text_structure.xml 49.5 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniu 3 listopada 1965 r. Komisja Budownictwa i Gospodarki Komunalnej obradująca pod przewodnictwem posła Jerzego Ziętka (PZPR) rozpatrywała sprawozdanie rządu z wykonania planu i budżetu na rok 1964 r. w częściach dotyczących Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz Ministerstwa Gospodarki Komunalnej.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli: przedstawiciele Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z Ministrem Marianem Olewińskim i podsekretarzem stanu - Wsiewołodem Kuleszą, przedstawiciele Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z podsekretarzem stanu - Zdzisławem Drozdem, dyrektorzy zespołów NIK - Henryk Kaczyński, Teodor Borczyński, przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Ministerstwa Finansów oraz sekretarz Komisji Budownictwa CRZZ - Tadeusz Czyżyński.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#">Sprawozdanie rządu z wykonania planu i budżetu państwa w 1964 w części dotyczącej Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych zreferował poseł Franciszek Grochalski (ZSL).</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#">Zadania rzeczowe w budownictwie ogólnym wykonano z nadwyżką (277 800 izb na plan 269 900 izb mieszkalnych), nie wykonano w pełni planu oddawania do użytku obiektów przemysłowych i wartościowego planu produkcji budowlano-montażowej. Wyższy o 12,3 proc. niż w 1963 roku plan produkcji przemysłu materiałów budowlanych wykonano z nadwyżką.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#">Poprawie uległa rytmiczność wykonawstwa, dzięki czemu powstały warunki, które umożliwiły wykonanie 20 proc. ustalonych na rok 1965 zadań w I kwartale tego roku, przezwyciężenie sezonowości oraz uniknięcie spiętrzenia zadań w IV kwartale br.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#">W dalszym ciągu zastrzeżenia budzi jakość wykonawstwa. Na przykładzie Zjednoczenia Budownictwa Województwa Łódzkiego można stwierdzić, że jakość wykonawstwa obniżają m.in.: używanie mokrego drewna parkietowego, słaba wytrzymałość na ścieralność mas podłogowych, niska jakość okuć budowlanych, niska jakość wapna hydratyzowanego, niewłaściwa jakość prefabrykatów, nie odpowiadające normatywom jakościowym kruszywa. Dodać trzeba, że przedsiębiorstwa niechętnie usuwają usterki, przerzucając odpowiedzialność na dostawcę materiałów względnie tłumacząc się brakiem funduszów. Konieczne jest więc zaostrzenie dyscypliny jakości wykonawstwa robót budowlanych i jakości produkcji materiałów budowlanych.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#">Resort budownictwa podjął w 1964 roku realizację programu działania zmierzającego do stworzenia lepszych warunków realizacji zadań przez podległe przedsiębiorstwa i unormowania ogólnej problematyki budownictwa krajowego; i tak:</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">- zlecenia robót dla przedsiębiorstw na 1965 rok ustalono już w połowie grudnia 1964 roku; należy jednak dążyć do zatwierdzania portfeli zleceń w październiku roku poprzedzającego, pozwoliłoby to przedsiębiorstwom na opracowanie własnych planów rocznych przed rozpoczęciem ich realizacji; środkiem do osiągnięcia tego celu jest wdrażanie dwuletniego systemu planowania;</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#">- w celu uzyskania bardziej prawidłowych mierników planowania i oceny pracy przedsiębiorstw wprowadzono eksperymentalnie w Poznańskim Zjednoczeniu Budownictwa jako miernik produkcji tzw. normatywną wartość przetwarzania, zamiast wartości kosztorysowych;</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#">- w celu bardziej prawidłowego określania potrzeb materiałowych opracowuje się wskaźniki zużycia materiałowego dla różnych rodzajów budownictwa.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#">Drugimi kierunkiem działalności resortu było tworzenie warunków do obniżania kosztów budownictwa. W 1964 r. opracowano nowe normatywy zabudowy terenów miejskich; wdrożenie tych normatywów powinno przynieść znaczne oszczędności. Rozwiązano problem typizacji budownictwa przez wprowadzenie wojewódzkich zestawów projektów typowych; następnym etapem typizacji powinno być doprowadzenie do pełnej unifikacji elementów budowlanych, co przeprowadza się w roku bieżącym.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#">Cena 1 metra kwadratowego powierzchni użytkowej wyniosła w 1961 r -- 2 492 zł, w 1964 r. - spadła do 2 211 zł, a w 1965 r. przewiduje się osiągnięcie średniej poniżej 2 tys. zł. Koszty własne przedsiębiorstw budowlanych obniżały się jednak w tempie wolniejszym, co sprawiło, że część przedsiębiorstw budowlanych nie jest rentowna. W celu przywrócenia rentowności przedsiębiorstw, obniżono w 1965 r. ceny wielu materiałów budowlanych i usług, transportowych (dalszą obniżkę przewiduje się w 1967 r.), zmieniono normatywy kosztorysowe i ceny na roboty budowlane, skasowano opusty i bardziej realnie określono wysokość narzutów. Osiągnięcie rentowności przedsiębiorstw realizujących budownictwo mieszkaniowe przewiduje się na przełomie 1967/1968 r.</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#">W celu poprawy jakości wykonawstwa budowlanego:</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#">- w projektach nie dopuszcza się stosowania rozwiązań niezapewniających minimum technicznego (np. w 1965 r. wprowadzono zakaz projektowania podłóg z płyt pilśniowych);</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#">- przygotowuje się produkcję okuć wyższej jakości oraz elementów prefabrykowanych o wyższym stopniu wykończenia;</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#">- zaostrzone będą wymogi przy odbiorze materiałów budowlanych, robót budowlanych i przestrzegana kompleksowość oddawania budynków do użytku.