem działania jest analiza i ocena przebiegu procesów prywatyzacyjnych. Analizujemy te procesy ze względu na różne kryteria i na tej podstawie opracowujemy roczny raport o przekształceniach własnościowych, przy czym korzystamy z ekspertyz krajowych ośrodków naukowych. Chcemy bowiem dysponować niezależnymi ocenami sytuacji makroekonomicznej, mikroekonomicznej oraz społecznych aspektów prywatyzacji. Raport składa się z dwóch części i jest przekazywany do instytucji rządowych, Sejmu i Senatu. Bardzo ważnym obszarem działania Departamentu jest przygotowywanie programów prywatyzacji. Każdego roku w Departamencie opracowywane są kierunki prywatyzacji, stanowiące część uzasadnienia do projektu ustawy budżetowej. Z kolei ocena realizacji przyjętych przez Sejm kierunków prywatyzacji na dany rok, którą też sporządza Departament, jest elementem sprawozdania rządu z wykonania ustawy budżetowej. Zatem kierunki prywatyzacji, jak i ocena ich wykonania nie są dokumentami samoistnymi i w związku z tym prace nad nimi są zsynchronizowane z pracami rządu nad projektem ustawy budżetowej, a następnie nad sprawozdaniem z jej realizacji. Obecnie podjęliśmy pracę nad korektą kierunków prywatyzacji na 2002 r. Terminarz prac jest bardzo napięty, ponieważ dzisiaj zostałam poinformowana przez Ministerstwo Finansów, że gotowy projekt mamy przekazać do 15 listopada br. w związku z założeniem, że rząd przedłoży Sejmowi do 20 listopada br. zmieniony projekt ustawy budżetowej na 2002 r.Jeden z obszarów działalności departamentu można nazwać pionierskim. Są to prace nad zasadami polityki właścicielskiej i zasadami sprawowania nadzoru właścicielskiego.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#DyrektorDepartamentuAnaliziPrognozMariaSadowy">W tej materii przygotowujemy opracowania studyjne o charakterze - jeśli można tak powiedzieć - paranaukowym. Próbowaliśmy uzyskać wsparcie merytoryczne, ale współpraca z ośrodkami naukowymi nie zawsze układała się płynnie i dlatego we własnym zakresie, na miarę naszych możliwości, próbujemy wypracować zasady nadzoru właścicielskiego. Ustawa o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych wprowadziła obowiązek monitorowania przekształceń własnościowych mienia komunalnego i ten obowiązek wypełnia Departament Analiz i Prognoz. W związku z tym zbieramy informacje od prawie 2,5 tys. gmin, a realizacja tego zadania napotyka na różne trudności. W tym roku wykonujemy nowe zadanie w związku z wejściem w życie ustawy o warunkach dopuszczalności i monitorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców. Przygotowujemy programy udzielenia tej pomocy przez Ministerstwo i podległe mu podmioty, oraz opracowujemy sprawozdania z realizacji tych programów. Ponadto naszym zadaniem jest ocenienie efektywności i skuteczności udzielonej pomocy publicznej. Przedstawiłam państwu w dużym skrócie podstawowe zadania Departamentu Analiz i Prognoz. Dodam jeszcze, że współpracujemy prawie ze wszystkimi departamentami w Ministerstwie i koordynujemy ich działania zbieżne z naszymi zadaniami. Przygotowujemy materiały dla kierownictwa Ministerstwa, z których korzystają przy podejmowaniu decyzji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#MinisterWiesławKaczmarek">Mam prośbę do dyrektorów departamentów, aby nie starali się powiedzieć wszystkiego o departamencie i zakresie jego zadań, bo tego nie sposób zrobić w ciągu kilku minut. Jeszcze będzie wiele okazji do tego, aby zaznajomić członków Komisji ze szczegółowymi sprawami. Teraz proszę skupić się na ogólnej charakterystyce zadań realizowanych przez poszczególne departamenty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#DyrektorDepartamentuNadzoruiPrywatyzacjiIBarbaraDąbrowska">Jest to jeden z większych departamentów w Ministerstwie. Zajmujemy się prywatyzacją pośrednią i prywatyzacją bezpośrednią przedsiębiorstw państwowych oraz spółek Skarbu Państwa w przydzielonych nam branżach. W odniesieniu do podmiotów tych branż prowadzimy