text_structure.xml 32.8 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 19 kwietnia 1967 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Józefa Kuleszy (PZPR), rozpatrzyła środki podejmowane w celu usprawnienia procesu inwestycyjnego oraz możliwości dalszego wzrostu produkcji materiałów budowlanych w skali poszczególnych terenów, w oparciu O analizy i oceny dokonane przez wojewódzkie zespoły poselskie.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#">W posiedzeniu udział wzięli:</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#">- przedstawiciele Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej, - sekretarze wojewódzkich zespołów poselskich, - przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z zastępcą Przewodniczącego - Kazimierzem Secomskim, Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z Ministrem Marianem Olewińskim, Ministerstwa Finansów z podsekretarzem stanu Julianem Kole, Najwyższej Izby Kontroli z dyrektorem generalnym - Andrzejem Trojnarem.</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#">Informację o aktualnej sytuacji w realizacji planu inwestycyjnego przedstawił zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Kazimierz Secomski, informację o rozwoju potencjału wykonawczego w budownictwie - Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych - Marian Olewiński.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">(Streszczenie informacji podajemy na kartkach z numeracją rzymską)</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#">Analizę możliwości dalszego wzrostu produkcji materiałów budowlanych w skali poszczególnych terenów dokonaną przez wojewódzkie zespoły poselskie zreferował w imieniu podkomisji poseł Zdzisław Siedlewski (SD). W skład podkomisji wchodzili przedstawiciele Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów oraz Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#">Po zakończeniu prac nad planem 5-letnim, wojewódzkie zespoły poselskie - nawiązując do wniosków wysuwanych w toku dyskusji i podejmując inicjatywę Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów - przeprowadziły w ostatnich miesiącach w szerokim zakresie prace analityczne dotyczące możliwości wzrostu produkcji materiałów budowlanych w poszczególnych regionach i na tym tle oceniły plany inwestycyjne w tym przemyśle. Zespoły wysunęły szereg wniosków pod adresem rad narodowych i producentów materiałów budowlanych; realizacja tych wniosków przyczynić się może do wydatnego złagodzenia trudnej obecnie sytuacji, a w dalszej perspektywie - wraz ze środkami podejmowanymi przez rząd - do zasadniczej poprawy zaopatrzenia budownictwa uspołecznionego i indywidualnego w materiały budowlane.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#">Wojewódzkie zespoły poselskie w swych opracowaniach zwróciły uwagę, iż obok braków ilościowych, występuje nieprzestrzeganie terminów dostaw oraz nie najlepsza jakość niektórych materiałów budowlanych. Dotyczy to zwłaszcza dostaw z przemysłu chemicznego, ciężkiego i drzewnego. Stąd palący staje się problem międzyresortowej koordynacji produkcji materiałów budowlanych oraz odpowiedzialności zainteresowanych resortów za produkcję tych materiałów na równi z resortem budownictwa.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#">Z ocen WZP przebija głęboka troska o prawidłową realizację inwestycji również w gospodarce indywidualnej na wsi nierozerwalnie związanych z rozwojem produkcji rolnej.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#">Wojewódzkie zespoły poselskie nie tylko zanalizowały sytuację w przemyśle ceramiki budowlanej oraz stopień pokrycia potrzeb w tym zakresie, ale w ścisłym współdziałaniu z prezydiami rad narodowych opracowały również programy działania doraźne i długofalowe.