text_structure.xml 12.3 KB
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#PosłankaOlgaKrzyżanowska">Otwieram posiedzenie połączonych Komisji. Witam wszystkim obecnych.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#PosłankaOlgaKrzyżanowska">Porządek obrad otrzymali państwo na piśmie. Czy ktoś z państwa ma uwagi do porządku obrad? Nie widzę zgłoszeń. Uznaję, że porządek obrad został przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#PosłankaOlgaKrzyżanowska">Proszę przedstawiciela resortu spraw zagranicznych o przedstawienie uzasadnienia projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawZagranicznychJanuszStańczyk">Rząd przedkłada Sejmowi projekt ustawy o ratyfikacji Konwencji o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych - z prośbą o uchwalenie. Konwencja została podpisana w Lugano 16 września 1988 r. Zgodnie z procedurą przewidzianą w Konwencji, depozytariusz - rząd szwajcarski - wystosował w marcu 1998 r., przy obowiązkowym braku sprzeciwu innych państw - stron Konwencji, zaproszenie dla Polski do przystąpienia do Konwencji. Wniosek ministra sprawiedliwości w sprawie ratyfikacji Konwencji wpłynął do ministra spraw zagranicznych 5 listopada 1998 r.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawZagranicznychJanuszStańczyk">Według stanu na dzień 15 marca br., stronami konwencji z Lugano są wszystkie państwa członkowskie Wspólnot Europejskich oraz państwa - strony Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), czyli Islandia, Szwajcaria oraz Norwegia. Konwencja z Lugano jest konwencją równoległą do podpisanej 17 września 1968 r. konwencji brukselskiej o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych. Konwencja brukselska została opracowana na podstawie art. 220 traktatu rzymskiego, nakładającego na państwa członkowskie obowiązek zawierania, o ile jest to konieczne, ze względu na ochronę korzyści i różnych praw obywateli państw członkowskich Wspólnot Europejskich - dwustronnych i wielostronnych umów, w tym dotyczących wykonywania orzeczeń sądowych. Ze względu na podstawę prawną, którą jest traktat rzymski, konwencja brukselska otwarta jest tylko dla państw członkowskich Wspólnot Europejskich.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawZagranicznychJanuszStańczyk">Po wejściu w życie Jednolitego aktu europejskiego w 1987 r. i przygotowaniu porozumienia ustanawiającego europejską przestrzeń gospodarczą, które weszło w życie 1 marca 1993 r., powstała potrzeba otwarcia konwencji na państwa nie będące członkami Wspólnot Europejskich. Dlatego powstała koncepcja zawarcia drugiej, równoległej i otwartej konwencji. Taką właśnie konwencją jest konwencja z Lugano. Żadne inne państwo poza Polską, spośród państw stowarzyszonych z Unią Europejską, nie otrzymało dotychczas zaproszenia do przystąpienia do tej Konwencji.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawZagranicznychJanuszStańczyk">Celem Konwencji jest ujednolicenie i usprawnienie procedury uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych między państwami - stronami Konwencji. Ma ona zastosowanie do spraw cywilnych i handlowych, niezależnie od rodzaju sądu. Postanowieniami Konwencji nie są objęte sprawy podatkowe, celne, administracyjne oraz stanu cywilnego, zdolności prawnej, zdolności do czynności prawnych, ustawowego przedstawicielstwa osób fizycznych, stosunków majątkowych wynikających z małżeństwa, prawa spadkowego, upadłości, postępowania układowego, ubezpieczeń społecznych i sądów polubownych.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawZagranicznychJanuszStańczyk">W sprawach dotyczących sporów Konwencja określa, jaki sąd jest właściwy do ich rozpatrzenia. Zawiera wiele postanowień pozwalających kontrolować jurysdykcję sądów, zarówno powodowi, jak i pozwanemu. Gwarantuje, że wyroki wydane przez właściwy sąd w jednym z umawiających się państw, będą uznawane i wykonywane we wszystkich innych umawiających się państwach. Ponadto Konwencja szczegółowo reguluje stosunek do innych konwencji - już zawartych, lub które w tej materii zostaną zawarte - oraz do umów dwustronnych, dotyczących wykonywania wyroków.