wszystkie sprawy związane z nadzorem właścicielskim i restrukturyzacją.Państwo otrzymaliście materiał, z którego możecie się dowiedzieć, jak szerokie spektrum stanowią te branże. Zajmujemy się przedsiębiorstwami i spółkami Skarbu Państwa należącymi do:</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#DyrektorDepartamentuNadzoruiPrywatyzacjiIBarbaraDąbrowska">- przemysłu metalowego,</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#DyrektorDepartamentuNadzoruiPrywatyzacjiIBarbaraDąbrowska">- hutnictwa, ale bez hut żelaza i stali, gdyż wykonując przepisy stosownej ustawy 19 października br. przekazaliśmy ministrowi gospodarki wykonywanie praw właścicielskich,</u>
          <u xml:id="u-7.3" who="#DyrektorDepartamentuNadzoruiPrywatyzacjiIBarbaraDąbrowska">- przemysłu koksowniczego,</u>
          <u xml:id="u-7.4" who="#DyrektorDepartamentuNadzoruiPrywatyzacjiIBarbaraDąbrowska">- przemysłu cukrowego, przy czym nasza działalność w tym zakresie jest określona przepisami ustawy o regulacji rynku cukru,</u>
          <u xml:id="u-7.5" who="#DyrektorDepartamentuNadzoruiPrywatyzacjiIBarbaraDąbrowska">- przemysłu spirytusowego</u>
          <u xml:id="u-7.6" who="#DyrektorDepartamentuNadzoruiPrywatyzacjiIBarbaraDąbrowska">- „Polmosy”,</u>
          <u xml:id="u-7.7" who="#DyrektorDepartamentuNadzoruiPrywatyzacjiIBarbaraDąbrowska">- przemysłu otoczenia rolnictwa,</u>
          <u xml:id="u-7.8" who="#DyrektorDepartamentuNadzoruiPrywatyzacjiIBarbaraDąbrowska">- przemysłu maszynowego,</u>
          <u xml:id="u-7.9" who="#DyrektorDepartamentuNadzoruiPrywatyzacjiIBarbaraDąbrowska">- przemysłu stoczniowego i portowego, kierując się przepisami ustawy o polskim rejestrze statków i ustawy o bezpieczeństwie morskim,</u>
          <u xml:id="u-7.10" who="#DyrektorDepartamentuNadzoruiPrywatyzacjiIBarbaraDąbrowska">- przemysłu naftowego i gazowego, w tym przypadku realizujemy programy rządowe,</u>
          <u xml:id="u-7.11" who="#DyrektorDepartamentuNadzoruiPrywatyzacjiIBarbaraDąbrowska">- przemysłu skórzanego, odzieżowego i surowców odzieżowych,</u>
          <u xml:id="u-7.12" who="#DyrektorDepartamentuNadzoruiPrywatyzacjiIBarbaraDąbrowska">- przemysłu farmaceutycznego i zielarskiego.</u>
          <u xml:id="u-7.13" who="#DyrektorDepartamentuNadzoruiPrywatyzacjiIBarbaraDąbrowska">Ponadto Departament zajmuje się prywatyzacją, restrukturyzacją, nadzorem właścicielskim i założycielskim w takich dziedzinach, jak: budownictwo, kopalnie soli, turystyka, strefy ekonomiczne, hodowla zwierząt. W gestii Departamentu są także spółki, które nie są przynależne do wymienionych branż. Jest to pozostałość po tzw. szczególnych prywatyzacjach, np. Agencja Kapitałowo-Rozliczeniowa SA, która pozostała po prywatyzacji Huty Warszawa. W zasadzie Departament zajmuje się wszystkimi zagadnieniami organizacyjnymi i formalno-prawnymi, które są związane z działalnością przedsiębiorstw, dla których organem założycielskim jest Minister Skarbu Państwa oraz spółek z wyłącznym i częściowym udziałem Skarbu Państwa. Zatem sprawuje nadzór właścicielski nad 178 jednoosobowymi spółkami Skarbu Państwa i nad 466 spółkami z częściowym udziałem Skarbu Państwa, zaś nadzór założycielski sprawuje nad 18 przedsiębiorstwami państwowymi. Departament zajmuje się prywatyzacją kapitałową, czyli tzw. prywatyzacją pośrednią. W związku z tym opracowuje strategię prywatyzacji spółek, przeprowadza procedury wyboru doradców prywatyzacyjnych, ocenia oferty przetargowe, przygotowuje i negocjuje umowy sprzedaży akcji i udziałów. Aktualnie w Departamencie zatrudnionych jest 85 osób.