</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#">Program działania resortu obejmuje również dalsze usprawnienie systemu umów i rozliczeń. Temu celowi służy prowadzony od 1964 r. eksperyment jednorazowego rozliczania za ukończony obiekt. Tytułem próby, w porozumieniu z Centralnym Związkiem Spółdzielni Mieszkaniowych, w czterech osiedlach (Gdańsk, Starogard, Kościerzyna i Bytom) zasadę, w myśl której całość inwestorskiego nadzoru technicznego przejęło przedsiębiorstwo wykonawcze. Upowszechnienie tego eksperymentu przewiduje się w 1966 r.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#">W zakresie reorganizacji budownictwa i zmian w zarządzaniu, wszystkie przedsiębiorstwa budownictwa terenowego (z wyjątkiem woj. katowickiego) podporządkowano zjednoczeniom budownictwa bądź utworzono na ich bazie zjednoczenia budownictwa rolniczego pozostające w gestii Ministerstwa Rolnictwa. Większość biur projektów, budownictwa ogólnego przekazano zjednoczeniom budownictwa; rozpoczęto tworzenie przy przedsiębiorstwach budowlanych pracowni projektowo-adaptacyjnych. Dalsze zmiany w sieci przedsiębiorstw i ich specjalizacji będą przeprowadzone w powiązaniu z planem na lata 1966/1970.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#">Wartość produkcji przemysłu materiałów budowlanych wzrosła w 1964 r. o 3,6 proc. w stosunku do planu i o 12 proc. w stosunku do 1963 r. Wartość rynkowych dostaw materiałów budowlanych wzrosła o 22 proc. Zadania eksportowe przekroczono o 6,4 proc.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#">Występowały jednak trudności w zaopatrzeniu w materiały ścienne, m.in. w wyniku likwidacji produkcji w wielu cegielniach z powodu wyczerpania się złóż surowca, proces ten postępuje dalej. Stąd konieczność szczegółowego rozpoznania sytuacji i podjęcia z odpowiednim wyprzedzeniem decyzji inwestycyjnych. Występowały także trudności okresowe w zakresie dostaw cementu, płyt azbestowo-cementowych.</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#">Dysproporcje rozwojowe w przemyśle materiałów budowlanych mają źródło w ograniczeniach inwestycyjnych. W związku z tym wyłania się potrzeba zwiększonego inwestowania w niektóre branże tej gałęzi przemysłu w pierwszych latach przyszłego planu 5-letniego. Właściwe decyzje w tej sprawie wiążą się z prawidłowym rozpoznaniem potrzeb gospodarki narodowej i pełnym wykorzystaniem zdolności produkcyjnych istniejących zakładów przemysłu materiałów budowlanych. Na rozwój przemysłu materiałów, budowlanych wydatkowano w resorcie w ciągu czterech lat bieżącej 5-latki 11,2 mld zł; wpłynęło to na poważną rozbudowę i unowocześnienie tego przemysłu. Miały jednak miejsce rozbieżności w ocenie potrzeb inwestycyjnych poszczególnych branż, co prowadziło do okresowego niewykorzystywania zdolności produkcyjnych, przy jednoczesnym niedoinwestowaniu innych dziedzin wytwarzania. Bilanse materiałowe opierają się na danych o ogólnych, wartościowo ujętych rozmiarach budownictwa i niedostatecznie pewnych metodach badania potrzeb rynku. Jak wynika z przedstawionych Komisji materiałów, należy spodziewać się wyraźnej poprawy metod bilansowania i programowania rozwoju poszczególnych branż.</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#">Znaczne ilości materiałów budowlanych produkuje przemysł terenowy (np. 75 proc. produkcji cegły czerwonej). Zakłady te są niedoinwestowane. Resort opracował program modernizacji tego przemysłu, który przewiduje odpowiednie nakłady inwestycyjne w następnym planie 5-letnim.</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#">Na tle aktualnej sytuacji w budownictwie i zadań w okresach następnych nasuwają się następujące wnioski, które resort powinien uwzględnić w swojej pracy:</u>
          <u xml:id="u-1.23" who="#">- podjąć środki zmierzające do poprawy jakości robót budowlanych;</u>
          <u xml:id="u-1.24" who="#">- skoncentrować uwagę na zagadnieniach typizacji i unifikacji;</u>
          <u xml:id="u-1.25" who="#">- projekty typowe dostosować do możliwości materiałowych;</u>
          <u xml:id="u-1.26" who="#">- w pełni zlikwidować braki w zaopatrzeniu w materiały masowe i rozszerzać stosowanie materiałów nowych, zwłaszcza pochodzenia chemicznego, przy współpracy z Ministerstwem Przemysłu Chemicznego;</u>
          <u xml:id="u-1.27" who="#">- czynić dalsze starania zmierzające do ograniczenia sezonowości robót budowlanych;</u>
          <u xml:id="u-1.28" who="#">- dążyć do maksymalnego zwiększenia mocy produkcyjnych przedsiębiorstw, w celu pełnego pokrycia zleceń na roboty budowlano-montażowe;</u>
          <u xml:id="u-1.29" who="#">- doprowadzić do pełniejszego wykorzystania rezerw mocy produkcyjnej w budownictwie i w przemyśle materiałów budowlanych, m.in. przez szersze stosowanie pracy dwuzmianowej;</u>
          <u xml:id="u-1.30" who="#">- usprawnić gospodarkę sprzętem i transportem w budownictwie, m.in. przez poprawę gospodarki remontowej;</u>
          <u xml:id="u-1.31" who="#">- szerzej i szybciej wprowadzać nowe metody w budownictwie;</u>
          <u xml:id="u-1.32" who="#">- pogłębić i uaktywnić pracę w zakresie koordynacji branżowej;</u>
          <u xml:id="u-1.33" who="#">- kontynuować prace nad usprawnieniem metod bilansowania materiałów budowlanych.</u>
          <u xml:id="u-1.34" who="#">Sprawozdanie rządu z wykonania planu i budżetu na 1964 r. w części dotyczącej Ministerstwa Gospodarki Komunalnej referował poseł Aleksander Rozmiarek (SD): Zadania resortu gospodarki komunalnej ujęte w planie na rok 1964 w podstawowych założeniach zostały zrealizowane pomyślnie. Wielkość wykonanych w ub. r. usług komunalnych była z reguły wyższa niż w roku poprzedzającym. Wzrosła sprzedaż wody dla gospodarstw domowych, gazownie dostarczyły więcej gazu, środkami komunikacji miejskiej przewieziono więcej pasażerów. Zwiększyły się także o dalsze 399 tys. izb zasoby mieszkaniowe w miastach. Na kapitalne remonty wydatkowano 3 mld. zł i w pełni zrealizowano ich roczny plan rzeczowy. Poprawiła się rentowność w wielu przedsiębiorstw komunalnych.</u>