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#">Programy długofalowe wiążą się z projektami nowych inwestycji, tj. z budową zakładów o wysokim stopniu zmechanizowania prac; programy doraźne obejmują szereg posunięć organizacyjnych i technicznych, niewymagających znaczniejszych nakładów, a dających szybkie efekty. W szeregu województwach proponuje się podjąć produkcję w cegielniach dotychczas nieczynnych. [NIECZYTELNE] produkcją cegły z polowego wypału przez zespoły [NIECZYTELNE] jej efekty w tym zakresie uzyska się w województwach: bydgoskim, kieleckim, lubelskim, łódz.im, gdańskim WZP postulują m.in. zabezpieczenie w ramach wojewódzkiego rozdziału robót realizacji wszystkich nakładów inwestycyjnych przemysłu materiałów budowlanych objętych planem na lata 1967- 1970; przyśpieszenie opracowania typowej dokumentacji zakładów ceramicznych o różnych wielkościach produkcyjnych, utrzymanie produkcji w zakładach przewidzianych do likwidacji, jak również uruchamianie zakładów nieczynnych; zabezpieczenie środków finansowych na realizację programów intensyfikacji produkcji materiałów ściennych; powołanie wojewódzkich i powiatowych zespołów koordynacyjnych produkcji materiałów budowlanych.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#">Zamierzenia w dziedzinie wzrostu produkcji prefabrykatów budowlanych stwarzają konieczność rozwiązania deficytu kruszyw, żużla i innych surowców. Wszystkie województwa zgłaszają postulaty w sprawie przyspieszenia badań geologicznych, opracowań dokumentacji i zabezpieczenia, środków na rozbudowę bazy surowców naturalnych oraz podjęcia szerszych prób wykorzystywania surowców zastępczych. Poszczególne WZP wskazują na szereg dróg i możliwości złagodzenia deficytu w tej dziedzinie; i tak na przykład Katowice widzą źródło dodatkowego uzysku żużla w hałdach hutniczych, Poznań postuluje sfinalizowanie badań i podjęcie decyzji w sprawie wykorzystania popiołów lotnych w rejonie Konina.</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#">Istnieje również konieczność wydania odpowiednich aktów normatywnych i wytypowania resortów wiodących oraz placówek naukowo-badawczych zajmujących się całokształtem zagospodarowania odpadów przemysłowych w kraju.</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#">WZP poświęciły wiele uwagi problematyce produkcji prefabrykatów, wskazując na potrzebę podjęcia kroków zabezpieczających wzrost tej produkcji w stopniu gwarantującym pokrycie obecnych i przyszłych potrzeb. Wskazując na potrzebę budowy nowych obiektów, względnie na modernizację i rozbudowę istniejących zakładów, zespoły zwróciły również uwagę na konieczność szerszego rozwijania produkcji materiałów ściennych w ramach produkcji pomocniczej przedsiębiorstw budowlano montażowych oraz na szersze wykorzystywanie potencjału produkcyjnego spółdzielczości. Stąd konieczność ustalenia i zaktualizowania profilu asortymentowego produkowanych prefabrykatów, rozwijania tej produkcji przy zabezpieczeniu jej środków finansowych, siły roboczej itp.</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#">Wojewódzkie zespoły poselskie zwróciły uwagę na nierównomierne rozmieszczenie masy towarowej materiałów budowlanych. Innym problemem wymagającym uregulowania jest zabezpieczenie środków transportu do przewozu materiałów budowlanych w celu wyeliminowania strat ponoszonych w wyniku niewłaściwego transportu betonów i ceramiki.</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#">W oparciu o analizy przeprowadzone przez WZP, podkomisja widzi konieczność dokonania szczegółowej analizy bilansów zapotrzebowania i produkcji materiałów budowlanych; bilanse takie powinny być aktualizowane. W oparciu o nie należy dążyć do uruchamiania produkcji zwłaszcza deficytowych asortymentów. Należy również doprowadzić do pełnej realizacji przez wszystkie zainteresowane resorty zadań planowych w dziedzinie produkcji materiałów budowlanych, przy czym przestrzegana być winna nie tylko wielkość produkcji, lecz także jej układ asortymentowy, jak również harmonogramy dostaw w powiązaniu z cyklem budownictwa.