text_structure.xml 22.4 KB
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniu 28 czerwca 1966 r. Komisja Kultury i Sztuki, obradująca pod przewodnictwem posła Stanisława Kaliszewskiego (SD), rozpatrywała wykonanie planu i budżetu na rok 1965 przez Ministerstwo Kultury i Sztuki.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli: przedstawiciele Ministerstwa Kultury i Sztuki z podsekretarzem stanu - Tadeuszem Zaorskim, Najwyższej Izby Kontroli z dyrektorem Zespołu - Janem Dominiewskim oraz Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Ministerstwa Finansów.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#">Sprawozdanie z wykonania planu i budżetu na rok 1965 przez Ministerstwo Kultury i Sztuki przedstawił podsekretarz stanu w tym resorcie - Tadeusz Zaorski (streszczenie informacji podajemy na kartkach z numeracją rzymską).</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#">Uwagi Najwyższej Izby Kontroli przedstawił dyrektor Zespołu NIK Jan Dominiewski:</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#">NIK ocenia pozytywnie wykonanie przez resort planu za rok 1965, zwłaszcza że zakres zadań był większy aniżeli w 1964 r. Widoczny jest postęp w wykonaniu planu inwestycyjnego, aczkolwiek nie wykorzystano w pełni przewidzianych w planie nakładów, co spowodowane było głównie trudnościami zaopatrzeniowymi oraz kadrowymi przedsiębiorstw wykonawczych, brakiem mocy przerobowej tych przedsiębiorstw w stosunku do przyjętych zleceń, a także brakiem sprawnego nadzoru budowlanego i inwestycyjnego.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#">Ze sprawozdania resortu wynika, że w ubiegłym roku wystąpił spadek frekwencji w kinach. Jest to w pewnej mierze spowodowane zamknięciem wielu kin ze względu na ich stan techniczny.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#">Zachodzi potrzeba wzmożenia przez resort działalności koordynacyjnej i normatywnej. Dotyczy to m. innymi plastyki, gdzie około połowę rocznych wypłat z gospodarki narodowej za usługi plastyczne wydatkuje się poza kontrolą państwową.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#">Przewlekle rodzą się decyzje dotyczące „Estrady”.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#">Podjęto wysiłki zmierzające do podniesienia poziomu pracy kulturalno-oświatowej w miejscowościach wypoczynkowych i uzdrowiskowych. Gdyby jednak choć w 50 proc. wyegzekwowano wydane w tej dziedzinie decyzje, przyniosłoby to duży postęp.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#">Resort podjął szereg decyzji mających na celu upowszechnienie książki; skutki tego widoczne będą dopiero w bieżącym roku. Podobnie, choć zbyt wolno, realizują się decyzje w sprawie upowszechnienia muzyki.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#">W kontaktach kulturalnych z zagranicą zbyt dużo uwagi poświęca się sprawom komercyjnym, które niejednokrotnie górują nad elementami propagandowymi.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#">W 1965 r. resort poświęcił więcej uwagi kontaktom z terenem. Zorganizowano wiele narad, spotkań z pracownikami prezydiów WRN. Resort szuka nadal nowych form tej współpracy. I tak w bieżącym roku organizuje kolegia wyjazdowe, które na pewno pozwolą zwiększyć oddziaływanie na rzecz kultury. Resort prawidłowo reaguje na wnioski pokontrolne NIK, choć czasem niezbyt operatywnie.</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#">Koreferat przedstawił poseł Józef Knapik (bezp. „PAX”):</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#">Dużo do życzenia pozostawia dystrybucja książek. Obroty „Domu Książki” wzrastają z roku na rok, niemniej, na skutek małych nakładów lub może zbyt powierzchownej analizy rynku, niektóre wydawnictwa nie są dostępne poza większymi centrami kulturalnymi, inne natomiast występują tam często w nadmiarze.