          <u xml:id="u-1.35" who="#">Nie we wszystkich jednak działach gospodarki komunalnej, nie we wszystkich województwach poprawa była równomierna. I tak np. mimo wykonania planu w zakresie budownictwa mieszkaniowego w skali ogólnokrajowej w kilku województwach zadań izbowych nie zrealizowano. Nie osiągnięto też planowanych rozmiarów przyrostu zdolności produkcyjnych i usługowych w takich dziedzinach jak np. budowa nowych ujęć wody i sieci wodociągowej, zakładanie nowej sieci kanalizacyjnej, montowanie nowych mostów. Głównych przyczyn tych niekorzystnych zjawisk trzeba szukać w braku mocy przerobowej przedsiębiorstw wykonawczych. W okresowych niedoborach niektórych materiałów budowlanych i w opóźnieniach w dostawach niektórych maszyn i urządzeń. Mają w tym swój udział i niektóre rady narodowe, które nie zawsze przygotowywały w przewidzianych terminach dokumentację projektowo kosztorysową, co oczywiście hamowało przebieg robót budowlano montażowych. Nie zostały ponadto wykorzystane w dostatecznym stopniu możliwości przyśpieszenia rozwoju urządzeń komunalnych w drodze realizacji wspólnych inwestycji rad narodowych i przedsiębiorstw przemysłowych.</u>
          <u xml:id="u-1.36" who="#">Trzeba także zwrócić uwagę na wciąż występujące poważne opóźnienia w przekazywaniu radom narodowym i spółdzielczości mieszkaniowej urządzeń socjalno-usługowych oraz na zbyt powolny postęp w odrabianiu zaległości elewacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-1.37" who="#">Aczkolwiek w dziedzinie kapitalnych remontów nastąpiła znaczna poprawa w stosunku do 1963 r. o czym najdobitniej świadczy pełne wykorzystanie środków przeznaczonych na te cele, również i tu są jeszcze niedociągnięcia wyrażające się m.in. w niedostatecznej znajomości w administracjach budynków mieszkalnych rzeczywistego stanu technicznego posiadanych zasobów mieszkaniowych, w rezultacie czego środki remontowe nie zawsze trafiały tam, gdzie były najbardziej potrzebne. Zresztą i w innych dziedzinach gospodarki komunalnej brak jeszcze wystarczającego rozeznania stanu technicznego posiadanych obiektów i urządzeń, co oczywiście nie sprzyja właściwej organizacji gospodarki remontowej. W tym fakcie trzeba chyba szukać jednej z głównych przyczyn niewykorzystania przez Ministerstwo Gospodarki Komunalnej części kredytów inwestycyjnych, mimo ogólnie znanych szczupłości tych środków w stosunku do potrzeb.</u>
          <u xml:id="u-1.38" who="#">Aby osiągnąć dalszą poprawę w usługach komunalnych należałoby wyeliminować wymienione już niedociągnięcia, zwracając szczególną uwagę na takie problemy, jak np.:</u>
          <u xml:id="u-1.39" who="#">- zwiększenie zainteresowania tymi województwami, które w realizacji zadań gospodarki komunalnej odstają od wskaźników krajowych;</u>
          <u xml:id="u-1.40" who="#">- zabezpieczenie dostatecznej mocy przerobowej dla przedsiębiorstw wykonawczych;</u>
          <u xml:id="u-1.41" who="#">- zmniejszenie dysproporcji między finansowym a rzeczowym wykonaniem planów inwestycji komunalnych;</u>
          <u xml:id="u-1.42" who="#">- uwzględnianie hierarchii potrzeb inwestycyjnych i remontowych w oparciu o pełne rozeznanie stanu technicznego obiektów i urządzeń;</u>
          <u xml:id="u-1.43" who="#">- osiągnięcie większej kompleksowości i rytmiczności w realizacji budownictwa mieszkaniowego i usługowego.</u>
          <u xml:id="u-1.44" who="#">Uwagi Najwyższej Izby Kontroli o realizacji planu i budżetu w r. 1964 przez Ministerstwo Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych przedstawił dyrektor Zespołu NIK - Teodor Borczyński.</u>
          <u xml:id="u-1.45" who="#">Oceniając na tle wyników tych kontroli całokształt działalności resortu należy stwierdzić, że realizacja zadań objętych planem i budżetem przebiegała na ogół korzystnie, a podstawowe zadania zostały wykonane. Z nadwyżką wykonano zadanie rzeczowe w budownictwie ogólnym, osiągnięto poprawę realizacji zadań w budownictwie przemysłowym oraz w rytmiczności oddawania obiektów i w wykonaniu wskaźników wydajności. Przeprowadzone przez resort prace o charakterze normatywnym i organizacyjnym miały na celu usprawnienie działalności przedsiębiorstw projektowych i wykonawczych, pogłębienie specjalizacji produkcji budowlanej oraz uporządkowanie rejonizacji działania jednostek budowlano-montażowych. W ubiegłym roku przystąpiono także do opracowania tak zw. wojewódzkich zestawów projektów oraz normatywów technicznych projektowania, które to przedsięwzięcia mają przynieść zasadniczy zwrot w typizacji budownictwa mieszkaniowego i wpłynąć na obniżkę jego kosztów. Przemysł materiałów budowlanych wykonał z nadwyżką swoje zadania rzeczowe i finansowe.</u>
          <u xml:id="u-1.46" who="#">Podkreślając te pozytywne wyniki należy zwrócić uwagę na występujące jeszcze pewne nieprawidłowości w działaniu resortu budownictwa i podległych mu jednostek. Mimo poprawy, nie jest jeszcze zadowalający stan organizacji robót budowlano-montażowych i ich jakość; nie osiągnięto przewidywanej efektywności niektórych przedsięwzięć z dziedziny postępu technicznego. Opóźnienia, które zanotowano w realizacji części obiektów przemysłowych, wynikały zarówno z braku odpowiedniego przygotowania tych inwestycji do realizacji, jak i z niedomogów w działalności przedsiębiorstw budowlano-montażowych. Stan ten powinien ulec poprawie po wejściu w życie nowych przepisów w zakresie programowania, projektowania i realizacji inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-1.47" who="#">W wyniku przeprowadzonych kontroli ujawniono szereg przypadków nieprzestrzegania warunków technicznych wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych. Dotyczy to przede wszystkim budownictwa mieszkaniowego, a szczególnie jakości produkcji budynków wielkopłytowych. Nie osiągnięto wystarczającej jakości w produkcji kruszywa naturalnego oraz wyrobów betonowych wytwarzanych przez zakłady terenowe.</u>