</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Tadeusz Jańczyk (PZPR), Tomasz Malinowski (ZSL), Leon Kasman (PZPR), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Stanisław Hasiak (PZPR), Józef Raźny (SD), Feliks Starzec (ZSL), Józef Macichowski (PZRR - sekretarz WZP w Koszalinie), Jan Dąb-Kocioł (ZSL), Bolesław Bednarek (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), Mieczysław Gajewski (PZPR - sekretarz WZP w Łodzi) oraz Piotr Gajewski (PZPR - zastępca przewodniczącego Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej); dodatkowych wyjaśnień udzielili: zastępca przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów Kazimierz Secomski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów - Julian Kole oraz Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych - Marian Ożewiński.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#">Z pozytywną oceną spotkały się w toku dyskusji decyzje rządu, zmierzające do usprawnienia procesu inwestycyjnego. Wskazywano, że trzeba, by zarówno organa rządowe, jak i zainteresowane komisje sejmowe pilnie śledziły realizację tych decyzji, co pozwoli w porę uchwycić słabe punkty i podjąć środki zaradcze.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#">Poważne kwoty przeznaczone na rozwój przemysłu materiałów budowlanych i przedsiębiorstw wykonawczych należy tak wykorzystywać, aby złagodzić poważne dziś dysproporcje między poszczególnymi terenami.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#">Rozwój produkcji materiałów. budowlanych musi nadążać za wzrostem zadań i rozbudową potencjału wykonawczego. Za niezmiernie cenne, tym cenniejsze, że uwzględniające potrzeby i możliwości poszczególnych regionów kraju, uznano wnioski przedstawione przez wojewódzkie zespoły poselskie. Postulowano, by stały się one przedmiotem studiów zainteresowanych resortów i by zostały włączone do programów usprawniania procesu inwestycyjnego.</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#">Dążyć trzeba - zdaniem posłów - by usprawnianie procesu inwestycyjnego objęło wszystkie dziedziny inwestowania, a więc zarówno budownictwo przemysłowe, jak i socjalno-komunalne, mieszkaniowe, wiejskie.</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#">Usprawnienie procesu inwestycyjnego w budownictwie przemysłowym zmierzać powinno przede wszystkim dc skrócenia cykli inwestycyjnych, do likwidacji tzw. poślizgów.</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#">W dziedzinie budownictwa mieszkaniowego dążyć trzeba nie tylko do poważnego postępu ilościowego, lecz również do podnoszenia jakości i standardu tego budownictwa, do zwiększania jego funkcjonalności. Już dziś przygotować się trzeba do zaspokojenia w kolejnej 5-latce rosnących potrzeb w tym zakresie.</u>
          <u xml:id="u-1.23" who="#">Wiele miejsca w dyskusji poświęcono problemom budownictwa wiejskiego, w tym m.in. wykorzystaniu miejscowych możliwości pokrycia deficytu materiałów ściennych. Uznając, że ranga tego budownictwa jest określana jego wpływem na wzrost produkcji rolnej, postulowano stworzenie szerszych możliwości wykorzystania wszystkich form inicjatywy terenowej, a zwłaszcza wykorzystania wniosków wysuniętych w opracowaniach wojewódzkich zespołów poselskich.</u>
          <u xml:id="u-1.24" who="#">Opracowania WZP spotkały się z wysoką oceną występujących w dyskusji przedstawicieli resortów, którzy zapewnili, że zawarte w tych opracowaniach wnioski zostaną uwzględnione w toku dalszych prac nad usprawnianiem procesu inwestycyjnego.</u>
          <u xml:id="u-1.25" who="#">Przewodniczący Komisji - poseł Józef Kulesza (PZPR) stwierdził, że zarówno referaty, jak i dyskusja wykazały słuszność podjętych ostatnia przez rząd decyzji zmierzających do usprawnienia procesu inwestycyjnego. Decyzje te stanowią realizację dezyderatów wysuniętych przez Komisję Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, Komisję Budownictwa i Gospodarki Komunalnej, jak również w toku plenarnych obrad Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-1.26" who="#">Niezbędna jest dalsza koncentracja zadań inwestycyjnych, zarówno w planach, jak i w procesie ich realizacji.</u>
          <u xml:id="u-1.27" who="#">Doskonalenie organizacji wykonawstwa i zaopatrzenia inwestycji musi być procesem stałym, nieustannie korygowanym stosownie do potrzeb, które dyktuje życie.</u>