</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#">Rok 1965 cechował wzrost nakładów na zaopatrzenie bibliotek w książki - w porównaniu z rokiem 1964 nakłady te wzrosły o ponad 10 mln zł. Jednakże to poważne zwiększenie nie wpłynęło na poprawę zaopatrzenia bibliotek małomiasteczkowych i wiejskich, podczas gdy zainteresowanie książką wybitnie wzrasta, zwłaszcza na wsi. Należałoby spowodować przyspieszenie prac nad projektem ustawy o bibliotekach i bibliotekarzach, która nadałaby odpowiednią rangę tym placówkom i ich pracownikom.</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#">Słuszna w zasadzie polityka wydawnicza resortu napotyka trudności, wynikające z niedoboru papieru i słabości bazy poligraficznej.</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#">Zaznaczyła się ostatnio poprawa stylu pracy i poziomu przedsiębiorstwa „Estrada”. Nadal istnieje pilna konieczność organizowania choćby kursów dokształcających dla uzdolnionych artystów estradowych oraz właściwego kierowania imprezami. Ciągle jeszcze niedomaga nadzór artystyczny. Wydaje się bardzo celowe - co wnioskowała kiedyś Najwyższa Izba Kontroli - powołanie ogólnokrajowego impresariatu.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#">Instytucjami o szerokich możliwościach kulturotwórczych są domy kultury, świetlice, kluby itp. Przy wzrastającej funkcji tych placówek niepokojem napawać musi stosunkowo słaby stan ich wyposażenia. Wiele spośród nich nie dysponuje żadnymi współczesnymi urządzeniami dla prowadzenia pracy kulturalno-oświatowej. Przy omawianych placówkach działa około 12 tys. amatorskich zespołów artystycznych skupiających ponad 63 tys. uczestników. Nie udziela im się w dostatecznej mierze pomocy instruktażowej.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#">Poważne osiągnięcia mają nasze placówki muzealne, również w dziedzinie pracy popularyzatorsko-oświatowej. Wzrasta liczba osób zwiedzających muzea. Wiele muzeów mieści się w budynkach pilnie wymagających remontu, brak odpowiednich pracowni konserwatorskich.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#">Pozytywnym zjawiskiem jest wzrost środków z budżetów terenowych przeznaczonych na konserwację i ochronę zabytków. Wysiłki resortu i władz terenowych jest w tej dziedzinie dość duży.</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#">Ponad połowa nakładów inwestycyjnych resortu skierowana jest na inwestycje w przemyśle nadzorowanym przez resort, z uszczerbkiem dla działów nieprodukcyjnych jak domy kultury, biblioteki, teatry, muzea, kina itp.</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#">Trudności pogłębia wydłużający się cykl budowy obiektów użytku kulturalnego. Wydatnie wzrosły w planie terenowym nakłady inwestycyjne na kulturę w roku ubiegłym, jednakże realizacja inwestycji terenowych przebiegała nierytmicznie.</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#">Pozytywnie ocenić trzeba wzrost eksportu usług służących potrzebom kultury. Należy dążyć do poprawy bazy poligraficznej i zaopatrzenia w odpowiednie gatunki papieru, aby można było jeszcze bardziej zwiększyć eksport poszukiwanych usług poligraficznych.</u>
          <u xml:id="u-1.23" who="#">Z oceny działalności resortu kultury i sztuki w roku ub. nasuwają się m.in. następujące wnioski, które powinny być uwzględnione w dalszej działalności resortu:</u>
          <u xml:id="u-1.24" who="#">- Ministerstwo Kultury i Sztuki, udzielając pomocy różnym inicjatywom kulturotwórczym, powinno w szerszym niż dotychczas zakresie analizować te inicjatywy i uogólniać pozytywne osiągnięcia;</u>