          <u xml:id="u-1.48" who="#">W przemyśle materiałów budowlanych stosowano w wielu przypadkach nieprawidłowe metody obliczania zdolności produkcyjnych, co utrudnia wykorzystanie rezerw produkcyjnych. Np. w branży betonów bilanse zdolności produkcyjnych sporządzono tylko dla zakładów podległych zjednoczeniu przemysłu betonów, obejmujących zaledwie 13,8 proc. ogólnej produkcji betonów w kraju. Ujawnianie rezerw produkcyjnych i bilansowanie produkcji utrudniane jest brakiem odpowiednich uprawnień dla zjednoczeń wiodących w stosunku do wszystkich uczestników porozumień branżowych. Nie dość zadowalająca efektywność niektórych przedsięwzięć z dziedziny postępu technicznego miała swe źródło głównie w nieprawidłowościach programowania prac naukowo badawczych i niekonsekwentnym wdrażaniu wyników zrealizowanych prac. Szereg zakładów badawczych i doświadczalnych budownictwa nie osiągnęło przewidywanych efektów w swoich planach pracy, a zdarzało się i tak, że kierunki tematyczne prac w tych zakładach nie były dostosowane do bieżących i przyszłych potrzeb zjednoczeń.</u>
          <u xml:id="u-1.49" who="#">W gospodarce materiałowej licznie jeszcze występują najrozmaitsze uchybienia czy to w sporządzaniu i obiegu dokumentacji rachunkowej i ewidencyjnej, ozy też w dokonywaniu obrotów wyrobami gotowymi i materiałami, bez dostatecznego udokumentowania.</u>
          <u xml:id="u-1.50" who="#">Zalecenia pokontrolne NIK stały się podstawą wydania przez jednostki resortu budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych odpowiednich zarządzeń oraz podjęcia właściwych środków zaradczych. W wyniku kontroli karami służbowymi ukarano 128 osób, w tym 48 dyrektorów lub ich zastępców. Zarówno wyniki kontroli NIK przeprowadzonych w 1965 r. jak i wyniki realizacji zadań planowych przez Ministerstwo Budownictwa i PMB za 3 kwartały br. wskazują na skuteczność podjętych w wyniku zeszłorocznych kontroli NIK-u środków zaradczych.</u>
          <u xml:id="u-1.51" who="#">Biorąc pod uwagę rezultaty działalności resortu za 1964 r. należy zwrócić uwagę na potrzebę dalszych usprawnień w dziadzinie: organizacji zarządzania; organizacji prac naukowo-badawczych; analiz ekonomicznych planowanych rozwiązań techniczno-ekonomicznych; realizacji i koordynacji robót budowlano-montażowych oraz wykonywania inwestycji własnych determinujących prawidłowy rozwój budownictwa.</u>
          <u xml:id="u-1.52" who="#">Uwagi Najwyższej Izby Kontroli o wykonaniu planu i budżetu na rok 1964 przez Ministerstwo Gospodarki Komunalnej przedstawił wicedyrektor Zespołu NIK - Henryk Kaczyński.</u>
          <u xml:id="u-1.53" who="#">Wyniki kontroli NIK przeprowadzone w zakresie gospodarki komunalnej potwierdzają korzystną na ogół ocenę realizacji zadań planowych przez Ministerstwo Gospodarki Komunalnej w 1964 r. zawartą w referacie posła Aleksandra Rozmiarka. Występujące braki w działalności inwestycyjnej gospodarki komunalnej wynikają w głównej mierze z braku mocy przerobowej przedsiębiorstw, okresowych niedoborów materiałów i opóźnień dostaw niektórych maszyn. Sporo jednak nieprawidłowości stwierdzono również w pracy rad organów narodowych, co dotyczy szczególnie nieprzestrzegania terminów w przygotowywaniu dokumentacji projektowo-kosztorysowej, w braku koordynacji inwestycji, w podejmowaniu inwestycji zbyt kosztownych i nieuwzględniających hierarchii potrzeb, wreszcie w niepełnym wykorzystywaniu obiektów i zainwestowanych urządzeń komunalnych. W działalności remontowej szczególnie ujemnym zjawiskiem była przewlekłość remontów, co dotyczy zarówno gospodarki mieszkaniowej, jak i gospodarki sprzętem w przedsiębiorstwach usług komunalnych oraz nie zawsze trafny dobór obiektów poddawanych remontom, co wynika z niedostatecznej znajomości potrzeb. Resort powinien zwrócić szczególną uwagę na istniejące możliwości obniżki kosztów, szczególnie poprzez bardziej racjonalną gospodarkę materiałową, poprzez zmniejszenie strat wody, gazu itp.</u>
          <u xml:id="u-1.54" who="#komentarz">(Dyskusja)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#PosełBronisławJuźków">Wydaje się, że przeprowadzane inwentaryzacja potrzeb w zakresie elewacji nie była sporządzona właściwie, skoro - mimo poważnych przeznaczanych na ten cel środków - zaległości nadal są duże.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#PosełBronisławJuźków">Zjawiska negatywne, których nie udało się usunąć - to niedostateczna wciąż jakość budownictwa, to przekraczanie funduszu płac. Przyczyny tych braków - to spiętrzenie zadań w IV kwartale, nieterminowe przekazywanie sprzętu i środków transportu do dyspozycji przedsiębiorstw wykonawczych, braki w zaopatrzeniu materiałowym, przewidywanie w projektach typowych takich materiałów, których się nie produkuje, niska jakość materiałów budowlanych, szczególnie wytwarzanych przez przemysł chemiczny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#PosełMichalinaTatarkównaMajkowska">Wiele uwagi poświęca się poprawie jakości budownictwa, ale nie docenia się nadal tego, co można określić mianem jego „elegancji”, a te efekty zewnętrzne nie są bez znaczenia. Nie tu chyba należy szukać głównych źródeł koniecznych przecież oszczędności, lecz w sferze konstrukcji, w sferze użycia właściwych materiałów itp.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#PosełMichalinaTatarkównaMajkowska">Dobrze byłoby również otrzymać odpowiedź na pytania: co stoi na przeszkodzie likwidacji braków w zaopatrzeniu materiałowym, w szczególności w rozszerzeniu stosowania materiałów z tworzyw sztucznych? Czy w zakresie sezonowości robót budowlanych sytuację dzisiejszą można uznać za dobrą? Na jakim etapie jesteśmy w zakresie pełnego wykorzystywania mocy produkcyjnej przez m.in. stosowanie pracy dwuzmianowej? Co jeszcze trzeba zrobić, by pogłębić i rozszerzyć koordynację branżową?</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#PosełMichalinaTatarkównaMajkowska">W Ministerstwie Gospodarki Komunalnej realizację planów utrudnia niska jakość projektowania. Projektuje wiele drobnych organizacji. Czy nie można by połączyć tych organizacji w jednolity system i operować kadrami w bardziej skoordynowany sposób?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#PosełJanuszZarzycki">Ministerstwo Budownictwa zużytkowało środki finansowe na realizowane przez siebie inwestycje w 104 proc., ale plan oddawania obiektów przemysłowych wykonano w 76,5 proc. Oczywiście nie leży to tylko w zakresie odpowiedzialności i gestii Ministerstwa Budownictwa, jest to problem bardziej skomplikowany; konieczne jest jednak jego rozwiązanie.