          <u xml:id="u-1.28" who="#">Szczególnie cenne wnioski zawarte są w opracowaniach wojewódzkich zespołów poselskich. Komisja przekaże te wnioski zainteresowanym resortom w celu wprowadzenia ich do programów działania.</u>
          <u xml:id="u-1.29" who="#">Komisja zleciła zespołowi poselskiemu opracowanie projektu dezyderatów.</u>
          <u xml:id="u-1.30" who="#">O AKTUALNEJ SYTUACJI W REALIZACJI PLANU INWESTYCYJNEGO</u>
          <u xml:id="u-1.31" who="#">Informacja złożona przez zastępcę Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Kazimierza Secomskiego na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w dniu 19 kwietnia 1967 r.</u>
          <u xml:id="u-1.32" who="#">Ocena realizacji planu inwestycyjnego w I kwartale br. wymaga nawiązania do ostatecznych rezultatów realizacji tego planu w roku ubiegłym, ujawnienia zaistniałych wówczas niedociągnięć i braków, w celu wyciągnięcia odpowiednich wniosków i zastosowania kroków zaradczych.</u>
          <u xml:id="u-1.33" who="#">W 1966 r. zrealizowano zadania inwestycyjne o wartości ponad 132 mld zł, co oznacza przekroczenie założeń planu o 1,4 proc.; wskaźnik tempa wzrostu w skali rocznej wyniósł 7,6 proc. Planowany przyrost wartości nakładów wynosić miał 7,3 mld zł, osiągnięto 9,2 mld zł, czyli o 1,9 mld zł więcej.</u>
          <u xml:id="u-1.34" who="#">Te pomyślne wyniki wymagają jednak skomentowania. Przekroczenie zadań planu nie nastąpiło w obrębie inwestycji grupy A objętej uchwałą Sejmu, lecz nastąpiło w grupie drobniejszych inwestycji, przede wszystkim czynów drogowych, zakupów itp.</u>
          <u xml:id="u-1.35" who="#">Nie zrealizowano zadań w zakresie robót budowlanych w wysokości około 0,9 mld zł, przy przekroczeniu planu zakupów.</u>
          <u xml:id="u-1.36" who="#">Od początku bieżącego roku obowiązują inne mierniki oceny realizacji planu inwestycyjnego. Podstawą oceny nie jest już globalna realizacja nakładów, lecz wartość obiektów zakończonych i oddawanych do użytku. Jeśliby zastosować wstecz ten właśnie miernik, okazałoby się, że oddane do użytku obiekty wg wartości kosztorysowej stanowiły: w 1963 r. - 69,5 proc., w 1964 r. - 73,5 proc., w 1965 r. - 66,7 proc., w 1966 r. - 75,5 proc. Elementem pozytywnym przebiegu realizacji zadań roku ubiegłego było oddanie do użytku obiektów przemysłu ciężkiego w 90,4 proc., obiektów przemysłu chemicznego w 80,5 proc. W zakresie budownictwa mieszkaniowego osiągnięto 98,8 proc. efektów. Nie osiągnięto założeń planu głównie w dziedzinie budownictwa mieszkaniowego tzw. resortowego.</u>
          <u xml:id="u-1.37" who="#">Przyrost efektów inwestycyjnych w postaci nowych zdolności produkcyjnych lub obsługowych był w roku ubiegłym najpomyślniejszy na przestrzeni ostatnich 4 lat. Osiągnięto zaplanowane zdolności produkcyjne i usługowe w podstawowych dziedzinach produkcji; dotyczy to przede wszystkim surówki żelaza, kwasu siarkowego, nawozów sztucznych, cementu, wapna. Nie osiągnięto w pełni zadań w zakresie węgla kamiennego, aluminium i rudy cynkowo-ołowianej.</u>
          <u xml:id="u-1.38" who="#">W myśl postanowień VI Plenum Kc PZPR uwaga aparatu odpowiedzialnego za realizację zadań inwestycyjnych koncentruje się na takich głównych dziedzinach jak: zwiększenie w szeregu województw potencjału budowlanego; przezwyciężenie opóźnień w dostawach maszyn i urządzeń; nieobejmowanie planem realizacji inwestycji niedostatecznie przygotowanych. W tej ostatniej dziedzinie nastąpiła pewna poprawa w stosunku do roku poprzedniego, niemniej jednak w planie znalazło się jeszcze 4,8 proc. inwestycji nie w pełni przygotowanych, w tym również inwestycji mieszkaniowych.</u>
          <u xml:id="u-1.39" who="#">Jeśli chodzi o perspektywy realizacji planu inwestycyjnego w roku bieżącym, należy podkreślić na ogół pomyślne wyniki I kwartału.</u>