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#DyrektorDepartamentuEwidencjiiGospodarkiMieniemSkarbuPaństwaJanMatuszewski">Już sama nazwa Departamentu wskazuje na przypisane mu zadania. Materialnym efektem naszej pracy są sprawozdania o stanie mienia Skarbu Państwa i ci z państwa, którzy byli posłami także w poprzedniej kadencji Sejmu, mieli okazję zapoznać się z takimi materiałami informacyjnymi. Obecnie pracujemy nad ewidencją mienia Skarbu Państwa na 31 grudnia 2000 r.Obowiązek sporządzania ewidencji tego mienia nakłada na Ministra Skarbu Państwa stosowna ustawa, ale nie tylko kierujemy się tym wymogiem formalnym. Wychodzimy bowiem z założenia, że aby móc gospodarować mieniem, to trzeba wiedzieć co posiada Skarb Państwa. Taka informacja ułatwia podejmowanie decyzji makroekonomicznych w sprawie zasad gospodarowania mieniem. Ewidencjonujemy akcje i udziały Skarbu Państwa w około 1800 spółkach. Rejestrujemy akcje stanowiące rezerwę przeznaczoną na uwłaszczenie oraz rezerwę przeznaczoną na reprywatyzację. Jeden z wydziałów zajmuje się ewidencją zobowiązań pozacenowych inwestorów i monitorowaniem realizacji tych zobowiązań, których w sumie jest ponad 8 tys. W Ministerstwie został powołany Zespół do nadzoru nad realizacją zobowiązań pozacenowych. W przypadku, gdy inwestor nie wywiązuje się z zobowiązań pozacenowych, zespół kieruje notatkę do odpowiedniego podsekretarza stanu. Od jego decyzji zależy czy roszczenia wobec inwestora będą dochodzone na drodze sądowej. Gdy istnieją okoliczności łagodzące, odpowiedni departament nadzoru i prywatyzacji, w porozumieniu z Departamentem Ewidencji i Gospodarowania Mieniem Skarbu Państwa, przygotowuje aneks do umowy. W ramach Departamentu funkcjonuje Wydział Mienia Państwowych Osób Prawnych. Na podstawie ustawy z 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień Skarbu Państwa, Skarb Państwa kontroluje dyspozycje majątkowe wykonane przez państwowe osoby prawne. Przeciętnie w skali roku wydajemy około 1100 takich decyzji z uzasadnieniem. W tym Wydziale, zgodnie z ustawą o portach, wydawana jest zgoda na rozporządzanie terenami portowymi. Decyzje w tej sprawie wydajemy po analizie dokumentacji i konsultacji z zarządem danego portu, lub z ministrem transportu i gospodarki morskiej. Wydział Gospodarowania Mieniem zajmuje się majątkiem przejętym po rozwiązanych umowach leasingowych. Zanim ten majątek zostanie wprowadzony do obrotu, najpierw musi być wyceniony, a na to brakuje nam środków i dlatego w najbliższym czasie wystąpimy z propozycją nowelizacji ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, aby połączyć 3 fundusze: prywatyzacji, gospodarowania mieniem i mienia polikwidacyjnego. Przejmujemy także mienie po upadłości i likwidacji przedsiębiorstwa. W trybie ustawy - Ordynacja podatkowa przejęliśmy 9 spółek z otoczenia górnictwa i w ten sposób musimy gospodarować około 6 tys. mieszkań na terenie 13 gmin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#DepartamentNadzoruiPrywatyzacjiIIGrażynaKarłowiczStoma">W Departamencie jest zatrudnionych 71 osób zajmujących się nadzorem założycielskim, nadzorem właścicielskim, restrukturyzacją oraz prywatyzacją przedsiębiorstw i spółek Skarbu Państwa należących do 16 branż, takich jak: kopalnie, energetyka, przemysł siarkowy, surowce skalne, przemysł drzewny i papierniczy, przemysł meblowy, CEFARMY, ceramika, przemysł elektrotechniczny, przemysł chemiczny i tworzyw sztucznych, transport, jednostki usługowe, przemysł materiałów budowlanych, przemysł środków transportu, przedsiębiorstwa handlowe i uzdrowiska. Departament sprawuje nadzór właścicielski nad 206 jednoosobowymi spółkami Skarbu Państwa i 252 spółkami z częściowym udziałem Skarbu Państwa. Nadzór właścicielski sprawuje nad 21 przedsiębiorstwami państwowymi. Obecnie prowadzimy 55 prywatyzacji, a do najważniejszych zaliczamy prywatyzację spółek, które są zgrupowane w branży energetycznej oraz branży uzdrowisk. Aktualny stan procesów prywatyzacji sektora elektroenergetycznego przedstawia się następująco:- elektrociepłownie - sprywatyzowano 7 spółek, procesem prywatyzacji objętych jest kolejnych 7 spółek, w 4 spółkach nie rozpoczęto prywatyzacji,- elektrownie i kopalnie węgla brunatnego - sprywatyzowano 3 podmioty, procesem prywatyzacji jest objętych 7 spółek, nie rozpoczęto prywatyzacji 3 spółek,- zakłady energetyczne - sprywatyzowano 1 spółkę, procesem prywatyzacji objętych jest 13 spółek, nie rozpoczęto prywatyzacji 19 spółek. Jeśli chodzi o uzdrowiska, to dotychczas sprywatyzowano 1 spółkę i w 12 spółkach został rozpoczęty proces prywatyzacji. Pozostałe 13 spółek nie jest objętych procesem prywatyzacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#DyrektorDepartamentuSpółekStrategicznychiInstytucjiFinansowychKarolMiłkowski">Zadania Departamentu, podobnie jak obu departamentów nadzoru i prywatyzacji, są związane z nadzorem założycielskim, restrukturyzacją i komercjalizacją przedsiębiorstw państwowych oraz z nadzorem właścicielskim, restrukturyzacją i prywatyzacją spółek z udziałem Skarbu Państwa. Według tych zadań jest skonstruowana struktura Departamentu, w skład którego wchodzą 3 wydziały: prywatyzacji, nadzoru i analiz. Najważniejsze spółki, którymi zajmuje się Departament to: banki i zakłady ubezpieczeń, w których Skarb Państwa jest akcjonariuszem, Telekomunikacja Polska SA, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne SA, Drukarnia Narodowa SA, Drukarnia Naukowo-Techniczna SA, Olsztyńskie zakłady Graficzne SA, Składnica Księgarska SA, RUCH SA, KGHM SA, PLL Lot SA, zakłady azotowe itd. Pan minister Wiesław Kaczmarek już zapowiedział rewizję modelu przekształceń własnościowych w chemii ciężkiej. To zadanie wykona w najbliższym czasie Departament Spółek Strategicznych i Instytucji Finansowych. Poza tym podejmiemy próbę rozwiązania problemu przekształceń własnościowych w bankach, w których Skarb Państwa jest większościowym właścicielem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#DyrektorDepartamentuPrywatyzacjiBezpośredniejiDelegaturJózefGłowacki">W dostarczonym państwu materiale znajduje się notatka na temat prywatyzacji bezpośredniej i stanie realizacji zadań w tym zakresie na dzień 31 października br., więc nie będę powtarzał tych informacji, natomiast korzystając z tego, że jestem przy głosie, chcę zdementować mit, iż polska prywatyzacja bezpośrednia jest „rozpasana” fiskalnie. Proszę zauważyć, że np. ubiegłoroczne przychody z prywatyzacji ogółem wyniosły ponad 21 mld zł, natomiast przychody z prywatyzacji bezpośredniej stanowią 1,6 proc. tej kwoty. Z dniem 1 stycznia 1997 r. minister skarbu państwa przejął od 49 wojewodów i 16 ministrów oraz kierowników urzędów centralnych wykonywanie praw i obowiązków Skarbu Państwa, wynikających z umów cywilnoprawnych zawieranych w procesie przekształceń własnościowych. Dementuję drugi mit, że procesowi przejmowania praw i obowiązków towarzyszyło rozbudowywanie biurokracji. Otóż około 1500 umów cywilnoprawnych przejęła komórka organizacyjna Ministerstwa licząca 5 etatów oraz 12 delegatur, gdyż wówczas nie było jeszcze Delegatury Ministerstwa Skarbu Państwa w Ciechanowie. Dane statystyczne potwierdzają, że została już sprywatyzowana większość przedsiębiorstw, dla których organem założycielskim jest wojewoda. Proces ten wchodzi w fazę schyłkową. Według stanu na 30 czerwca br. średnia dla 16 województw wynosi 62 proc. Poniżej tego wskaźnika plasuje się 7 województw, a powyżej - 9, przy czym zdecydowanym liderem jest woj. podkarpackie, którego wojewoda sprywatyzował 79,5 proc. będących w jego gestii przedsiębiorstw. Można powiedzieć, że na jego terenie kapitalizm jest w 80 proc.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#DyrektorDepartamentuFunduszyKapitałowychUrszulaPałaszekMitroczuk">Do kompetencji Departamentu należy przede wszystkim realizacja zadań wynikających z ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych. Wykonuje on nadzór właścicielski nad Giełdą Papierów Wartościowych i nad Krajowym Depozytem papierów wartościowych. Od 1 czerwca 2001 r. zajmujemy się wszystkimi fundacjami, w stosunku do których Skarb Państwa jest fundatorem. W Departamencie przygotowywane były projekty dotyczące powszechnego uwłaszczenia. W Departamencie Funduszy Kapitałowych pracują 34 osoby. Sprawujemy nadzór nad około 700 podmiotami, w