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#PosełJanuszZarzycki">Plan robót elewacyjnych bieżących wykonano w 1964 r. w 80 proc. plan zaległych robót elewacyjnych w 75 proc., a więc gorzej niż w 1963 r. Gdyby tempo likwidacji zaległości utrzymać - trzeba byłoby by na to 20 lat. Jest już trzeci plan działania zmierzający do likwidacji tych zaległości, ale na przeszkodzie jego realizacji - wciąż stoi brak mocy przerobowej.</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#PosełJanuszZarzycki">Plan budowy obiektów usługowych zrealizowano w 84 proc. Tu również przeszkadza brak mocy przerobowej.</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#PosełJanuszZarzycki">Braki materiałowe powodują poważne przestoje na budowach. Zjawiska te notuje się od lat. Przyczyn tego zjawiska jest wiele, m.in. niepełne wykorzystanie zdolności produkcyjnej przedsiębiorstw.</u>
          <u xml:id="u-4.4" who="#PosełJanuszZarzycki">Skoro zwiększa się zakres budownictwa - muszą, z odpowiednim wyprzedzeniem wzrastać nakłady inwestycyjne na bazę produkcyjną resortu budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych. Tymczasem mamy do czynienia z odwrotnym zjawiskiem: niedoinwestowanie przedsiębiorstw budowlanych, przemysłu materiałów budowlanych nie pozwala stworzyć odpowiednich mocy produkcyjnych. Utrudnia realizację planów inwestycyjnych.</u>
          <u xml:id="u-4.5" who="#PosełJanuszZarzycki">W świetle niezadowalającej jakości wykonawstwa budowlanego przedwczesna wydaje się koncepcja likwidacji nadzoru inwestorskiego, do czego zmierza podjęty w br. eksperyment ze spółdzielczością.</u>
          <u xml:id="u-4.6" who="#PosełJanuszZarzycki">Wzrasta proces urbanizacji kraju. Rosną równocześnie dysproporcje między nakładami na uzbrojenia terenów budowlanych i na rozbudowę urządzeń komunalnych, a nakładami na nowe budownictwo; grozi to poważnymi trudnościami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#PosełLeonBrudziński">Źródłem wielu niepowodzeń w realizacji inwestycji jest ich złe przygotowanie. Komisja Budownictwa zwracała na to niejednokrotnie uwagę w ubiegłych kadencjach. Wydaje się być konieczne rygorystyczne zastosowanie zasady, że nie będzie się podejmować realizacji źle przygotowanych inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#PosełLeonBrudziński">Z materiałów NIK i Ministerstwa Budownictwa wynika, że dysproporcje między kosztami budownictwa i cenami są duże i powszechne. Nie wydają się słuszne twierdzenia głoszące, że przyczyny tych zjawisk mają wyłącznie obiektywny charakter.</u>
          <u xml:id="u-5.2" who="#PosełLeonBrudziński">W związku z trudnościami jakie występują w zaopatrzeniu materiałowym budownictwa, Ministerstwo Budownictwa wysuwa pretensje pod adresem Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego i Ministerstwa Przemysłu Chemicznego. Pod adresem Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych wysuwa z kolei pretensje resort rolnictwa, którego inwestycje są zaopatrywane w materiały w sposób niedostateczny. Szczególnie poważne trudności w zaopatrzeniu odczuwają miejskie przedsiębiorstwa remontowo budowlane pozostające w gestii Ministerstwa Gospodarki Komunalnej. Wydaje się, że należałoby sprawy zaopatrzenia materiałowego rozwiązać bardziej kompleksowo, na zasadzie porozumień międzyresortowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#PosełJózefGrzecznarowski">Podobnie jak w roku 1964 tak i w tym roku w woj. kieleckim nie zostaną wykorzystane w pełni środki inwestycyjne przeznaczone na budownictwo mieszkaniowe i usługowe. Podstawową tego przyczyną jest brak siły roboczej w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych. Nie nadążamy także z produkcją materiałów budowlanych i z powodu niedoborów materiałowych nie wykorzystujemy w pełni mocy produkcyjnej wykonawstwa budowlanego. Główną jednak naszą troską jest ucieczka kadr z budownictwa do przemysłu. Trzeba byłoby podjąć środki, które ponownie uczyniłyby zawód budowlanego zawodem konkurencyjnym w sensie atrakcyjności, w stosunku do przemysłu stacjonarnego.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#PosełJózefGrzecznarowski">W problematyce zatrudnienia występuje także i inne zjawisko polegające na niewłaściwym wykorzystywaniu kadr robotniczych. Na przykład w radomskich przedsiębiorstwach budowlanych zatrudnia się wiele setek robotników, którzy dojeżdżają do Radomia z okolicznych wsi po to, by po przyjściu do pracy ponownie wyjeżdżać do innych wsi i pracować tam przy realizacji rolniczych inwestycji. A tymczasem z planu inwestycyjnego w samym mieście Radomiu skreśla się, z braku dostatecznego zatrudnienia, wiele ważnych obiektów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#PosełHenrykHałas">W odróżnieniu od wielkich miast, w małych miasteczkach trudno jeszcze mówić o poważniejszym zaspokojeniu potrzeb ich mieszkańców w zakresie usług komunalnych; i to usług często podstawowych, takich jak np. zapewnienie mieszkańcom wody pitnej. Potrzeby inwestycyjne i remontowe małych miast stale rosną i będą w przyszłej 5-latce jednym z najtrudniejszych problemów do rozwiązania.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#PosełHenrykHałas">Decydującą rolę w zaspokojeniu tych potrzeb inwestycyjnych będzie miał przemysł materiałów budowlanych. Jeśli bowiem wzrostowi zadań produkcyjnych nie będzie towarzyszył wyprzedzający wzrost produkcji materiałów budowlanych, nie pozbędziemy się nigdy tych napięć, jakie od wielu lat przeżywamy w realizacji zadań inwestycyjnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#PosełJanGałązka">W roku 1964, w wyniku okresowego zmniejszenia nam nakładów inwestycyjnych zdołano osiągnąć złagodzenie napięcia inwestycyjnego m.in. również poprzez przejściowe zmniejszenie tempa realizacji inwestycji, poprzez zmiany struktury inwestycji oraz poprzez poprawę przebiegu robót budowlano-montażowych.