          <u xml:id="u-1.25" who="#">- należałoby ściślej określić funkcje i zakres działania powiatowych domów kultury, gdyż obecnie spora ich część nie wychodzi z upowszechnianiem kultury poza granice miasta powiatowego;</u>
          <u xml:id="u-1.26" who="#">- popierając w coraz szerszym zakresie ruch klubowy, zwłaszcza na wsi i w małych miasteczkach, należałoby skuteczniej ingerować w inicjatywy „Ruchu” i CRS, by na miejsce źle funkcjonujących świetlic nie powstawały kluby różniące się od złej świetlicy tym, że wykorzystano je na punkt handlowy. Powiatowe referaty kultury powinny w zasadzie decydować o celowości lokalizacji każdego klubu;</u>
          <u xml:id="u-1.27" who="#">- należy bardziej racjonalnie planować imprezy „Estrady” w terenie, uwzględniając konieczność dostarczania autentycznych przeżyć artystycznych mieszkańcom małych miast i osiedli;</u>
          <u xml:id="u-1.28" who="#">- istnieje konieczność opracowania planu modyfikacji sieci kin, głównie wiejskich i małomiasteczkowych, jak również zastosowania w stosunku do nich bardziej elastycznej polityki repertuarowej, celem zahamowania spadku frekwencji;</u>
          <u xml:id="u-1.29" who="#">- istnieje również pilna potrzeba uporządkowania rynku usług plastycznych w drodze likwidacji zbędnego pośrednictwa.</u>
          <u xml:id="u-1.30" who="#">Resort kultury i sztuki, w miarę posiadanych możliwości, starał się w sposób najbardziej właściwy wykorzystać środki budżetowe w roku 1965. Zaplanowane zadania zostały w zasadzie wykonane.</u>
          <u xml:id="u-1.31" who="#">Na pytania posłów: Marii Lipki (ZSL), Romana Kaczmarka (SD), Bohdana Czeszki (PZPR), Henryka Korotyńskiego (PZPR), Ryszarda Hajduka (PZPR), Mariana Kubickiego (ZSL), Stanisława Mojkowskiego (PZPR), Mieczysława Grada (ZSL), Stanisława Kaliszewskiego (SD), Witolda Lassoty (SD), Barbary Pstrągowskiej (ZSL) - odpowiedzi udzielił podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki - Tadeusz Zaorski.</u>
          <u xml:id="u-1.32" who="#">Pytania dotyczyły:</u>
          <u xml:id="u-1.33" who="#">- produkcji filmów, dochodów z filmów sprzedawanych za granicą, uposażeń reżyserów i kierowników artystycznych w zespołach filmowych, środków podejmowanych dla poprawy stanu technicznego kin wiejskich;</u>
          <u xml:id="u-1.34" who="#">- polityki wydawniczej;</u>
          <u xml:id="u-1.35" who="#">- szkolenia kadry bibliotekarskiej i kulturalno-oświatowej, zwłaszcza zatrudnionej w ośrodkach wiejskich i w małych miastach, zwiększenia sieci bibliotek, kompletowania zbiorów bibliotecznych;</u>
          <u xml:id="u-1.36" who="#">- dotychczasowych doświadczeń dotyczących repertuaru i frekwencji w Teatrze Wielkim w Warszawie, kontroli repertuaru zespołów artystycznych występujących we wsiach i miasteczkach, działalności i rentowności „Pagartu”;</u>
          <u xml:id="u-1.37" who="#">- kształtowania się w kraju i za granicą cen płyt produkowanych przez „Polskie Nagrania”.</u>
          <u xml:id="u-1.38" who="#">Podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki - Tadeusz Zaorski stwierdził m.in.:</u>
          <u xml:id="u-1.39" who="#">Trudno obecnie w pełni zaspokoić wzrastające zapotrzebowanie na filmy młodzieżowe i dziecięce. Obserwuje się bowiem spadek produkcji tych filmów na całym świecie, spowodowany ich małą dochodowością. Wyświetla się je w zasadzie w małych kinach i na porankach, gdzie ceny biletów wstępu są niskie. Doceniając wychowawcze znaczenie tych filmów, powołał zespół dla filmów dziecięcych i młodzieżowych, który będzie w stanie wyprodukować dwa filmy rocznie. Obecnie przystąpiono już do realizacji filmu „Dziadek do orzechów”. Coraz trudniej znaleźć odpowiednie filmy na rynkach zagranicznych.</u>