          <u xml:id="u-1.40" who="#">Roczny plan budownictwa wykonany został już w wysokości 20,1 proc.; Ministerstwo Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych zrealizowało zadania na poziomie 20,8 proc. Zakres zrealizowanych robót budowlanych wzrósł w stosunku do I kwartału 1966 r. o 12,4 proc.</u>
          <u xml:id="u-1.41" who="#">Pomyślnie realizowane są inwestycje centralne i priorytetowe oraz inwestycje przedsiębiorstw i rad narodowych, a także budownictwo mieszkaniowe. Mniej pomyślna jest realizacja inwestycji zjednoczeń; nadal opieszale realizowane są zadania budownictwa mieszkaniowego resortów.</u>
          <u xml:id="u-1.42" who="#">W bieżącym roku zanotowano takie pozytywne zjawiska, jak wcześniejsze uruchomienie środków finansowych przez banki; znacznie wcześniejszy rozdział robót i skrystalizowanie portfeli zleceń budowlanych poszczególnych przedsiębiorstw; istotne złagodzenie trudności w zakresie zaopatrzenia materiałowego, w tym wyrobów hutniczych. Mniejszy był odsetek zgłoszonych do planu inwestycji niedostatecznie przygotowanych i w związku z tym mniejsza skala skreśleń. W planie terenowym na ogólną wartość około 600 mln tego rodzaju inwestycji skreślono tylko 160 mln, pozostawiając w planie 440 mln zł i tym samym dając radom narodowym szanse uzupełnienia przygotowania, zwłaszcza w zakresie inwestycji mieszkaniowych i szkolnych. Dąży się do tego, aby nakłady na budownictwo mieszkaniowe zostały wszędzie i w całej pełni wykorzystane.</u>
          <u xml:id="u-1.43" who="#">Z oceny dotychczasowej realizacji zadań wyłoniły się m.in. następujące wnioski:</u>
          <u xml:id="u-1.44" who="#">- należy przyspieszyć rozdział robót na rok 1968; wydane zostały zalecenia dotyczące zakończenia prac w tym zakresie już w lipcu oraz uwzględnienia pierwszeństwa w lokalizacji robót związanych z inwestycjami centralnymi, inwestycjami produkcyjnymi zjednoczeń, inwestycjami rolniczymi, mieszkaniowymi, szkolnymi i szpitalnymi;</u>
          <u xml:id="u-1.45" who="#">- należy rozwinąć potencjał przedsiębiorstw budowlanych oraz realizowanie mniejszych inwestycji systemem gospodarczym;</u>
          <u xml:id="u-1.46" who="#">- polepszyć zaopatrzenie budownictwa w środki transportu, w sprzęt i maszyny budowlane oraz w materiały budowlane i instalacyjne;</u>
          <u xml:id="u-1.47" who="#">- ulec powinny poprawie warunki socjalno-bytowe załóg budowlanych.</u>
          <u xml:id="u-1.48" who="#">W tych dziedzinach podjęto już konkretne kroki.</u>
          <u xml:id="u-1.49" who="#">O ROZWOJU POTENCJAŁU WYKONAWCZEGO W BUDOWNICTWIE</u>
          <u xml:id="u-1.50" who="#">Informacja przedstawiona przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych - Mariana Olewińskiego na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w dniu 19 kwietnia 1967 r.</u>
          <u xml:id="u-1.51" who="#">Pięcioletni program inwestycyjny, przewidujący dalsze wzmożone tempo rozwoju kraju, postawił przed budownictwem, jako dzianiem gospodarki narodowej, zadanie zrealizowania w okresie 1966-1970 produkcji budowlano-montażowej o wartości 636 mld zł. Ogromna większość tych zadań przypada do wykonania uspołecznionym przedsiębiorstwom budowlano-montażowym. W związku z tym muszą one zwiększyć swą produkcję w 1970 r. o 52 proc. w stosunku do 1965 r., co oznacza konieczność uzyskiwania średniorocznego przyrostu produkcji w granicach 8-9 proc. (6 proc. w ubiegłej 5-latce), czyli konieczność znacznej intensyfikacji rozwoju potencjału wykonawczego.</u>
          <u xml:id="u-1.52" who="#">Kierunki tego rozwoju muszą być dostosowane do struktury planu inwestycyjnego, a więc do założonego szybszego tempa wzrostu inwestycji przemysłowych, w tym szerszego zakresu modernizacji i rozbudowy istniejących zakładów, wysokiego tempa wzrostu budownictwa rolniczego oraz zadań w dziedzinie budownictwa mieszkaniowego. Muszą także uwzględniać wysoki, bo przekraczający 70 proc., wskaźnik wzrostu robót budowlano-montażowych przewidzianych do realizacji w województwach: białostockim, bydgoskim, koszalińskim, olsztyńskim, szczecińskim i zielonogórskim, co wynika m.in. z lokalizacji na niektórych tych terenach nowych, dużych inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-1.53" who="#">W planie 5-letnim założono szybsze tempo wzrostu robót w pierwszych 3 latach, wolniejsze w ostatnich 2 latach. Przebieg realizacji planu w roku 1966 oraz prace nad planem na lata 1968-1969 wskazały na konieczność przyjęcia bardziej równomiernego tempa wzrostu ze względu na możliwości przygotowania inwestycji do realizacji, możliwości rozwojowe przedsiębiorstw wykonawczych oraz warunki zaopatrzenia budownictwa w podstawowe materiały.</u>