tym jest 14 NFI i około 400 ich spółek parterowych oraz 28 fundacji. Pozostałe podmioty to są głownie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Departament zajmuje się sprzedażą pakietów mniejszościowych Skarbu Państwa w spółkach parterowych NFI. Do tej pory udało nam się sprzedać około 110 takich resztówek. Do zadań departamentu należy także wypłata wynagrodzeń firmom zarządzającym narodowymi funduszami inwestycyjnymi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#DyrektorDepartamentuSprawObronnychJózefNawolski">Zadania departamentu można podzielić na 3 grupy:- nadzór właścicielski i prywatyzacja,- organizacja i nadzorowanie zadań gospodarczo-obronnych,- nadzór nad agencjami. Nadzór właścicielski sprawujemy nad 50 spółkami sektora elektronicznego. Dwa lata temu to zadanie wykonywaliśmy także wobec spółek związanych z przemysłem obronnym, które w październiku 1999 r. zostały przekazane ministrowi gospodarki. W materiałach, które państwo otrzymaliście, jest informacja o stanie zaawansowania procesów prywatyzacyjnych spółek przemysłowego potencjału obronnego. Nie wymaga ona uzupełnienia, natomiast chętnie odpowiem na pytania państwa. Departament Spraw Obronnych nadzoruje realizację zadań gospodarczo-obronnych łącznie w 659 jednostkach organizacyjnych. Dokładne informacje na ten temat znajdziecie państwo w materiale. Zadnia dotyczące nadzoru nad agencjami, przede wszystkim wojskowymi, mają charakter techniczny, ponieważ decyzje merytoryczne nie leżą w kompetencji Departamentu. Struktura zatrudnienia jest następująca: 25 etatów wojskowych i 8 etatów cywilnych. Godnym zauważenia jest fakt, że osoby zatrudnione na etatach cywilnych pracują od początku istnienia tego resortu i dlatego ich kompetencje w zakresie nadzoru właścicielskiego i prywatyzacji są bardzo wysokie. Naszymi narzędziami są przepisy prawne. Chcę zwrócić uwagę na to, że dotychczas nadzór nad przedsiębiorstwami w zakresie realizacji zadań gospodarczo-obronnych sprawowaliśmy opierając się na „kulawej” podstawie prawnej, bowiem jest nią ustawa z 1967 r. Sytuacja pod tym względem zmieni się, gdy 23 listopada br. wejdzie w życie ustawa, której jesteśmy inicjatorami, umożliwiająca stawianie zadań obronnych podmiotom gospodarczym, w tym prywatnym przedsiębiorcom. Istotną dla Departamentu jest także ustawa o Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. Wymaga ona głębokiej nowelizacji, przy czym kierunki tej nowelizacji już zostały wstępnie uzgodnione z zainteresowanymi resortami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#DyrektorDepartamentuReprywatyzacjiiRekompensatRyszardPessel">Realizujemy dwa programy. 25 marca 2000 r. rozpoczęliśmy realizację programu wypłat rekompensat pieniężnych, który został opracowany w Departamencie i dotyczy 4 mln osób uprawnionych. Wartość programu wynosi 13 mld zł z uwzględnieniem waloryzacji. Dotychczas rekompensaty wypłacone zostały 1300 osobom, a łączna kwota rekompensat wyniosła 5500 mln zł. Sprawy dotyczące reprywatyzacji rozgrywają się na dwóch poziomach. Pan minister Wiesław Kaczmarek wspomniał już o pracach nad przygotowaniem koncepcji reprywatyzacji. Drugi poziom, to sprzedaż akcji z rezerwy reprywatyzacyjnej, zgromadzenie pochodzących stąd środków w Funduszu Reprywatyzacyjnym i przygotowanie decyzji o wypłacie odszkodowań z tytułu nacjonalizacji. Trzecia grupa zagadnień, która wiąże się z reprywatyzacją, wynika z nadzoru administracyjnego nad Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa. Chodzi o rozpatrywanie skarg oraz odwołań od decyzji prezesa Agencji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#DyrektorFinansówSkarbuPaństwaGrzegorzMroczkowski">Departament zajmuje się obsługą finansowo-księgową środków przeznaczonych na finansowanie zadań Skarbu Państwa. Po oddzieleniu finansowania zadań resortu od finansowania zadań Skarbu Państwa zostały utworzone 4 środki specjalne, a mianowicie:- Fundusz Finansowania Prywatyzacji, tworzony z 2 proc. odpisu