          <u xml:id="u-1.40" who="#">Wydajność pracy podczas realizacji takich filmów jak „Popioły” czy „Faraon” nie może stanowić kryterium oceny przebiegu ich produkcji. Trzeba bowiem pamiętać o trudnościach jakie wynikały z warunków pracy np. w pustyni, gdzie podczas wietrznych dni nie można było przystąpić do zdjęć, gdyż piach zapylał kamery. Efekty należy mierzyć raczej stosunkiem widza do tych filmów i dochodami jakie przyniosły te filmy. FiIm „Popioły” przyniósł dotąd dochód przewyższający dwukrotnie jego koszty, a dochód z „Faraona” pokrył już koszty jego produkcji.</u>
          <u xml:id="u-1.41" who="#">W okresie wyświetlania „Popiołów” i szerokiej dyskusji nad tym filmem wzrosło zainteresowanie lekturą, czego nie doceniły wydawnictwa i nie wznowiły tej pozycji książkowej. Nauczone tym doświadczeniem wydawnictwa wznowiły dość wcześnie „Faraona” i ukazał się on w księgarniach jednocześnie z filmem na ekranach.</u>
          <u xml:id="u-1.42" who="#">Opracowuje się obecnie uchwałę znoszącą podział kin na miejskie i wiejskie, a wprowadzającą podział na kategorie I, II i III w zależności od wielkości kina, jego wyposażenia, szerokości ekranu itp. Przyznane zostaną kredyty bankowe na doprowadzenie kin wiejskich do takiego stanu, by odpowiadały przynajmniej wymogom kina III kategorii. W tej sytuacji część kin wiejskich będzie musiała zapewne ulec zamknięciu. Dążeniem resortu będzie jednak wykorzystanie możliwie największej liczby dotychczasowych kin i wolnych pomieszczeń na sale kinowe.</u>
          <u xml:id="u-1.43" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie; Henryk Korotyński (PZPR), Marian Kubicki (ZSL), Władysław Machejek (PZPR), Mieczysław Grad (ZSL), Ryszard Hajduk (PZPR), Bohdan Czeszko (PZPR), Stanisław Kaliszewski (SD) oraz dyrektor Zespołu NIK - Jan Dominiewski i podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki Tadeusz Zaorski.</u>
          <u xml:id="u-1.44" who="#">W dyskusji uwagę poświęcono m.in. zasadom kierowania zespołami twórców filmowych i sprawowania nadzoru reżyserskiego nad realizacją filmów; po wymianie poglądów na ten temat Komisja postanowiła szerzej omówić na jednym ze swych dalszych posiedzeń to zagadnienie.</u>
          <u xml:id="u-1.45" who="#">Zwrócono uwagę na potrzebę stworzenia jednolitej koncepcji, realizowanej przez kilka pionów polityki kulturalnej w stosunku do Polonii zagranicznej, wzmożenia wysiłków zmierzających do pozyskania różnych warstw i środowisk polonijnych dla polskiej kultury - wobec istnienia sprzyjających ku temu warunków.</u>
          <u xml:id="u-1.46" who="#">Zamierzone jednolicenie klasyfikacji stanu technicznego kin miejskich i wiejskich nie powinno prowadzić do nieuzasadnionej stanem wyposażenia sal kinowych podwyżki cen biletów.</u>
          <u xml:id="u-1.47" who="#">Przy słusznym założeniu, że ceny biletów na imprezy rozrywkowe „Estrady” powinny być wyższe od cen biletów teatralnych, należy jednak różnicować te ceny zależnie od kategorii zespołu estradowego.</u>
          <u xml:id="u-1.48" who="#">Wskazywano na konieczność zwiększenia nadzoru resortu nad działalnością handlową „Ars Polona” za granicą. Nie rzadkie są wypadki, że ceny płyt i książek polskich są na określonych rynkach zagranicznych kalkulowane wyżej od cen powszechnie stosowanych na danym rynku i wyżej, aniżeli sprzedają polskie płyty firmy zagraniczne. Zdarza się również, że „Ars Polona” zleca wykonywanie pracochłonnych wydawnictw, nie mając na to oparcia w zleceniach z zagranicy.</u>