          <u xml:id="u-1.54" who="#">Obok wzrostu ilościowego, stają przed budownictwem zadania wydatnej i wszechstronnej poprawy jakości oddawanych do użytku obiektów.</u>
          <u xml:id="u-1.55" who="#">Około 50 proc. wzrostu produkcji ma się uzyskać drogą wzrostu wydajności pracy, ok. 50 proc. - przez zwiększenie stanu zatrudnienia. Czynnikami zwiększającymi wydajność pracy będą w 60 proc. efekty postępu technicznego, a w 40 proc. usprawnienia w organizacji produkcji oraz wzmożenie dyscypliny pracy.</u>
          <u xml:id="u-1.56" who="#">Ponad połowę zadań przypadających uspołecznionym przedsiębiorstwom budowlanym realizuje Ministerstwo Budownictwa i Przemysłu Materiałów. Budowlanych, którego produkcja zwiększy się w ciągu bieżącej 5-latki o prawie 57 proc.</u>
          <u xml:id="u-1.57" who="#">W budownictwie mieszkaniowym, które niemal w całości wykonywane jest przez organizacje resortu budownictwa, założony 20-procentowy wzrost produkcji jest zabezpieczony. Z uwagi na znaczenie budownictwa mieszkaniowego dla poprawy warunków bytowych ludności, główny nacisk położony zostanie na realizację dodatkowego zadania: wybudowania 100 tys. izb ponad założenia planu 5-letniego.</u>
          <u xml:id="u-1.58" who="#">Wzrastający udział budownictwa spółdzielczego postawił przed resortem zadanie lepszego zaspokojenia wymogów spółdzielców pod względem struktury, rozwiązań funkcjonalnych, wyposażenia i jakości wykończenia mieszkań.</u>
          <u xml:id="u-1.59" who="#">W budownictwie przemysłowym podstawowe zadanie polega na opanowaniu szybszego tempa wzrostu, przy równoczesnym wydatnym skróceniu cyklów budowy.</u>
          <u xml:id="u-1.60" who="#">Nadmienić należy, że według dokonanych obliczeń budownictwo w 48 proc. uzależnione jest od sprawności własnego funkcjonowania, a w 52 proc. od szeregu innych działów gospodarki, głównie od przemysłu ciężkiego, chemicznego, komunikacji i handlu zagranicznego.</u>
          <u xml:id="u-1.61" who="#">Zapewnienie prawidłowej realizacji zadań inwestycyjnych bieżącego planu 5-letniego wymagało podjęcia określonych kroków w dziedzinie organizacji budownictwa. Podstawę ku temu dały decyzje kierownictwa PZPR, w wyniku realizacji których zamierza się osiągnąć przede wszystkim stabilizację kierunków działania i profilów potencjału wykonawczego budownictwa.</u>
          <u xml:id="u-1.62" who="#">Chodzi zwłaszcza o odpowiednio wczesne rozpoznanie potrzeb inwestorskich w układzie gałęziowym i regionalnym oraz dostosowanie do tych potrzeb potencjału wykonawczego w drodze jego rozbudowy lub przemieszczenia. Głównym instrumentem jest tu bilansowanie i planowanie w układzie dwuletnim; system ten jest stale doskonalony - z roku na rok przyspiesza się terminy sporządzania planów. Ponadto wprowadzone w roku bieżącym nowe zasady zawierania umów pomiędzy inwestorem a generalnym wykonawcą, przewidujące ujęcie całości zadania inwestycyjnego, dają przedsiębiorstwom wykonawczym sprecyzowaną perspektywę rozwoju na okres kilkuletni.</u>
          <u xml:id="u-1.63" who="#">W I półroczu br. zostaną zakończone prace nad zaktualizowaniem i szczegółowym ustaleniem zapotrzebowania na roboty budowlano-montażowe w dalszych latach planu 5-letniego, co stanowić będzie podstawę skonkretyzowania rozwoju potencjału wykonawczego poszczególnych przedsiębiorstw. Dla zwiększenia zaś wydajności tego potencjału wprowadza się w życie prawidłowy podział pracy w organizacjach wykonawstwa, zapewniający koncentrację i specjalizację produkcji.</u>