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#PosełJanGałązka">Realizacja zadań z zakresu budownictwa mieszkaniowego nie rozwiązuje automatycznie wszystkich problemów mieszkaniowych. Np. w województwie katowickim osiągnięto znaczne zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych nowo przybyłej na ten teren ludności, rośnie natomiast problem nadmiernego zagęszczenia w mieszkaniach rdzennych rodzin robotniczych na tym terenie.</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#PosełJanGałązka">Ministerstwo Budownictwa powinno poddać rewizji dotychczas stosowane kryteria wydajności pracy; konieczne jest także zwrócenie większej uwagi na prawidłowość, rzetelność i terminowość opracowywania kompleksowej dokumentacji projektowej i kosztorysowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#PosełWincentyAleksiejczuk">Bardzo poważnym problemem jest zagadnienie wody pitnej w małych miastach i osiedlach oraz na wsi.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#PosełWincentyAleksiejczuk">W województwie olsztyńskim nie remontuje się w małych miastach gazowni; w związku z ich unieruchomieniem mieszkańcy tych miast przechodzą na użytkowanie gazu w butlach i przystosowują do tego celu instalacje znajdujące się w ich domach. Wydaje się, że rozsądniejsze byłoby skierowanie butli na wieś, a w miastach i miasteczkach, gdzie jest sieć gazownicza, remontowanie małych gazowni.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#PosełStanisławMlącki">Należałoby zmniejszyć dysproporcje występujące w zaopatrzeniu materiałowym i w zakresie zlecanych robót między miejskimi przedsiębiorstwami remontowo-budowlanymi i spółdzielniami remontowo budowlanymi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#PosełPiotrGajewski">Znaczna poprawa w zakresie wykonawstwa planów obu resortów oraz w zakresie rytmiczności realizacji zadań rocznych nie jest przypadkiem, jest wynikiem konkretnego działania. Ale obok niewątpliwych, poważnych osiągnięć, występują nadal pewne zjawiska negatywne, których ani na chwilę nie wolno tracić z oczu.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#PosełPiotrGajewski">Szczególnie ważnym problemem jest sprawa terminowego oddawania do użytku mieszkań, co warunkuje realizację zapowiedzianych przydziałów. Centralnym problemem pozostaje nadal sprawa jakości budownictwa.</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#PosełPiotrGajewski">Systematycznie nie są wykonywane plany budowy lokali usługowych. Nie jest to jednak wyłączna winą budownictwa, lecz również rad narodowych, które nie zawsze potrafią z góry zaplanować gdzie i jakie sklepy rozmieścić. Zdarzają się wypadki, że nawet gotowe, obiekty przez długi okres czasu stoją puste. A to leży już w gestii Ministerstwa Gospodarki Komunalnej.</u>
          <u xml:id="u-11.3" who="#PosełPiotrGajewski">Trudny problem - to zaopatrzenie w wodę. Brak jej i na wsi, i w mieście. Trzeba chyba postulować pod adresem Najwyższych czynników państwowych, by opracowano generalny plan rozwiązania tych trudności i doprowadzono do jego realizacji.</u>
          <u xml:id="u-11.4" who="#PosełPiotrGajewski">Dodatkowych wyjaśnień udzielili: Minister Budownictwa i przemysłu Materiałów Budowlanych - Marian Olewiński: W 1964 r. w stosunku do 1963 r. wzrosły zadania budownictwa o 7 proc., a produkcja materiałów budowlanych - o 12 proc. Podobne założenia przyjęto na 1965 r. A więc wzrost produkcji materiałów budowlanych wyprzedza wzrost inwestycji w kraju. Jednakże trudności materiałowe nadal istnieją. Nie zależy to jednak tylko od Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, lecz również od wielu innych resortów, jak Ministerstwo Przemysłu Ciężkiego, Ministerstwo Przemysłu Chemicznego w zaopatrzeniu materiałowym budownictwa nie było wyraźnej poprawy w 1964 i 1965 r. także i dlatego, że rezerwy resortu i przedsiębiorstw nie były dostateczne, a przy tym znacznie zwiększono przydział materiałów budowlanych dla wsi. Bardzo często braki dotyczą stosunkowo niewielkich pozycji, które jednak poważnie utrudniają realizację zadań i zakłócają rytmiczny przebieg realizacji planu. Dlatego też Ministerstwo Budownictwa przejawia specjalną troskę o rozwój bazy materiałów budowlanych, aby wyprzedzać jej potencjałem potrzeby inwestycyjne. W tym też kierunku idą propozycje resortu w stosunku do Komisji Planowania.</u>
          <u xml:id="u-11.5" who="#PosełPiotrGajewski">Miernik planu wartościowego w budownictwie nie jest obiektywny. A poza tym pieniądze nie zawsze potrafimy wydawać, dowodem tego jest fakt wykonania planu finansowego w 97 proc. Głównie chodzi o wykonanie zadań rzeczowych, a w tym zakresie jest coraz lepiej. Wykonujemy plany w zakresie budownictwa mieszkaniowego, szkolnego i służby zdrowia. Istnieją jednak rozbieżności między danymi Ministerstwa Budownictwa, a danymi np. Ministerstwa Gospodarki Komunalnej. Są one wynikiem faktu, że resort budownictwa wykonuje tylko większość, ale nie wszystkie zadania inwestycyjne w tym zakresie.</u>
          <u xml:id="u-11.6" who="#PosełPiotrGajewski">Wspólna praca inwestorów i wykonawców doprowadza do tego, że poprawia się rytmiczność wykonywania planów. Resort dąży do tego, by w IV kwartale realizować tylko 27 proc. zadań rocznych. Nie osiągnięto jednak jeszcze rytmiczności w ramach kwartału i ostatni miesiąc nadal jest decydujący. Resort prowadzi prace i w tym kierunku.</u>
          <u xml:id="u-11.7" who="#PosełPiotrGajewski">Poprawiła się sprawa równomiernej realizacji zadań budownictwa miejskiego we wszystkich województwach. W 1964 r. tylko w woj. lubelskim zabrakło 3 proc. do pełnej realizacji planu, jednakże zadania w tym województwie wzrosły o 27 proc. Tylko w trzech województwach nie wykonano w pełni planu budownictwa mieszkaniowego rad narodowych, ale w 1963 roku nie wykonano tych zadań w 12 województwach. Poprawa jest więc wyraźna. Resort nadal pracuje nad tym problemem.</u>