          <u xml:id="u-1.49" who="#">Ministerstwo Kultury i Sztuki powinno wpływać na tryb ustalania cen na płyty. Dla stanowiących poważne osiągnięcia „Polskich Nagrań” - płyt stereofonicznych wypuszczanych w okresie otwarcia Teatru Wielkiego, Państwowa Komisja Cen ustalała cenę blisko 5 miesięcy. Szybciej należy dokonywać przeceny płyt.</u>
          <u xml:id="u-1.50" who="#">Poruszano również zagadnienia repertuarowe Teatru Wielkiego i wskazywano na potrzebę szerszego uwzględniania w przyszłości repertuaru klasycznego cieszącego się - jak wykazywały dotychczasowe doświadczenia - największym zainteresowaniem szerokich kręgów publiczności.</u>
          <u xml:id="u-1.51" who="#">Podkreślano, że problem usług plastycznych powinien być szerzej omówiony przez Komisję przy rozpatrywaniu budżetu na rok 1967.</u>
          <u xml:id="u-1.52" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie z wykonania planu i budżetu w roku 1965 i wyraziła uznanie dla Ministerstwa Kultury i Sztuki za lepszą w tym okresie realizację budżetu aniżeli w roku poprzednim. Podkreślono potrzebę skierowania przez resort uwagi na dziedziny ocenione krytycznie w toku dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-1.53" who="#">WYKONANIE PLANU I BUDŻETU ZA ROK 1965 W RESORCIE KULTURY I SZTUKI</u>
          <u xml:id="u-1.54" who="#">Informacja złożona przez podsekretarza stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki Tadeusza Zaorskiego na posiedzeniu Komisji Kultury i Sztuki w dniu 28 czerwca 1966 r.</u>
          <u xml:id="u-1.55" who="#">Rok 1965 był okresem szeregu ważnych w życiu kraju wydarzeń, z którymi wiązała się częściowo lub w sposób dominujący działalność Ministerstwa Kultury i Sztuki. Wymienić tu należy: wybory do Sejmu i rad narodowych, 20-lecie zakończenia wojny, 200-lecie polskiej sceny narodowej, otwarcie Teatru Wielkiego Opery i Baletu.</u>
          <u xml:id="u-1.56" who="#">Okres ten charakteryzuje się licznymi osiągnięciami w wielu dziedzinach kultury i sztuki.</u>
          <u xml:id="u-1.57" who="#">Wydawnictwa. Wysiłek wydawnictw skierowany był na możliwie najpełniejsze zaspokojenie przede wszystkim różnorodnych i wielostronnych potrzeb masowego czytelnictwa oraz najpilniejszych potrzeb związanych z rozwojem nauki, techniki, kultury itp. Trudności przemysłu poligraficznego sprawiły, że plan wydawniczy nie został w pełni zrealizowany (98,7 proc.). Podkreślić jednak należy, że mimo tych trudności zabezpieczono potrzeby w zakresie podręczników szkolnych, zwłaszcza dla szkół zawodowych oraz zapewniono możliwość realizacji programu nauczania 8-letniej szkoły podstawowej. Można zatem stwierdzić, że problem podręczników stanowiący od dawna troskę sejmowej komisji, znalazł w roku ub. pomyślne rozwiązanie.</u>
          <u xml:id="u-1.58" who="#">Zaległości wydawnicze z roku ubiegłego zostaną w pełni odrobione w roku bież. niezależnie od realizowania tegorocznych zadań.</u>
          <u xml:id="u-1.59" who="#">Film. Pomyślnie rozwiązano wielokrotnie podnoszony przez Komisję problem produkcji filmów dla telewizji. W roku 1965 wykonano w pełni zaplanowane w tej dziedzinie zadania - zrealizowano 46 półgodzinnych fabularnych filmów telewizyjnych. W roku bieżącym notuje się dalszy ilościowy postęp.</u>
          <u xml:id="u-1.60" who="#">Wykonane zostały również zadania ilościowe w produkcji filmów fabularnych długometrażowych. Do osiągnięć naszej kinematografii zaliczyć należy realizację dwu filmów dwuseryjnych „Popioły” i „Faraon”, filmów, które wywołały szerokie zainteresowanie i dyskusję w społeczeństwie - dotyczy to zwłaszcza „Popiołów”. Filmy te pobudziły, zwłaszcza młodzież do sięgnięcia po dzieła literatury klasycznej.</u>