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawZagranicznychJanuszStańczyk">Postanowienia Konwencji określają również jej stosunek do specjalnych umów wielostronnych, np. dotyczących prawa transportowego, które często zawierają postanowienia związane z jurysdykcją i wykonywaniem orzeczeń. Postanowienia Konwencji zapewniają także jednolitą wykładnię przepisów zawartych w Konwencji oraz harmonijny rozwój związanego z nią orzecznictwa. Konwencja zawiera postanowienia, które będą stosowane bezpośrednio, bez konieczności wydawania aktów wykonawczych i zmiany dotychczasowego prawa krajowego. Zgodnie z art. 91 ust. 2 konstytucji oraz art. 1096 Kodeksu postępowania cywilnego, normy zawarte w Konwencji będą miały pierwszeństwo przed normami tego Kodeksu.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawZagranicznychJanuszStańczyk">Z chwilą przystąpienia Polski do Konwencji zostaną złożone oświadczenia, informujące o naszych organach sądowniczych, które będą odpowiedzialne za realizację postanowień Konwencji. Jednocześnie nastąpi złożenie zastrzeżenia do art. 1b protokołu nr 1, dzięki czemu zachowana zostanie zasada wyłącznej jurysdykcji sądów polskich w sprawach dotyczących nieruchomości położonych w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawZagranicznychJanuszStańczyk">Państwem, które złożyło wniosek o nasze przystąpienie do Konwencji, była Holandia. Zaproszenie zostało wystosowane w marcu 1998 r. przez depozytariusza Konwencji. Wysłanie zaproszenia było poprzedzone otrzymaniem zgody wszystkich stron Konwencji. Wysiłki na rzecz uzyskania takiej zgody, trwały wiele lat.</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawZagranicznychJanuszStańczyk">Przystąpienie Rzeczypospolitej Polskiej do konwencji z Lugano jest istotnym krokiem w procesie harmonizacji polskiego prawa z prawem Unii Europejskiej. Sprzyja ułatwieniu i usprawnieniu obrotu prawnego z krajami Europy Zachodniej. Polska stanie się równoprawnym partnerem dla państw członkowskich Unii Europejskiej w zakresie spraw objętych postanowieniami Konwencji. Przystąpienie do konwencji z Lugano nie pociągnie za sobą skutków finansowych dla budżetu państwa.</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawZagranicznychJanuszStańczyk">Ratyfikacja Konwencji powinna nastąpić w trybie art. 89 ust. 1 pkt 5 konstytucji, ze względu na to, że Konwencja dotyczy spraw uregulowanych w ustawie. Proszę Komisje o przyjęcie ustawy o ratyfikacji Konwencji o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#PosłankaOlgaKrzyżanowska">Otwieram dyskusję. Sądzę, że jednocześnie możliwe będzie zadawanie pytań. Kto z państwa chciałby zabrać głos w sprawie projektu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#PosełKazimierzDziałocha">Chciałbym zadać panu ministrowi pytanie. Czy mógłby pan podać bliżej motywy zgłoszenia zastrzeżenia wobec określonych postanowień Konwencji? Z tego typu zastrzeżeniami czasami mamy kłopoty, chociaż ich zgłaszanie jest dopuszczalne. Konwencja wiedeńska o traktatach pozwala na zgłaszanie zastrzeżeń w sposób prawie nieograniczony. Jednak zdarza się, że później jesteśmy za to upominani. Wzywa się nas do wycofania zastrzeżeń. Pamiętam dzieje zastrzeżeń zgłoszonych do Konwencji o prawach dziecka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#PosłankaOlgaKrzyżanowska">Jeśli nie ma innych pytań, proszę pana ministra o udzielenie odpowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#PodsekretarzstanuJanuszStańczyk">Chcemy zgłosić zastrzeżenie do art. 1b