          <u xml:id="u-1.64" who="#">Usprawnienia idą w tym kierunku, by uwolnić przedsiębiorstwa resortu budownictwa od wykonywania wielu drobnych robót; przedsiębiorstwa te będą się koncentrować na realizacji podstawowych zadań, jak: budownictwo przemysłowe, masowe budownictwo mieszkaniowe, szkolne, szpitalne oraz bardziej skomplikowane budownictwo miejskie.</u>
          <u xml:id="u-1.65" who="#">Resorty gospodarcze, obok wykonywania specjalnych robót, dla których mają już ukształtowaną sieć organizacji wykonawczych, będą rozwijać swój potencjał zarówno w formie systemu gospodarczego, jak i w fermie przedsiębiorstw, dla realizacji własnych remontów oraz nieskomplikowanych i niewielkich zadań inwestycyjnych, zwłaszcza modernizacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-1.66" who="#">Przedsiębiorstwa terenowe rozwiną moc produkcyjną, niezbędną dla realizacji inwestycji związanych z zagospodarowaniem miast (roboty drogowe, kanalizacyjne, wodociągowe) i ponadto, obok robót remontowych, wykonywać będą drobne i nieskomplikowane zadania inwestycyjne z zakresu budownictwa ogólnego.</u>
          <u xml:id="u-1.67" who="#">Przedsiębiorstwa budownictwa rolniczego rozwijać powijany swój potencjał w takim zakresie, aby stopniowo przejmować wykonawstwo wszystkich robót w dziedzinie budownictwa ogólnego na terenach wiejskich.</u>
          <u xml:id="u-1.68" who="#">Wszystkie organizacje gospodarcze powinny wykonywać drobne roboty remontowe i inwestycyjne systemem gospodarczym.</u>
          <u xml:id="u-1.69" who="#">Spółdzielczość pracy, obok realizowania usług dla ludności, będzie w większym stopniu wykorzystywana jako uzupełnienie państwowego potencjału wykonawczego w zakresie drobnych robót inwestycyjnych i remontowych. W związku z tym potrzeby materiałowe spółdzielczości będą uwzględniane w planie centralnym.</u>
          <u xml:id="u-1.70" who="#">Zdolność produkcyjna jednego przedsiębiorstwa budowlanego, wynosząca obecnie przeciętnie w skali kraju 60 mln zł wartości produkcji rocznie, wzrośnie do 80 mln w 1970 r. Potencjał przedsiębiorstwa podległych resortom budownictwa, przewyższa średni poziom krajowy i wynosi obecnie średnio 140 mln zł wartości rocznej produkcji na jedno przedsiębiorstwo; potencjał ten wzrośnie w 1970 r. do 200 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-1.71" who="#">W okresie 1967-1970 zostanie utworzonych ok. 120 nowych przedsiębiorstw, głównie w resortach budownictwa i gospodarki komunalnej oraz w spółdzielczości pracy.</u>
          <u xml:id="u-1.72" who="#">Zwiększanie zdolności produkcyjnej istniejących oraz tworzenie nowych przedsiębiorstw następować będzie tak, aby w 1970 r. uzyskać pewną nadwyżkę mocy produkcyjnych nad zadaniami. Ponadto tworzyć się będzie dalsze możliwości rozwojowe przedsiębiorstw na lata 1971-1975.</u>
          <u xml:id="u-1.73" who="#">Równocześnie postępować będzie pogłębienie specjalizacji przedsiębiorstw, zwłaszcza przedsiębiorstw budownictwa przemysłowego, montażowych i instalacyjnych, które obecnie część swego potencjału angażują w wykonawstwo budownictwa ogólnego, niewymagające wysokiej specjalizacji.</u>
          <u xml:id="u-1.74" who="#">W ciągu I półrocza br. mają być wdrożone zasady koordynacji branżowej obejmującej wszystkich wykonawców we wszystkich regionach kraju, niezależnie od ich przynależności organizacyjnej. Do współpracy tej przystąpią również biura projektów oraz przedstawiciele miejscowego przemysłu materiałów budowlanych i organizacji prowadzących obrót tymi materiałami - w tym celu, aby w pełni zharmonizować rozwój mocy przedsiębiorstw z rozwojem miejscowej bazy wytwórczej materiałów budowlanych i innych współdziałających dziedzin. W kolejnym etapie wymagać będzie rozważenia sprawa wprowadzenia w budownictwie systemu planowania branżowego, jako instrumentu współdziałania i rozdziału środków w proporcji do potrzeb.</u>