          <u xml:id="u-1.61" who="#">Duże osiągnięcia również na arenie międzynarodowej miał polski film dokumentalny; społeczne zainteresowania jego twórców koncentrowały się na tematyce współczesnej.</u>
          <u xml:id="u-1.62" who="#">Rok 1965 należy ocenić jako okres krytyczny pod względem frekwencji w kinach: liczba widzów była mniejsza o 7 milionów w porównaniu z rokiem poprzednim. Rok bieżący przyniósł już znaczną poprawę.</u>
          <u xml:id="u-1.63" who="#">Teatry dramatyczne. Frekwencja w teatrach przekroczyła planowane w tej dziedzinie liczby. W działalności teatrów akcent położony został na polską dramaturgię. Na 408 premier w 1965 r. wystawionych było 230 sztuk współczesnych, 132 sztuki polskie i 98 utworów klasycznej dramaturgii polskiej. Zanotowano szereg wybitnych inscenizacji.</u>
          <u xml:id="u-1.64" who="#">„Estrada”. Zwiększyła się ilość widzów na imprezach estradowych. Uległ poprawie poziomu repertuaru i wykonania. Należy uznać, że większość imprez znajdowała się już na poziomie zadowalającym. W roku bież. obserwuje się dalszą poprawę w tym zakresie, co nie oznacza, że można już osłabić wysiłek w kierunki podnoszenia poziomu działalności rozrywkowej, zwłaszcza gdy chodzi o mniejsze imprezy.</u>
          <u xml:id="u-1.65" who="#">Instytucje muzyczne prowadziły swą działalność pod kątem dalszego upowszechnienia muzyki. Na uwagę zasługuje tu upowszechnianie muzyki wśród młodzieży szkolnej oraz organizowanie koncertów dużych zespołów muzycznych i orkiestr w uzdrowiskach, dające możliwość słuchania dobrej muzyki w warunkach wypoczynku.</u>
          <u xml:id="u-1.66" who="#">Biblioteki. W roku 1965 przybyło 138 bibliotek powszechnych i ponad tysiąc punktów bibliotecznych, w tym na wsi 99 bibliotek i 853 punktów bibliotecznych. Ogółem księgozbiory zwiększyły się o 2,5 r miliona nowych książek osiągając w bibliotekach publicznych ogółem 42 miliony woluminów. Wzrosła liczba zarejestrowanych czytelników - o 16,8 proc. oraz ilości wypożyczeń - o 6,4 proc. W dobie upowszechnienia nowoczesnych technicznych środków przekazu jest to zjawisko niezmiernie ważne i pocieszające. Wzrost liczby czytających książki świadczy, że ani teatr, ani film, ani też telewizja nie są w stanie zastąpić własnej wyobraźni czytającego.</u>
          <u xml:id="u-1.67" who="#">Współpraca kulturalna z zagranicą obejmuje około 60 krajów, przy czym z połową z nich odbywa się na podstawie zawartych umów. Godne jest podkreślenia, że polska twórczość zajmuje ważne miejsce w wielu krajach, a w krajach skandynawskich i we Francji - miejsce wyjątkowe. Wynika to z obiektywnych wartości polskiej sztuki jako sztuki socjalistycznej. Pod względem finansowym wymiana ta nie przysparza państwu nadmiernych wydatków. Wydatki importowe w dziedzinie wymiany pokrywane są z pewną nadwyżką z wpływów za eksport.</u>
          <u xml:id="u-1.68" who="#">Budżet Ministerstwa Kultury i Sztuki za rok 1965 zrealizowany został prawidłowo; wskaźniki zatrudnienia i funduszu płac ukształtowały się poniżej planowanych. Zadania w zakresie produkcji i obrotu towarowego przekroczono. Nie w pełni został wykonany plan inwestycyjny wskutek istniejących jak co roku trudności z wykonawstwem, zwłaszcza, że chodzi tu o budownictwo nietypowe. Ogólnie wykorzystano jednak nakłady w stopniu wyższym niż w latach ubiegłych.</u>
          <u xml:id="u-1.69" who="#">Resort ocenia, że mimo wielu istniejących jeszcze mankamentów w jego działalności, uczyniono w roku 1965 poważny krok naprzód w wielu dziedzinach kultury dzięki wysiłkom dużej rzeszy pracowników kultury, podnoszących stale swoje kwalifikacje i charakteryzujących się przywiązaniem do swojej dziedziny pracy.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>