          <u xml:id="u-11.8" who="#PosełPiotrGajewski">W uchwale IV Zjazdu PZPR znajduje się punkt, który mówi o przyjmowaniu do planu tylko tych inwestycji, które są odpowiednio przygotowane i pod warunkiem, że istnieje odpowiednia moc produkcyjna przedsiębiorstw budowlanych. Budownictwo przemysłowe to problem bardzo złożony. Ale i tu widać wyraźną poprawę. Na 560 obiektów planowanych oddano 516, a na 30 obiektów priorytetowych - 22. Sprawa nie jest więc jeszcze załatwiona do końca. W ciągu roku wchodzą i będą wchodzić - jest to zjawisko konieczne - nowe wielkie inwestycje przemysłowe nie przewidziane planem. A to wywołuje określone ujemne reperkusje. Jednakże egzekwowanie postanowień dotyczących przygotowywania inwestycji musi ulec dalszemu zaostrzeniu. W tym kierunku idzie projekt zarządzenia Prezesa Rady Ministrów, które powinno się ukazać w listopadzie br.</u>
          <u xml:id="u-11.9" who="#PosełPiotrGajewski">Zagadnienie trudności w zakresie kosztów i cen nie jest widziane przez resort tylko od strony subiektywnej. Jest oczywiste, że sprawa kosztów nie może być rozwiązywana przez spadek cen. Ceny w ubiegłym okresie spadały szybciej niż koszty. Wszystkie elementy działalności resortu, zmierzające m.in. do poprawy organizacji pracy, wdrażania nowej techniki, zmniejszania udziału funduszu płac i mniejszego zużycia materiałów mają na celu obniżenie kosztów budownictwa. Subiektywnym środkiem działania jest m.in. przerzucanie części akumulacji z przedsiębiorstw produkcji materiałów budowlanych do przedsiębiorstw budowlanych.</u>
          <u xml:id="u-11.10" who="#PosełPiotrGajewski">Chcemy doprowadzić do tego, by najpóźniej w 1970 r. zlikwidować, w zasadzie zjawisko pracy przedsiębiorstw budowlanych ze stratami. Niestety dziś jeszcze ok. 50 proc. przedsiębiorstw przynosi straty. Tymczasem naszym zdaniem budownictwo może i powinno dawać zyski.</u>
          <u xml:id="u-11.11" who="#PosełPiotrGajewski">Resort w porozumieniu z Ministerstwem Gospodarki Komunalnej usilnie pracuje nad programem pogodzenia dwóch pozornie sprzecznych elementów: podnoszenia jakości i wartości mieszkań oraz obniżenia ich kosztów.</u>
          <u xml:id="u-11.12" who="#PosełPiotrGajewski">Jeśli chodzi o jakość materiałów budowlanych nie sprzyja jej podnoszeniu fakt, że rynek materiałów budowlanych jest ciągle jeszcze rynkiem producenta, który dyktuje warunki, a nie rynkiem odbiorcy. Resort opracował jednak program zwiększenia odpowiedzialności producenta za jakość materiałów i za wystawiane atesty, które muszą odpowiadać rzeczywistym właściwościom materiałów.</u>
          <u xml:id="u-11.13" who="#PosełPiotrGajewski">Dzięki poprawie rytmiczności produkcji budowlanej resort doprowadził do tego, że praktycznie zanikło zjawisko sezonowości zatrudnienia. W bieżącym roku zwolnionych zostanie z pracy jedynie kilka tysięcy osób w okresie przejściowym między IV kwartałem br. a I kwartałem 1966 r. co wynika z zakończenia prac na niektórych budowach. Praktycznie więc uzyskano stabilizację zatrudnienia.</u>
          <u xml:id="u-11.14" who="#PosełPiotrGajewski">W pierwotnej inwentaryzacji określono, że zaległości elewacyjne w budownictwie ZOR-owskim wynoszą 11,6 mln m2 Wykonano już 9 mln m2 zaległych elewacji, ale zaległości się nie zmniejszają. Okazało się bowiem, po uwzględnieniu całości zaległych elewacji, że błąd sięgał 10 mln m2. Stąd konieczność opracowania nowego planu likwidacji zaległości występujących głównie w Warszawie i na Śląsku. Rocznie wykonuje się około 8 mln m2 robót elewacyjnych. Po uwzględnieniu nowego budownictwa, pozostaje na likwidację zaległości ok.2 mln m2 rocznie.</u>
          <u xml:id="u-11.15" who="#PosełPiotrGajewski">Koszty robót poprawkowych narastają. Jest to jednak kwota sięgająca 2 promile nakładów na budownictwo mieszkaniowe. Robót poprawkowych w ogóle uniknąć nie sposób. Chodzi tutaj o to, by było ich jak najmniej i by były wykonywane w porę. Jakość budownictwa ulega stałej poprawie. Nie ma nic groźnego w tym, że budownictwo próbuje przejść na produkcję towarową. Przy odpowiedniej kontroli i zachowaniu innych warunków jest to w pełni możliwe. Na razie podpisano z czterema spółdzielniami mieszkaniowymi umowy, które powierzają nadzór techniczny wykonawcom. Trzeba to eksperymentalnie sprawdzić i jeśli okaże się, że eksperyment zda egzamin - będzie się go rozszerzać. Nie oznacza to jednak bynajmniej likwidacji ani ograniczenia służb inwestycyjnych.</u>
          <u xml:id="u-11.16" who="#PosełPiotrGajewski">W bieżącym roku zawiódł import środków transportowych. Nie otrzymaliśmy odpowiedniej liczby wywrotek. Trzeba było je zastąpić samochodami skrzyniowymi. Wywołało to określone skutki, a więc i konieczność przeprowadzenia korekty kosztów przedsiębiorstw budowlanych, bowiem załogi nie mogą ponosić ujemnych skutków zjawisk powstałych nie z ich winy.</u>
          <u xml:id="u-11.17" who="#PosełPiotrGajewski">Podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki Komunalnej - Zdzisław Drozd: Postulat posłów o mierzeniu dorobku w zakresie gospodarki komunalnej nie realizacją zadań resortu w odcinkach rocznych, ale stopniem zaspokojenia potrzeb komunalnych ludności jest jak najbardziej słuszny. Jak wiadomo, w stosunku do rocznych, globalnych nakładów inwestycyjnych w skali ogólnokrajowej na potrzeby gospodarki komunalnej przeznaczono w bieżącej 5-latce 3,5–4 proc. nakładów globalnych. Szczupłość środków musiała mieć wtedy zasadniczy wpływ na kierunki polityki inwestycyjnej resortu gospodarki komunalnej i na kierowanie nakładów na odcinki najbardziej zagrożone i zaniedbane. A zaniedbania te, jeśli przypomnimy sobie niechlubny spadek, jaki otrzymaliśmy w urządzeniach komunalnych po Polsce przedwrześniowej, były i są szczególnie duże.</u>
          <u xml:id="u-11.18" who="#PosełPiotrGajewski">Po rozeznaniu aktualnych potrzeb w usługach komunalnych w poszczególnych województwach ustaliliśmy, że dla ich pokrycia w następnej 5-latce konieczne byłoby zwiększenie przewidywanych nakładów o olbrzymią kwotę 11 mld zł w wariancie optymalnym, a o 4 mld zł - w wariancie minimalnym. Część tych postulatów została uwzględniona przez Komisję Planowania, co będzie sprzyjać poważnej poprawie niektórych dziedzin gospodarki komunalnej. Można jeszcze dla przykładu podać, że same tylko pełne zaspokojenie wszystkich potrzeb mieszkańców miast na wodę pitną wymaga nakładów w granicach 5 mld zł.</u>