od przychodu uzyskanego z prywatyzacji w danym roku kalendarzowym, przeznaczony na zadania związane z przygotowaniem i przeprowadzeniem procesów prywatyzacji,- Fundusz Gospodarowania Mieniem, na który jest odprowadzane 10 proc. środków finansowych uzyskanych ze sprzedaży mienia przejętego przez Skarb Państwa po rozwiązaniu umowy leasingowej,- Fundusz Mienia Polikwidacyjnego, którego wpływami są środki uzyskane ze zbycia mienia pozostałego po likwidacji lub upadłości przedsiębiorstw państwowych,- Fundusz Reprywatyzacji, którego wpływami są środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży akcji lub udziałów zgromadzonych w rezerwie mienia Skarbu Państwa na cele reprywatyzacyjne. Stan środków na rachunkach tych funduszy został państwu przedstawiony w materiale pisemnym. Do zadań Departamentu Finansów Skarbu Państwa należy jeszcze przygotowanie harmonogramu prywatyzacji. Departamenty, które zajmują się prywatyzacją, przekazują nam pod koniec roku przewidywane wydatki i wpływy z poszczególnych procesów prywatyzacyjnych. Prognozy te służą nam do opracowania zbiorczego harmonogramu prywatyzacji, który po zatwierdzeniu przez ministra finansów stanowi podstawę do sporządzenia planu finansowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#DyrektorWydziałuPrzekształceńWłasnościowychwUrzędzieWojewódzkimwRzeszowieHalinaKrasowska">Według stanu na koniec czerwca br., wojewodowie pełnili funkcję organu założycielskiego dla 1584 przedsiębiorstw, przy czym 173 przedsiębiorstwa zostały postawione w stan likwidacji i 632 w stan upadłości. Wojewoda podkarpacki jest jeszcze organem założycielskim dla 12 funkcjonujących przedsiębiorstw, jednego postawionego w stan likwidacji i aż 18 przedsiębiorstw postawionych w stan upadłości. Oprócz tego 3 przedsiębiorstwa zostały poddane procedurze prywatyzacyjnej. Procedury upadłościowe są długotrwałe. Są one kontynuowane chociaż majątek już dawno został zagospodarowany, a wejście w życie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym jeszcze bardziej je skomplikowało. Wojewodowie nie mają dużego wpływu na te procedury, dlatego że postępowanie upadłościowe jest prowadzone pod nadzorem sądu i sędziów komisarzy. Jak do tego doszło, że woj. podkarpackie jest liderem w prywatyzacji. Na początku lat dziewięćdziesiątych dużo przedsiębiorstw zostało postawionych w stan likwidacji z przyczyn ekonomicznych, natomiast procesy prywatyzacyjne były nieliczne. Można powiedzieć, że prywatyzację rozpoczęliśmy w 1993 r. Wówczas w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych powstały programy wspierania inicjatyw prywatyzacyjnych i wspierania transakcji prywatyzacyjnych. Skorzystaliśmy z tych programów i dzięki temu analizy przedprywatyzacyjne były finansowane ze środków pomocowych. Pomocą służyli nam nie tylko pracownicy Delegatury Ministerstwa Przekształceń Własnościowych, ale także odpowiednie departamenty Ministerstwa. Ta współpraca układała się bardzo dobrze. Mieliśmy wszyscy jeden cel: uratować jak największą liczbę przedsiębiorstw poprzez ich prywatyzację. Podkarpacie nie jest regionem przemysłowym, więc każde uratowane w ten sposób przedsiębiorstwo było dużym sukcesem. Obecnie nie korzystamy z usług doradców prywatyzacyjnych. Sami prowadzimy rokowania i proponujemy nabywcę, a jeśli zostanie zaakceptowany przez wojewodę, to wówczas występuje on do ministra skarbu państwa z wnioskiem o wyrażenie zgody na sprzedaż przedsiębiorstwa. Akceptacja ministra jest potrzebna także wówczas, gdy prywatyzacja polega na wniesieniu przedsiębiorstwa do spółki, natomiast w przypadku oddania przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania, decyzję podejmuje dyrektor delegatury. W okresie od 1993–1998 r. najczęściej stosowane były dwie ścieżki prywatyzacji bezpośredniej, tj. sprzedaż przedsiębiorstwa i leasing pracowniczy, natomiast w ostatnich latach najczęściej stosowaną metodą jest wniesienie przedsiębiorstwa do spółki. Jest to najlepsza ścieżka