protokołu nr 2. Chodzi o to, żeby Polska zastrzegła sobie prawo do nieuznawania i niewykonywania orzeczeń wydawanych w innych umawiających się państwach, będących stronami konwencji z Lugano, jeżeli jurysdykcja sądu państwa pochodzenia - wynikająca z art. 16 pkt. 1 lit. b) - jest oparta wyłącznie na tym, że pozwany ma miejsce zamieszkania w państwie pochodzenia, a nieruchomość położona jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. To zastrzeżenie stanowi dopełnienie wyłączenia zawartego w art. 16. W punkcie a) nastąpiło i tak generalne wyłączenie jurysdykcji i możliwości działania Konwencji ponad granicami w odniesieniu do nieruchomości i praw rzeczowych na nieruchomościach.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#PodsekretarzstanuJanuszStańczyk">Punkt b) dotyczy umów najmu i dzierżawy nieruchomości i tworzy pewne wyłączenie w stosunku do zapisu w punkcie a). Składając zastrzeżenie do tego punktu, powodujemy kompletne wyłączenie art. 16.</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#PodsekretarzstanuJanuszStańczyk">Pan poseł zgłosił uwagę dotyczącą nieograniczonego prawa do składania zastrzeżeń, korzystania z tego prawa w sposób zbyt dowolny i dyskrecjonalny oraz późniejszego zderzenia się z reakcją państw, zgodną z trybem opisanym w konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów. Chcę państwa poinformować, że Konwencja nie przewiduje pełnej dowolności w zakresie składania zastrzeżeń. Muszą być one zgodne z przedmiotem i celem traktatu. Nasze zastrzeżenia wypełnia ten warunek. Ponadto to zastrzeżenie jest znane wszystkim państwom - stronom konwencji z Lugano. Były ono elementem branym przez te państwa pod uwagę w procesie wydawania zgody na przystąpienie Polski do Konwencji.</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#PodsekretarzstanuJanuszStańczyk">W związku z tym nie spodziewamy się negatywnych reakcji, np. w formie sprzeciwu wobec tego zastrzeżenia, po przystąpieniu Polski do Konwencji. Jednak taka możliwość teoretycznie istnieje. Jest to przewidziane w art. 62 ust. 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#PosłankaOlgaKrzyżanowska">Dziękuję za wyjaśnienie. Czy jeszcze ktoś z państwa chciałby zabrać głos? Nie widzę zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#PosłankaOlgaKrzyżanowska">Przystępujemy do głosowania. Poddam pod głosowanie wniosek o uchwalenie projektu ustawy bez poprawek.</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#PosłankaOlgaKrzyżanowska">Kto z państwa jest za tym wnioskiem?</u>
          <u xml:id="u-7.3" who="#PosłankaOlgaKrzyżanowska">Za wnioskiem głosowało 28 posłów, nikt nie był przeciwny, nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-7.4" who="#PosłankaOlgaKrzyżanowska">Stwierdzam, że Komisje jednogłośnie przyjęły wniosek o uchwalenie ustawy o ratyfikowaniu Konwencji.</u>
          <u xml:id="u-7.5" who="#PosłankaOlgaKrzyżanowska">Pozostał nam jeszcze wybór posła sprawozdawcy. Chcę zaproponować, żeby sprawozdawcą został przewodniczący Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, poseł Stanisław Iwanicki.</u>
          <u xml:id="u-7.6" who="#PosłankaOlgaKrzyżanowska">Czy są inne kandydatury? Nie widzę zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-7.7" who="#PosłankaOlgaKrzyżanowska">Jeśli nie usłyszę sprzeciwu uznam, że propozycja została przyjęta. Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-7.8" who="#PosłankaOlgaKrzyżanowska">Stwierdzam, że poseł Stanisław Iwanicki został wybrany na sprawozdawcę połączonych Komisji do projektu ustawy o ratyfikacji Konwencji o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych.</u>
          <u xml:id="u-7.9" who="#PosłankaOlgaKrzyżanowska">Dziękuję państwu za udział w obradach. Zamykam posiedzenie połączonych Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>