          <u xml:id="u-11.19" who="#PosełPiotrGajewski">W propozycjach do planu na lata 1966/1970 zdołano także zrównoważyć z obowiązującymi normatywami nakłady na remonty kapitalne i remonty bieżące zasobów mieszkaniowych administrowanych przez rady narodowe; dotychczas bowiem na remonty przeznaczano kwoty mniejsze niż przewidziane w normatywach i stąd właśnie powstawały zaległości remontowe, których część zostanie usunięta w najbliższych 5 latach, reszta zaś będzie musiała być załatwiona dopiero po roku 1970.</u>
          <u xml:id="u-11.20" who="#PosełPiotrGajewski">Resort dysponuje pełnym programem działania, tak w dziedzinie inwestycji, jak i eksploatacji zakresie zaopatrzenia w wodę miast. Część tych przedsięwzięć została już zrealizowana. Wprowadzamy m.in. wodomierze do budynków mieszkalnych oraz premiujemy pracowników odpowiedzialnych za gospodarkę wodną za zmniejszenie strat wody pitnej. Natrafiamy jednak na pewne, zdawałoby się drobne, a jednak dokuczliwe trudności w realizacji zamierzeń. Np. nie możemy znaleźć producenta zwykłych uszczelek do kranów.</u>
          <u xml:id="u-11.21" who="#PosełPiotrGajewski">Jeżeli chodzi o budownictwo socjalno-usługowe, podjęliśmy w tej chwili prace, które mają w równym stopniu zainteresować terminowością wykonania obiektów usługowych i inwestorów, i wykonawców. Jeśli chodzi o sprawę przygotowania dokumentacji, to w dziale budownictwa mieszkaniowego ten problem jest opanowany, natomiast w przygotowywaniu inwestycji komunalnych podniesienie poziomu, gotowości, jakości i terminowości dokumentacji powinno zapewnić przekształcenie dotychczasowych dyrekcji budowy osiedli robotniczych na dyrekcję inwestycji miejskich, obejmujących całość inwestycji komunalnej w miastach.</u>
          <u xml:id="u-11.22" who="#PosełPiotrGajewski">Przewodniczący Komisji - poseł Jerzy Ziętek (PZPR): Komisja pozytywnie ocenia działalność obu resortów w 1964 r. Dostrzegając poprawę na wielu odcinkach, nie będziemy jednak ustawać w krytycznej ocenie tych zjawisk, które tego wymagają. Do takich należy problem jakości wykonawstwa budowlanego. Trzeba będzie zaostrzyć kryteria jakościowe odbioru budownictwa mieszkaniowego z uwagi chociażby na duży wzrost zakresu budownictwa spółdzielczego, którego odbiorcy będą domagać się jak najlepszej jakości zakupionych mieszkań. Twierdzimy też nadal, że utrzymujące się dysproporcje między cenami a kosztami w budownictwie mieszkaniowym demobilizują załogi budowlano-montażowe. Należy tak ustalić poziom cen, by mieściły się w nich koszty.</u>
          <u xml:id="u-11.23" who="#PosełPiotrGajewski">Osiągnięcie większej kompleksowości w realizacji budownictwa usługowego wymaga również aktywnego współudziału inwestorów, od których przecież zależy wskazanie kolejności oddawania budynków do użytku.</u>
          <u xml:id="u-11.24" who="#PosełPiotrGajewski">W trudnej sytuacji w dziedzinie gospodarki wodnej konieczne jest zadbanie o to, by i tak już niskie nakłady inwestycyjne na te cele były w pełni wykorzystywane. Być może, że trzeba będzie pomyśleć o zorganizowaniu własnych przedsiębiorstw gospodarki komunalnej specjalizujących się w budownictwie dla potrzeb gospodarki wodnej.</u>
          <u xml:id="u-11.25" who="#PosełPiotrGajewski">Poważnym problemem stanie się w najbliższym czasie sprawa odpowiedniego organizacyjnego ustawienia przedsiębiorstw remontowo budowlanych, których zadania ulegają, jak wiadomo, dużemu zwiększeniu. Przy tej okazji warto wrócić do zagadnienia odpisów amortyzacyjnych w budownictwie mieszkaniowym, które nadal są wyższe od nakładów na remonty i wbrew obowiązującym przepisom odprowadzane są do budżetu państwa.</u>
          <u xml:id="u-11.26" who="#PosełPiotrGajewski">Komisja Budownictwa i Gospodarki Komunalnej w pełni przyłącza się do opinii o korzystnym wpływie kontroli dokonywanych przez NIK tak na pracę resortów jak i samej Komisji.</u>
          <u xml:id="u-11.27" who="#PosełPiotrGajewski">Komisja postanowiła jednogłośnie przyjąć sprawozdanie rządu z wykonania planu i budżetu na rok 1964 w częściach dotyczących Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz Ministerstwa Gospodarki Komunalnej.</u>
          <u xml:id="u-11.28" who="#PosełPiotrGajewski">Komisja uchwaliła dezyderaty, w których postuluje m.in.:</u>
          <u xml:id="u-11.29" who="#PosełPiotrGajewski">- odpowiednie zabezpieczenie wykonawstwa budownictwa spółdzielczego na terenach nieuzbrojonych w małych miastach;</u>
          <u xml:id="u-11.30" who="#PosełPiotrGajewski">- okazanie spółdzielczości mieszkaniowej większej i bardziej skutecznej pomocy przez prezydia rad narodowych i wszystkie właściwe instytucje drogą zabezpieczenia dla niej niezbędnych terenów budowlanych oraz dopilnowanie opracowania przez spółdzielczość mieszkaniową programu budownictwa;</u>
          <u xml:id="u-11.31" who="#PosełPiotrGajewski">- wykorzystanie w większym niż dotychczas stopniu środków z funduszów postępu technicznego dla tych dziedzin, które przyczynią się do wzrostu wydajności pracy oraz osiągnięcia wyższych efektów ekonomicznych w budownictwie;</u>
          <u xml:id="u-11.32" who="#PosełPiotrGajewski">- należyte zbilansowanie potrzeb materiałowych, sprzętu i środków transportu z planami produkcyjnymi budownictwa w oparciu o zadania rzeczowe;</u>
          <u xml:id="u-11.33" who="#PosełPiotrGajewski">- organizacyjne uporządkowanie betoniarni podlegających różnym resortom, gdyż obecny stan rzeczy jest m.in. przyczyną nieekonomicznych przewozów betonów na dalekie odległości;</u>
          <u xml:id="u-11.34" who="#PosełPiotrGajewski">- usunięcie nieprawidłowości występujących przy realizacji planu budownictwa podstawowych pomieszczeń wewnątrzosiedlowych na cele handlowe i usługowe;</u>
          <u xml:id="u-11.35" who="#PosełPiotrGajewski">- przeanalizowanie form koordynacji i pogłębienia współpracy dwóch pionów budowlanych: Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz Ministerstwa Rolnictwa.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>