          <u xml:id="u-1.75" who="#">Z kolei Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych omówił zasady polityki technicznej w budownictwie polegającej przede wszystkim na zmniejszaniu pracochłonności i matariałochłonności procesów produkcyjnych. Prowadzone prace zmierzają do uruchomienia seryjnej produkcji przemysłowej zunifikowanych elementów konstrukcyjnych i niekonstrukcyjnych oraz typowych segmentów budynków.</u>
          <u xml:id="u-1.76" who="#">W budownictwie mieszkaniowym postępować będzie podobny proces unifikacji i typizacji oraz produkcji różnego rodzaju gotowych elementów. Ulegną udoskonaleniu ujęte w wojewódzkich zestawach projekty budownictwa mieszkaniowego z położeniem akcentu na podniesienie wartości użytkowej mieszkań (projektowanie na górnej granicy normatywu szczególnie małych i średnich mieszkań, eliminacja pośredniego oświetlenia kuchni w mieszkaniach średnich i dużych).</u>
          <u xml:id="u-1.77" who="#">W dziedzinie zabezpieczenia potrzeb materiałowych budownictwa Minister Marian Olewiński wskazał, że produkcja materiałów budowlanych w okresie 1966-1970 wzrasta szybciej (ogółem o 46,8 proc.) aniżeli wzrastają roboty budowlano-montażowe (40,6 proc.). Pewien niedobór w zakresie materiałów ściennych i cementu występować będzie w pośrednich latach bieżącej 5-latki, przy pełnym jednak pokryciu potrzeb w roku 1970. Resort opracował i realizuje doraźny program działania w celu złagodzenia tej sytuacji.</u>
          <u xml:id="u-1.78" who="#">Resort podjął również starania, by doprowadzić do złagodzenia trudności, jakie budownictwo odczuwa najsilniej z powodu niedoborów i braku rezerw materiałów budowlanych produkowanych przez resorty przemysłu ciężkiego i przemysłu chemicznego.</u>
          <u xml:id="u-1.79" who="#">Planowany na lata 1966-1970 rozwój techniki zakłada znaczny wzrost uprzemysłowienia wykonawstwa (np. w budownictwie mieszkaniowym do 70 proc.) oraz rozwój mechanizacji robót. Kładzie się przy tym nacisk na rozwój kompleksowych form mechanizacji i wprowadzanie do budownictwa nowych, efektywniejszych maszyn i urządzeń. Wykonanie tego programu uzależnione jest od zapewnienia budownictwu terminowych dostaw określonego asortymentu maszyn.</u>
          <u xml:id="u-1.80" who="#">W programie zabezpieczenia usług przewozowych przewidziano znaczne zwiększenie dostaw środków transportu, lepiej przystosowanych do warunków pracy w budownictwie oraz podjęcie działań mających na celu zwiększenie gotowości technicznej i wskaźników eksploatacyjnych taboru.</u>
          <u xml:id="u-1.81" who="#">Przedsięwzięciem o dużym znaczeniu dla gospodarowania siłą roboczą i funduszem płac, które stworzyło dogodniejsze warunki do przystosowania potencjału produkcyjnego do potrzeb, jest dokonane w 1967 r. zniesienie limitowania zatrudnienia w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych resortów budownictwa i rolnictwa oraz wprowadzenie systemu korygowania funduszu płac odpowiednio do stopnia wykonania planu produkcji. Stawia to przed resortem konieczność podjęcia kroków zmierzających do: wydatnego rozwinięcia szkolenia kadr budowlanych, poprawy warunków bezpieczeństwa i higieny pracy, warunków socjalnych, zwiększenia atrakcyjności pracy w budownictwie.</u>
          <u xml:id="u-1.82" who="#">Dla zapewnienia szybkiego wzrostu potencjału produkcyjnego budownictwa niemałe znaczenie mają również podejmowane przez resort przedsięwzięcia organizacyjno-ekonomiczne, które przyczyniają się pośrednio do usprawnienia produkcji. Zaliczyć do nich należy m.in.:</u>
          <u xml:id="u-1.83" who="#">- wykształcenie nowych, efektywniejszych form organizacji generalnego wykonawstwa;</u>
          <u xml:id="u-1.84" who="#">- tworzenie pracowni projektowych i organizowanie służb przygotowania produkcji w przedsiębiorstwach budowlanych;</u>
          <u xml:id="u-1.85" who="#">- wprowadzenie jednorazowego systemu rozliczeń obiektów budowlanych po ich zakończeniu i odbiorze;</u>
          <u xml:id="u-1.86" who="#">- ograniczenie zakresu wskaźników dyrektywnych oraz niektórych norm i limitów, dla zwiększenia samodzielności przedsiębiorstw.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>