prywatyzacji dla przedsiębiorstw, które wymagają dokapitalizowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#DyrektorDelegaturyMinisterstwaSkarbuPaństwawRzeszowieZdzisławGawlik">Jestem jednym z 13 dyrektorów delegatur umocowanych ustawowo. Zakres obowiązków i uprawnień delegatury został określony w ustawie z 15 grudnia 2000 r., a także wynika on z pełnomocnictw udzielonych przez ministra skarbu państwa dyrektorowi delegatury. Do głównych zadań delegatury należy wydawanie zgody na wykonanie prywatyzacji bezpośredniej w drodze oddania przedsiębiorstwa w odpłatne korzystanie. Do kompetencji delegatury należy także wyrażanie sprzeciwu co do zamierzonej likwidacji przedsiębiorstwa z przyczyn ekonomicznych, w trybie art. 19 ustawy o przedsiębiorstwach państwowych. Pozwolę sobie zauważyć, iż zaawansowanie procesów prywatyzacyjnych na terenie Podkarpacia sprawiło, że w ciągu ostatnich 5 lat jedynie 3 przedsiębiorstwa państwowe zostały postawione w stan likwidacji z przyczyn ekonomicznych. Świadczy to o tym, że podejmowane są wszelkie możliwe działania mające na celu uratowanie przedsiębiorstw będących w złej kondycji ekonomicznej. Na delegatury został nałożony obowiązek wykonywania, w przypadku prywatyzacji bezpośredniej, praw strony umowy prywatyzacyjnej oraz nadzorowania wykonywania umów z zakresu prywatyzacji pośredniej. Są one uprawnione do zgłaszania sprzeciwu co do zamierzonych czynności prawnych przedsiębiorstw państwowych stanowiących równowartość 50–300 tys. euro. Gros zadań jest związanych z reprezentowaniem Skarbu Państwa w procesach egzekucji upadłościowych i układowych. Kolejna grupa obowiązków wiąże się z gospodarowaniem mieniem pozostałym po likwidacji lub upadłości przedsiębiorstw państwowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#MinisterWiesławKaczmarek">Jeżeli zostaną zadane pytania, to jesteśmy do państwa dyspozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#PosełWiesławWalendziak">Sądzę, że tym razem nie będzie pytań, gdyż część posłów ma jeszcze obowiązki w Sejmie. Dziękuję za przygotowane materiały, gdyż to spotkanie ma przede wszystkim służyć ułatwieniu współpracy Komisji z Ministerstwem, a po raz kolejny uświadomiłem sobie, że Ministerstwo Skarbu Państwa jest ministerstwem pionierskim. Niejako podsumowując deklaracje złożone przez pana ministra przypomnę, że zaowocują one przygotowaniem: strategii dalszej prywatyzacji sektora bankowego, nowelizacji ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, projektu ustawy o systemie poręczeń kredytowych, projektu ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych, projektu ustawy reprywatyzacyjnej, projektu ustawy o likwidacji Agencji Prywatyzacyjnej, a nawet projektu ustawy o rekompensatach dla byłych pracowników państwowych gospodarstw rolnych. Pamiętam, że pan minister zapowiedział na poprzednim spotkaniu z Komisją, że będzie zmieniał statuty spółek Skarbu Państwa, aby rady nadzorcze wykonywały właściwe dla nich funkcje, gdyż obecnie bywa tak, że pełnią one funkcje dekoracyjne. Zapewne zapowiedziane działania o charakterze systemowym zostaną przełożone na konkretne programy. Prosimy o to, gdyż wiedząc o takich programach będzie nam łatwiej zaplanować prace Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#MinisterWiesławKaczmarek">Chcę wnieść sprostowanie, gdyż nie mówiłem o nowej ustawie o narodowych funduszach inwestycyjnych, lecz o pewnej korekcie obowiązującej ustawy. Mam jeszcze jedną prośbę do członków Komisji. Nam bardzo zależy na profesjonalnej współpracy resortu z Komisją, bez niepotrzebnych napięć, gdyż w takiej atmosferze łatwiej jest rozwiązywać problemy. Mam świadomość tego, że wielu inicjatyw nie sposób będzie zrealizować bez wsparcia - użyję sformułowania - macierzystej komisji sejmowej, ale też bazując na własnym doświadczeniu parlamentarzysty, zdaję sobie sprawę z tego, że będziecie państwo poddawani różnym naciskom. Są tacy posłowie, którzy „biją rekordy” w interpelacjach kierowanych pod adresem Ministerstwa Skarbu Państwa. Większość z tych posłów nie jest członkami tej Komisji i to mnie martwi. Sądzę, że można uniknąć wielu nieporozumień, jeśli będziemy prowadzili dialog. Sam byłem autorem wielu interpelacji i mam szacunek, do posłów, którzy je składają, ale muszę powiedzieć, że nie rozumiem zadanych ostatnio pytań. Nie wiem, jak wybrnąć z tego problemu, zwłaszcza że niektóre pytania się powtarzają. Przyznaję, że liczę na pomoc Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#PosełWiesławWalendziak">Wspomniałem poprzednio, że postanowiliśmy powołać podkomisje, które zajmą się najtrudniejszymi tematami z zakresu prywatyzacji. Sądzę, że taka struktura Komisji ułatwi współpracę z Ministerstwem. Nie mamy żadnego tytułu, aby ograniczać mandat posła i senatora. Mają oni niezbywalne prawo zadawać pytania i składać interpelacje, natomiast będziemy się starali, aby praca Komisji była merytoryczna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#PosełGabrielJanowski">Naczelny Sąd Administracyjny wydał orzeczenie w sprawie wymogu udzielenia przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji zezwolenia na sprzedaż inwestorowi gruntów, na których jest usytuowana Śląska Spółka Cukrowa. Oczywiście, nie będę komentował tego orzeczenia, natomiast chcę powiedzieć, że nie ma ono - moim zdaniem - bezpośredniego związku z postępowaniem w sprawie tej spółki, prowadzącym do włączenia jej do Krajowej Spółki Cukrowej, gdyż umowa sprzedaży Śląskiej Spółki Cukrowej została definitywnie rozwiązana 15 lipca br. Przypomnę, że w tej umowie zostało jednoznacznie zapisane, iż każda ze stron będzie uprawniona do rozwiązania umowy poprzez przesłanie drugiej stronie pisemnego oświadczenia w tym względzie, bez cytuję: „obowiązku zapłaty przez którąkolwiek ze stron jakiegokolwiek odszkodowania na rzecz drugiej strony oraz zwolniona będzie z obowiązku dokonania zamknięcia transakcji”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#MinisterWiesławKaczmarek">Pan poseł jest w lepszej sytuacji, ponieważ ja nie znam treści orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w tej sprawie. Nie wiem nawet czy NSA potwierdził, iż nie było konieczne posiadanie zezwolenia na zakup gruntów. Jeśli takie jest orzeczenie, to oznacza ono, że w Polsce istnieje sposób na obchodzenie przepisów dotyczących zakupu ziemi przez inwestorów zagranicznych. Nie podejmę dyskusji, czy minister skarbu państwa wpisał do umowy warunek zasadny czy niezasadny z punktu widzenia obowiązującego prawa. Uważam, że to musi ocenić sąd. Próba polubownego załatwienia sprawy oznacza, że Skarb Państwa przyznaje się do winy, czyli daje podstawę inwestorowi do wystąpienia z roszczeniem o odszkodowania. Jest jeszcze ten aspekt sprawy Śląskiej Spółki Cukrowej, że sąd zakazał dysponowania akcjami tej spółki. Nawet gdybym te akcje chciał wnieść do Krajowej Spółki Cukrowej, to ze względu na ten zakaz powstaje pytanie, czy sąd zarejestruje taką spółkę. Dlatego wolałbym, aby nowelizacja ustawy o regulacji rynku cukru umożliwiła utworzenie Krajowej Spółki Cukrowej, natomiast później wniesione zostałyby aktywa Śląskiej Spółki Cukrowej, jeśli ta sprawa zostałaby wyjaśniona korzystnie dla Skarbu Państwa. Jeśli pan poseł chciałby, aby Komisja podjęła ten temat, to proszę o pewną zwłokę, ponieważ muszę zapoznać się z orzeczeniem NSA oraz chcę przedstawić państwu opinie ekspertów w sprawie ważności umowy, którą pan poseł uznał za rozwiązaną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#PosłankaMałgorzataOstrowska">Odniosę się do uwagi poczynionej przez pana ministra w sprawie interpelacji poselskich. Otóż zaproponuję Komisji, aby raz na kwartał dokonać przeglądu zagadnień będących przedmiotem interpelacji i te zagadnienia, które pojawiają się najczęściej włączyć do planu pracy Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#PosełWiesławWalendziak">Zamykam posiedzenie Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>